kicz

Młody bloger Patryk C., znany szerszej publiczności z gnębienia swojego kota, na swoim Instagramie umieszczał zdjęcia z doklejonymi komputerowo częściami fizjonomii, dzięki czemu przypominał psa. To jakaś dziwna moda.

Gnębienie kota tego młodego człowieka wzięło się z głupoty, ale co powiedzieć o pochodzącej ze Słowenii „artystce” Maji Smrekar  ur. 1978, (https://www.facebook.com/maja.smrekar.73...

W mediach toczy się dyskusja, oczywiście bezmyślna, na temat osławionej tęczy. Niezależne media pokpiwają z sakralnego wręcz sensu owej tęczy przypisywanego przez środowiska lew-lib. I słusznie, takie jest bowiem sacrum, jakie profanum, a profanum w tym przypadku jest niezwykle "profanum". Sróbujmy spojrzeć na tę kwestię racjonalnie.

Przestrzeń publiczna i ta materialna jak i ta niematerialna,...

Przechadzając się ostatnio po moim mieście zauważyłem, jak wielki patriotyzm urodził się w głowach jego mieszkańców. W czym on się wyraża? W tym, że wielu kierowców poprzyczepiało sobie do samochodu kiczowate chorągiewki, czy założyło inne pokrowce na lusterka. Ponadto z balkonów ludzie powywieszali te pseudo - flagi, które można otrzymać za zakup ileś- tam paka pewnego piwa. Nie wiem, jak ten...

Natknąłem się dzisiaj przypadkiem na filmik autorstwa Tomasza Bagińskiego promujący polską prezydencję w Unii Europejskiej:

http://www.youtube.com/watch?v=0YYHekN7qco

Pominę już litościwie fakt, iż samo "promowanie" prezydencji wydaje mi się rzeczą absurdalną: jeśli prezydencja ta coś miałaby realnie znaczyć, to chyba nie należy jej promować? Cóż, tak już jest fajnie ta Unia urządzona, że można...

Poszlaki

-uwielbia malarstwo impresjonistów… Van Gogh? Cezanne? Testy kropkowe dla daltonistów (musiałem)?
-naprędce sklecony, byle jak, plus na końcu szybkie doklejenie wąsików
-dowód na to, że zrobili go ruscy (nie chciało im się wysilać)
-ogólnie - niedbalstwo
-fornalizm ujawniajacy się przy pierwszym lepszym pressingu, (subtelność kowala itd.)("Śpij malutki" na puzonie)
-zadowolenie z siebie...

l tak Agata znalazła się na warszawskim bruku.

Stała na ulicy przed Dworcem
Centralnym, oszołomiona zgiełkiem wiel­kiego miasta, wpatrzona w dziwną, a wspaniałą
budowlę, wznoszącą się dumnie i okazale po przeciwległej stronie jezdni.

Hotel „Marriott" - przeczytała napis na marmurowej płycie, mijanej przez obojętnych
przechodniów, którym pośpiech, gnający ich gdzieś przed siebie, nie...