Ej! Ej! Proszę się nie czepiać, bo ja wiem co piszę (w przeciwieństwie do np. jak ich nazywam „komercyjnie niepokornych” dziennikarzy, którzy  wiedzą co napisać, a to tylko podobnie brzmi, ale znaczy coś zupełnie, ale to zupełnie innego).

A zatem, skoro już ustaliliśmy, że ja wiem co piszę, to mogę dodać tytułem wyjaśnienia tym mniej bystrym Czytelnikom (to nie epitet – to rodzaj klasyfikacji),...

1. Są takie sytuacje, gdy nawet taki twardy realista jak ja, chciałby krzyknąć: chwilo – trwaj!

A przydarzyła mi się ta zachcianka, gdy przeczytałem u Hajdarowicza, że Prezes (TEN Prezes) wraz z Marie Le Pen będą eurokołchoz rozpirzali.

Bo ja, jako trzeźwo myślący człowiek, byłem przeciw wejściu do eurokołchozu, a więc zbojkotowałem referendum akcesyjne (jedyną szansą było nieprzekroczenie progu...

Lata blogowania nauczyły mnie, że wśród czytających moje teksty są ludzie najróżniejsi, i to najróżniejsi pod każdym względem:

są mądrzy i głupi, wykształceni i produkty zdeformowanej przez Buzka oświaty, zdrowi na umyśle i wariaci skończeni, są też przyzwoici i nieprzyzwoici.

I mógłbym tak wymieniać dalej i dalej.

Dlatego dziś postanowiłem dokonać pewnego uproszczenia i napisać tekst skierowany...

Już, już chciałem zatytułować ten felietonik „Przykrywanie na śniadanie itd”, ale uświadomiłem sobie, że przecież kontynuacja sekwencji posiłkowej przez kelnerów (służby mam na myśli, bo to one kolejne posiłki serwują) może spowodować kolejne zatrzymania w porze obiadu i kolacji, a nawet podwieczorku i tytuł pójdzie się trzepać, toteż zostanę przy tym ekranie tym bardziej, że służby mogą wsadzać...