polska w europie

 Trudno być Polakiem, coraz trudniej, nawet we własnym kraju. Obywatel naszego kraju często czuje się bezsilny. A to wobec sądownictwa, a to wobec urzędników… - można tego typu „a to” zacytować bardzo wiele, stanowczo za wiele. Ostatnio staliśmy się jako państwo obiektem ataku dla europejskiego lewactwa. W końcu nie ma się co dziwić, że otoczeni przez inne wyznania lub ateistów, nie mamy w tej...

Dość dobrze rozumiem premiera Donalda Tuska. Oponenci zarzucają mu, że o sprawach bezpieczeństwa świata, ewentualnego udziału Polski (jakiegokolwiek) w interwencji w Syrii, mówił na schodach, pomiędzy jednym a drugim banalnym pytaniem, dzielnych sejmowych reporterów. Nie ma w tym nic zdrożnego, a oburzenie opozycji jest udawane i instrumentalne. Premier bowiem, doskonale wie, że głos Polski, a...

 To jest druga i ostatnia część artykułu. Przeczytaj część pierwszą

Polska polityka europejska wymaga przemyślenia. Doktryna „głównego nurtu”, choć werbalnie może być atrakcyjna, treściowo jest pusta. Strategia polityczna to rozwój wedle pożądanego scenariusza, a nie wedle każdego scenariusza – pisze w drugiej części tekstu Krzysztof Szczerski.

Polskie żywotne interesy w Unii

Odchodząc od...

Polityka europejska nie jest poststrategiczna i nie wystarczy powiedzieć, że naszym celem jest „bycie w głównym nurcie”, bo nurt integracyjnej rzeki nieustannie ewoluuje i nie każde jego koryto jest dla nas korzystne. Członkostwo w Unii nie znosi stojących przed państwem strategicznych wyborów, od których zależy ich racja stanu. Jest wręcz odwrotnie – członkostwo potęguje napięcie strategiczne,...