Do moich przyjaciół którzy mieszkają poza Turcją

Komentarz z Turcji, za: Szum Medialny

Podziękowania dla Joli za podrzucenie materiału.

Do moich przyjaciół którzy mieszkają poza Turcją:

Piszę po to aby zdać wam sprawozdanie z tego co dzieje się w Turcji od ostatnich pięciu dni. Muszę to opisać ponieważ większość medialnych źródeł informacji zostało zamkniętych przez rząd a, słowa mówione oraz internet są teraz jedynym możliwym źródłem wytłumaczenia się, oraz proszenia o pomoc.

Cztery dni temu, grupa ludzi, głównie nie należący do żadnych organizacji ani ideologii zebrała się w Istambulskim parku Gezi. Wśród nich było wielu moich przyjaciół ze studiów. Powód był prosty: aby powstrzymać i zaprotestować przeciwko zniszczeniu parku w celu zbudowania kolejnej galerii handlowej w centrum miasta. W Istambule jest już bardzo dużo galerii handlowych, przynajmniej po jednej na każdym osiedlu. Wyrywanie drzew miało rozpocząć się w czwartek rano. Ludzie poszli do parku z kocykami, książkami oraz dziećmi. Rozbili namioty i spędzili noc pomiędzy drzewami. Wcześnie rano kiedy buldożery zaczęły wyrywać z ziemi stuletnie drzewa, ludzie przeciwstawili się im aby przerwać operację.

Nie zrobili niczego więcej ponad stanie naprzeciwko maszyn.

Żadna gazeta ani telewizja nie pojawiły się tam aby relacjonować przebieg protestu. Media kompletnie go zignorowały.
Ale policja przyjechała z armatkami wodnymi oraz gazem pieprzowym. Przegonili protestujących z parku.

Wieczorem liczba protestujących zwiększyła się wielokrotnie, policjantów otaczających park również. W międzyczasie rząd w Istambule zamknął wszelkie drogi prowadzące do placu Taksim w którym zlokalizowany jest park. Metro zostało zamknięte, promy zatrzymane, drogi zablokowane. Pomimo tego wszystkiego coraz więcej ludzi docierało na miejsce po prostu idąc pieszo. Przyszli ze wszystkich zakątków Istambułu. Przybyli ludzie reprezentujący różne religie, ideologie oraz klasy społeczne. Zebrali się razem aby powstrzymać zniszczenie czegoś więcej niż po prostu park: Prawa do tego aby żyć jako szanowany mieszkaniec tego kraju.

Zebrali się razem i maszerowali. Policja ściągała ich używając zarówno gazu pieprzowego jak i łzawiącego, następnie wyprowadziła czołgi naprzeciwko ludziom, którzy w zamian oferowali policjantom jedzenie. Dwóch młodych ludzi wpadło pod pojazdy pancerne i zginęło. Inna młoda dziewczyna, moja przyjaciółka, została trafiona bezpośrednio w głowę przez nadlatujący pocisk gazowy. Policja strzelała nimi prosto w tłum. Po trzech godzinach operacji ona nadal leży na oddziale intensywnej terapii w stanie krytycznego zagrożenia życia. W momencie gdy piszę te słowa nie mamy pewności co do tego czy uda się jej przeżyć. Dlatego dedykuję jej tego bloga.

Ci ludzie są moimi przyjaciółmi, studentami, krewnymi. Nie mają <> jak rząd lubi wmawiać. Ich cele jest tam. Jest bardzo prosty i jasny. Cały kraj jest sprzedawany przez rząd różnym korporacjom, pod konstrukcję galerii handlowych, luksusowych mieszkań, autostrad, zapor oraz elektrownii atomowych (malls, luxury condominiums, freeways, dams and nuclear plants. ) Rząd szuka (oraz tworzy jeśli jest to konieczne) uzasadnień do zaatakowania Syrii wbrew woli własnych obywateli.
Ponad to, kontrolowanie życia osobistego obywateli przez rząd stało się nieznośne jak nigdy dotąd. Sejm poprzez partię konserwatywną wprowadza wiele przepisów oraz regulacji prawnych dotyczących aborcji, cesarskiego cięcia, handlu oraz spożywania alkoholu a nawet koloru szminek używanego przez stewardessy w liniach lotniczych.

Ludzie którzy wyruszyli do centrum Istambułu domagają się swoich praw do życia jak wolni ludzie i odrzucają sprawiedliwość, protekcję oraz nadzór ze strony państwa. Chcą być zaangażowani w proces podejmowania decyzji dotyczący miasta w którym mieszkają. W zamian za to otrzymali niewspółmiernie siły policyjne i olbrzymią ilość gazu łzawiącego wystrzeliwanego prosto w ich twarze. Na skutek tego trzy osoby straciły nie tylko wzrok ale i oczy.

Pomimo tego nadal maszerują, a setki i tysiące dołączają do nich. Kilka tysięcy więcej przeszło pieszo przez most Bosporuski aby wesprzeć ludzi z Taksim.

Żadna gazeta ani ani stacja telewizyjna nie pojawiła się tam aby relacjonować przebieg zdarzenia. Byli zajęci nagrywaniem newsów na temat Miss Turcji oraz „najdziwniejszego kota na świecie”. Policja ścigała oraz pryskała ludziom po oczach gazem w takich ilościach, że znajdujące się w pobliżu bezpańskie psy i koty wyzdychały na skutek zatrucia.

Szkoły, szpitale, a nawet pięcio gwiazdkowe hotele znajdujące się dookoła parku przyjmowały rannych. Lekarze zapełnili klasy szkolne oraz pokoje hotelowe aby udzielać pierwszej pomocy. Niektórzy z policjantów odmówili pryskania niewinnych ludzi gazem i odeszli z pracy. Siły rządowe rozmieściły dookoła placu urządzenia zakłócające internet oraz sieć 3g. Mieszkańcy oraz biznesmeni w okolicy udostępnili sieć bezprzewodową ludziom na ulicach. Restauracje oferowały protestującym darmowe posiłki oraz wodę.

Mieszkańcy Ankary oraz Izmir zebrali się na ulicach w wyrazie solidarności z protestującymi w Istambule. W tym samym czasie największe media w kraju nadal pokazywały Miss Turcji oraz „najdziwniejszego kota na świecie”.

Piszę ten list abyście mogli dowiedzieć się co się dzieje w Istambule. Media nie poinformują Cię o żadnej z tych rzeczy. A przynajmniej nie te w moim kraju. Proszę podziel się tym artykułem ze znajomymi w Internecie tak aby obiegł cały świat.
Kiedy wrzucałem zeszłego wieczoru ten artykuł na moją stronę na facebooku ktoś zadał pytanie:
<>
Ten blog jest moją odpowiedzią na to pytanie.
Poprzez <> na mój kraj mam nadzieję na uzyskanie:
Wolności słowa.
Poszanowania praw człowieka.
Kontroli nad decyzjami dotyczącymi mojego własnego ciała.
Prawa do legalnego gromadzenia się się w jakiejkolwiek części miasta bez bycia podejrzanym o terroryzm.
Ale przede wszystkim dzieląc się tymi słowami moi przyjaciele którzy żyjecie w innych częściach świata, mam nadzieję na uświadomienie was, oraz na pomoc i wsparcie!
Proszę przekażcie dalej me słowa oraz ten blog.
Po więcej informacji oraz aby dowiedzieć się jak możecie pomóc odwiedźcie stronę Amnesty Internatioal:

http://humanrightsturkey.org/2013/06/01/abuses-against-protestors-in-turkey-amnesty-calls-for-urgent-action/

http://defnesumanblogs.com/2013/06/01/what-is-happenning-in-istanbul/