Zamach.

Jestem na forum od niedawna, trochę miałem przemyśleń na temat wydarzeń tegorocznych i wrzuciłem je na Ogólny. Ale tam nie zagląda nawet pies z kulawą nogą. Może tu ktoś przeczyta?
Wiem że tekst jest długi i ciężki w czytaniu, ale do cholery chyba ważny. Pisałem go w nocy przed pracą, stylistycznie to dno, merytorycznie też trochę szwankuje, zaczynasz spokojnie, a potem czas się kurczy. Trudno, nie będę go poprawiał. Chyba moje komentarze będą wskazówką.

CAR?
Hipoteza

Nie sposób obiektywnie analizować katastrofę smoleńską bez bocznego przyjrzenia się współczesnej Rosji. Nasuwają się pewne analogie w przemianach postkomunistycznych w Polsce i byłym ZSRR, po, w miarę bezkrwawych, demontażach ustroju socjalistycznego w tych krajach. W Polsce opozycja demokratyczna, naszpikowana agentami wpływu ze służb specjalnych, które z kolei były siłą sprawczą aparatu partii socjalistycznej, dogadała się w podziale tortu. Znaczna część byłych aparatczyków PZPR mogła od razu wejść do polityki i biznesu na czołowych pozycjach, mając w spadku możliwości i wiedzę agentury. Podział władz nastąpił sprawiedliwie ? opozycja dostała tyle samo, co sprytniejsi spadkobiercy upadającego systemu. W byłym Związku Radzieckim, a potem jego spadkobiercach ? Wspólnocie Niepodległych Państw i matuszcze Rasiji ? obrotniejsza część aparatu partii komunistycznej sama zdemontowała upadający system, twardogłowym komunistom przystawiła pistolet do skroni i, w zamian za lwią część tortu, pozostawiła ich przy życiu, zapewniając przy tym spokojną starość.

I tak to mniej więcej wyglądało na starcie do władzy i pieniędzy w naszych ?bratnich? krajach. Bez realnych korzyści zostały szare szeregi społeczeństw, armie i policje, choć te ostatnie, jak wiadomo, w każdych czasach i systemie potrafią wyżywić się same.

I prawdę mówiąc ani w Polsce, ani w Rosji nikt z głodu nie umiera, a przy lepszych kąskach budżetówki można pojechać na urlop nad morze. Ale nad tym ogółem trzeba nieustannie pracować, jednak demokratyczne ramki co kilka lat dają tej zwykłej masie wyborczą moc sprawczą załamania pięknej kariery polityczno-finansowej. A z tym niełatwym zadaniem najlepiej sprawiają się byłe służby, mające na starcie i wiedzę i pieniądze. Mistrzowie gierek z byłego szefostwa KGB, a Polsce SB z lekko dopuszczonym do stołu WSI, poprzez stworzone i wspomagane finansowo przez siebie partie polityczne, osiedli na samym szczycie i z raz zdobytych pozycji za nic na świecie teraz nie ustąpią. Wytworzyły się w tych krajach prawie zamknięte kasty książąt-oligarchów, którzy gotowi są już teraz do dość krwawych dyktatur aby rządzić i nabijać kabzy, bo władza i pieniądze zawsze uderzają do głowy. Pierwsi nominaci na przywódców medialnych- prezydentów niezbyt się książętom udali, ale warunki czasów przełomu i gorączkowego porządkowanie swojego podwórka wymagały błyskawicznych i trochę wymuszonych decyzji.

Jelcyn szybko wpadł w marazm intelektualny, zbyt często zapadając na gorączkę filipińską, po zapewnieniu sobie i rodzinie bezpieczeństwa finansowego i prawnego. Nasz Bolek był tylko wymuszonym okolicznościami figurantem i szybko trzeba był go odstawić, dla dobra oligarchii, na boczny tor. W Rosji, przy Borysie, zrobiono prosty manewr, oczywiście ratując bohatersko kraj od krachu. Młody, zdolny finansista Potanin zastawił akcje 45 najlepszych kąsków gospodarki radzieckiej i, ratując budżet Rosji, pożyczył setki milionów dolarów od oligarchów, w zamian za ?kredyt? z prawem wykupu za rok. Wybrańcy podzieli między sobą pakiety, że gasudarstwo nie uspieło z wykupom, a pieniądze na ?kredyt? genialni finansiści zdobyli biorąc kredyty w bankach, które były ratowane przed upadkiem dotacjami z budżetu federalnego i do tego wartość realna akcji była minimum 10 razy wyższa niż w rzeczywistości, to lista najbogatszych ludzi świata Forbesa mocno zmieniła oblicze. Uff, wystarczająco zagmatwane, aby przeszło, zwłaszcza iż ceny światowe na produkty tych kąsków - kombinatów wydobywających i przetwarzających ropę, metale kolorowe, strategiczne, no i gaz, gaz ? poszły bardzo mocno w górę. Interes musiał się udać przy współczesnych światowych potrzebach energetycznych i cenie 100 dolarów za baryłkę ropy, przejęte zakłady kwitną, płacą nawet haracz do państwowego budżetu, więc miliarderzy mogą spać spokojnie.

No prawie, zawsze jakiś młody książe może za dużo narozrabiać albo, co gorsza, sierożnyj zdominować ?obszczak?. Trzeba gasić pożary. Są ?dobrowolni? emigranci, ?twardziele? odsiadują nadmierne ambicje, a nawet czasem zbyt uparty szybciej przechodzi w stan wiecznego spoczynku. Ale nie po to Jelcyn ?zreformował? KGB w struktury FSB rękami młodego, wysportowanego, medialnego Putina, aby takie problemy były nierozwiązywalne. Lwia część struktur pracuje tylko nad stworzeniem kryszy dla grupy trzymającej władzę. A zdolny administrator został w nagrodę nadksięciem prezydentem. Dodatkową zaletą była prawie wzorowa przeszłość, praca w strukturach KGB, a potem organizowanie i kierowanie FSB, nauki polityczne przy Sobczaku i pieczalny los zbyt ambitnego pierwszego mentora. Chciał zostać prawdziwym carem, a to zawsze w Rosji źle się kończy. Wzlot i upadek mera St. Petersburga oglądali jak lekcję poglądową jego ulubieni uczniowie i pomocnicy ? Putin i Miedwiediew. Bardziej przebojowy i starszy, frontowiec Władimir był prawie prawą ręką Sobczaka. I, o dziwo, Anatolij, z Putinem, szefem sztabu wyborczego, przegrał merostwo Miasta nad Newą ze swoim zastępcą z pierwszej kadencji. Wkrótce posypały się na niego papiery kryminalne i Sobczak, czym prędzej, wyjechał leczyć się na 2 lata do Francji, a Putin w tym czasie już kierował FSB w Moskwie. Kiedy został już premierem Rosji, śledztwo przeciwko mentorowi zostało umorzone i były mer wrócił do kraju. Jeszcze próbował uparcie wejść do Dumy, tyle że umarł w dziwacznych okolicznościach 3 miesiące przed pierwszą przysięgą prezydencką ucznia. A ten, wykorzystując i prowokując konflikty wojenne z wewnętrznymi i zewnętrznymi wrogami Rosji, kreując starannie wizerunek silnego wodza ratującego kraj w potrzebie, stał się prawie medialnym carem. Może ponad plan? Czy prezent urodzinowy 7 października 2006 roku był ostrzeżeniem czy tylko zemstą wygnanego z dworu Bierezowskiego? Czy zawzięcie analizowany obecnie przez cały świat dwugłowy orzeł nadal przemawia jednym głosem? A może to Miedwiediew z wizerunkiem wygładzonego demokraty jest nowym poważnym nominatem.

Tylko z armią sprawy w Polsce wyglądały lepiej. Wejście do bogatego NATO, misje wojskowe i handel bronią, pozwalały wojsku wiązać koniec z końcem. Była co prawda dziwna katastrofa samolotu CASA, ze zbyt dużą grupą generałów na pokładzie, jakieś inne małe incydenty i przepychanki, ale całość wyglądała spokojnie. W Rosji armia została wykorzystana w wojnach za słupki poparcia Putina, zdradzona po pierwszej wojnie czeczeńskiej (bo tak odebrała traktat pokojowy Lebieda), no i permanentnie przymierała głodem. GRU i jastrzębie od czasu do czasu wierzgali nogami. Obiecywane modernizacje kończyły się przeniesieniem złomu z jednej części kraju do drugiej, wielomiesięczne przestoje w wypłacaniu żołdu doprowadziły do prawie otwartej wojny GRU i wpływowych generałów z FSB i Putinem. Lebied był raczej zawsze wierny Kremlowi, z jego nadania gubernatorzył w Krasnojarsku i łupił region. Tuz przed katastrofą helikoptera oburzył się kosmicznymi brakami w składach z bronią w Mołdawskiej Republice Naddniestrzańskiej i zamierzał ?lecieć? z tym do Putina. Nie doleciał.

Podobnie skończyli, ale z innej ręki i innych powodów, prawdziwi przywódcy żołnierzy w stopniach generalskich. Bohater wojenny Rochlin ponoć rzeczywiście zamierzał poprowadzić dywizję na Kreml, więc został zamordowany we własnym domu. W pierwszej, oficjalnej wersji, przez żonę. Jeszcze ważniejszy był Troszew, legendarny przywódca z pierwszych linii frontowych. Był orędownikiem publicznych egzekucji Czeczenów, nie dał tknąć żołnierzy oskarżanych o zbrodnie wojenne, przeżył jeden (chyba) zamach, który dodał mu sławy. No i praktycznie odmówił ministrowi obrony Rosji, wypełnienia rozkazu o przeniesieniu, a Siergiej Ivanow to bardzo ważna i wpływowa figura. Wtedy konflikt zażegnał Putin, generał odszedł z armii, ale został doradcą prezydenta do spraw Kozaków i ze skansenowego ruchu uczynił potężną, dwumilionową siłę. Znów stał się niebezpieczny, tuż po gorącym konflikcie gruzińskim popełnił błąd i wsiadł na pokład bezpiecznego cywilnego Boeinga lotu Aerofłot 821. 14.09.2008 wyleciał z Moskwy do Permu ma memoriał Szwaji, zawodów sambo ku czci tego legendarnego sportowca. Samolot tuż przy podejściu do lądowania stracił kontakt radiowy z wieżą, stracił sterowność, były 2 wybuchy w powietrzu, płonąca pochodnia i upadek, po którym słup ognia wzbił się na wysokość 10 pięter, a kawałeczki samolotu były na przestrzeni 4 kilometrów kwadratowych. Łącznie zginęło 88 osób, w tym Troszew i wiceprezydent sambo w Rosji.

14 września 2008 ? pierwsze urodziny, jako nowego prezydenta Rosji, Miedwiediewa. Śledztwo w sprawie katastrofy prowadził oczywiście MAK, reszta jest milczeniem. Pierwszy pilot był alkoholikiem, leciał pijany, drugi nie chciał przejąć sterów, itd.

A preludium bardzo dziwnych wypadków lotniczych to nielot TU-134 na Krymie, 10.07.2006 z dowódcą floty Masorinem i jego dwudziestoma ochroniarzami na pokładzie. Przedziwna rzecz ? samolot przy starcie traci moc jednego silnika, próbuje niezdarnie wyhamować, a po uderzeniu w niewielkie instalacje lotnicze na końcu pasa startowego natychmiast staje cały w płomieniach. Zostają z niego nędzne szczątki, ale nikomu nic poważnego się nie stało. Ot, takie męskie żarty GRU i FSB. I testowanie nerwów przeciwnika. Oczywiście ktoś nagrał ?przypadkiem? 10 minutowy filmik z wypadku i można go oglądać na You Tube. Paliwo lotnicze się pali, ale żeby przy tym pochłaniało cale elementy samolotu? Zostały zgliszcza.

Bohaterski prezydent i armia kochają się inaczej, i są na to ciekawe przykłady. Podczas święta floty wojennej jest zwyczaj parady okrętów i wizytowania jednostek przez admirała. Zdjęcie na swoim okręcie z admirałem to największy skarb dla marynarza floty wojennej. A bywało, że admirał w Symferopolu bał się wejść na pokład, a ochoczo zastępował go?.. Łużkow. Merostwo Moskwy wykupiło pół wypoczynkowej części Krymu, a Fundacja Moskwa-Symferopol dosłownie karmiła marynarzy floty czarnomorskiej.

Putin krzyczał do reporterów, że będzie topił terrorystów w kiblach, kilka dni potem na You Tube były filmiki z jeńcami rosyjskimi po uszy zatopionymi w odchodach, a dla orzeźwienia szyderczo podlewanych świeżym moczem przez mudżahedinów . Oglądało to GRU, armia i weterani. A tym ostatnim, federacji sambo w Rosji i stworzonym przez Troszewa organizacjom kozackim, warto się lepiej przyjrzeć.

Czy Putin przeoczył zmianę rozkładu sił między FSB i GRU? 7.10.2010 poleciał pierwszy raz na oficjalne uroczystości katyńskie, czyli podważył tym samym prawdziwość wersji GRU, a na forach rosyjskich 50% nadal pisze o zbrodniach faszystów niemieckich w Katyniu. Ostateczna zdrada, GRU zawsze będzie zaprzeczać faktom, prezydent ich wystawia na pokaz światu jako zbrodniarzy i nawet tysiąc lat nie ma tu nic do rzeczy. Przy tych faktach nawet ogłoszone przez Kreml przeorganizowanie armii i zwolnienie do cywila około 150 tysięcy żołnierzy i połowy stanu oficerskiego z generałami włącznie, nie jest już nawet pierwszoplanowe.

10.04.2010 do Smoleńska leci prezydent Polski, generałowie NATO, sekretarz generalny Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, no i prezes IPN ze swoimi tezami. Kaczyński przeszkodził armii rosyjskiej w Gruzji, pomagał Czeczenom, tworzył koalicję przeciwko nowemu imperializmowi i interesom byłego mocarstwa. Bardzo ważne byłyby dla GRU fanty od wuja Toma, szyfry i kody NATO i inne materiały szpiegowskie. A do tego Putin, nie posiadając tych rzeczy, nie może rozliczyć się z polskiej i natowskiej własności powypadkowej, a kiedyś przecież powinien. I najważniejsze, kosmiczne odium spada na Putina jako głównego podejrzanego. Jeśli to był zamach GRU, być może z generalicją, weteranami, to wykonany był właśnie perfekcyjnie. Im bardziej Rosja gasi, zakopuje, spawa i tnie, sugeruje, tym bardziej musi śmierdzieć. No i ten ?przypadkowy? film w Internecie. Coś widać, coś słychać, ale na 100% nie ma pewności. Ale wtedy już brzydkie zapachy rozlały się na cały świat. Samolot musiał spaść z niewielkiej wysokości, aby teren katastrofy był do przeczesania przez małą ekipę w kilka, kilkanaście minut. Fanty trzeba było szybko odnaleźć i zabrać.

Być może na innym lotnisku była ekipa zapasowa i zmiana miejsca lądowania TU-154 niczego by nie zmieniła. Strzały równie dobrze mogły być oddane do już martwych,lub w powietrze, ale naboje w ciałach, okrzyki i rozkazy komanda na filmie utrudniały kosmiczne trudne już i tak zadanie MAK-u i Putina z wersją wypadkową. Czy pierwsze łzy przed kamerami tv i przerażenie bijące z twarzy brały się z przekonania, że to początek wojny domowej? Pierwsze 2 godziny po katastrofie to totalny chaos, przeciwstawne doniesienia, nawet sama godzina katastrofy zmieniała się znacznie. Czy ten samolot miał prawo tak rozpaść się przy ?oficjalnych? wersjach wypadku? Wyczyny MAKu i naszego rządu też szaleńcze. Komorowski zostaje prawie natychmiast pełniącym obowiązki prezydenta, właściwie wbrew konstytucji. Tusk, z pomocą Rosjan, prześciga Kaczyńskiego, ale nad tym już czuwał Putin ? każde pół godziny było wtedy bezcenne na ustalenie planu kryzysowego. Następnego dnia Sikorski leci niespodziewanie do USA, a w Rosji i w Polsce w tym czasie było co robić. Do tego siłowa blokada miejsca katastrofy i materiałów dziennikarskich. Ilość zabitych 132, bardzo dziwne 97 (adin lisznij), i dopiero na koniec prawdziwe 96.

Dziwne informacje o 3 karetkach na sygnale z rannymi. Komando 10-20 osobowe mogło w ten sposób odskoczyć z miejsca katastrofy szybko i w miarę bezpiecznie, światła na skrzyżowaniach karetki na sygnale nie obowiązują. 2-3 filmowców i kilkunastu komandosów. Filmik do Internetu musiał być idealnie dwuznaczny. Czarna (pomarańczowa) skrzynka na pierwszym planie, a potem kilkugodzinne jej szukanie? Nigdy nie uwierzę natomiast, że zabójca z KGB mówi do przypadkowego świadka: ?Ojciec, wynoś się stąd?. To zwrot typowy dla żołnierza mającego tradycyjny szacunek do starszych w Rosji. I praktycznie przynajmniej wersja komanda FSB Putina dobijająca polskich rannych absolutnie odpada, jeśli do tego jeszcze dorzucić sam fakt przeżycia też autora słynnego filmiku i umieszczenia go w Internecie. Kagebista oddałby dwa, trzy dodatkowe strzały. Fraza: ?Ni chuja siebia? wygląda jak przechwałka do Putina. Niczego sobie, ale zrobiliśmy ci Sajgon. Jest powtórzona dwa razy przez ?filmowca?, może zabrzmiała za mało buńczucznie, jednak słowa więzły w gardle przy tym widoku. ?Przypadkowe? nagranie komórką i późniejsze zamieszanie z autorem? Kilka miesięcy potem ginie w dziwnych okolicznościach vice szef GRU Ivanov, ponoć utopił się we własnej wanie, ale wyłowili go z opóźnieniem z morza, nieopodal Syrii.

I najgorsza przesłanka hipotezy, prawie nie do podważenia. Liczne i już zatwierdzone wypowiedzi między innymi strażaków z akcji gaśniczej o krakowiakach i melodyjkach dźwiękowych z telefonów, rozlegających się na miejscu katastrofy. Nikt, ale to absolutnie nikt, nie mógł ich uruchomić po katastrofie, a to oznacza, iż pasażerowie TU-154 w dużej liczbie i praktycznie jednocześnie zalogowali się w sieci. Tylko bardzo jednoznaczne przyczynowo wydarzenie mogło doprowadzić do tego aby kilkanaście, kilkadziesiąt dorosłych, poważnych ludzi, złamało tak ważne tabu podróży lotniczych.

A nie ma najmniejszej przyczyny aby nie wierzyć córce Wassermana, iż jej ojciec ,trzymający się tej zasady absolutnie zawsze i wszędzie, złamał ją tego dnia z błahych przyczyn. Ale nikogo już nie zdążyli powiadomić o swoim koszmarny odkryciu. Może jest jakieś inne logiczne wytłumaczenie tej sytuacji, ale ja go na dzisiaj nie widzę.

Do hipotezy pasują też jako bezpośredni sprawcy, służby kilku innych krajów, komanda organizacji terrorystycznych i każdy szalony miliarder. Zostawiłem na boku worów w zakonie, śmierć Japończyka i wyniszczającą wojnę mafii kaukaskich oskarżonych o to morderstwo w 2009 roku. W najgorszym przypadku rządy i służby Rosji i Polski nie dopilnowały bezpieczeństwa naszej delegacji. Późniejsze śledztwo, poczynania Rosjan i rządu polskiego w sprawie wyjaśnienia przyczyn katastrofy wyglądają jak chaotyczne jakiekolwiek dopasowywanie stanu rzeczy do własnej naturalnej wersji wydarzeń. Sytuacja zrobiła się na tyle kompromitująca i podejrzana, iż wielu awizowanych prezydentów na pogrzebie Lecha Kaczyńskiego się nie pojawiło, pod błahym pretekstem pyłu wulkanicznego.

Przedstawiam swoją hipotetyczną układankę, w której być może w miarę sensownie klocki trafiają na swoje miejsce. Prześledziłem w Internecie tysiące stron rosyjskich, polskich, ukraińskich, izraelskich, pomogła mi w tym dobra znajomość języka rosyjskiego.

Zbyt dużo niewyjaśnionych, przeciwstawnych rzeczy zdarzyło się 10 kwietnia, abyśmy czekali na wyjaśnienia dziesiątki lat, to raczej powinna być kwestia miesięcy. Jeśli hipoteza, nawet częściowo, jest prawdziwa, dużo ludzi zna już prawdę, mleko się rozleje i do powtórki z przypadkiem katastrofy gibraltarskiej nie dojdzie. Możliwości jest dużo, ale absolutnie nie widać złej woli i poczynań ze strony rządowej Polski i Rosji, a ewentualne ciche ukaranie hipotetycznych sprawców bez wywoływania 3 wojny światowej nawet byłoby wskazane.
Przecież rząd Tuska opróżnił wszystkie gorące tematy z szuflady aby uspokoić i oddalić emocje katastrofy smoleńskiej.

Ważny dodatek:

Na Tubie są filmiki z taką samą katastrofą lotniczą jak smoleńska. Mało tego, to praprzyczyna "naszej". Tylko jeden generał, ale za to niebezpieczny. Tam dopiero MAK pokazał co potrafi, ale wtedy nie było chętnych do sprawdzania czegokolwiek. Dlatego warto prześledzić katastrofę Boeinga 737 w Permie 14.09.2008. Oby było ciekawiej, tego dnia Miedwiediew pierwszy raz miał urodziny jako prezydent.
Crash Boeing.Perm.Russia. (Assembly) - wystarczy wkleić.

USA i Zachód nie pomogą nam w wyjaśnieniach katastrofy, dostali już zapłatę od Putina. System obronny S-300 był już zapłacony przez Iran, we wrześniu Rosja zmieniła zdanie. Za zdjęcia i nagrania satelitarne USA zablokowały obronę Iranu. Izrael trochę na tym skorzysta.

Zasięg S-300 wynosi do 250 kilometrów, a antyrakiety chronią zarówno przed rakietami średniego zasięgu, jak i taktycznymi oraz strategicznymi rakietami balistycznymi. Co więcej, S-300 może zwalczać także wrogie samoloty bojowe. W zależności od wersji oraz rakiety (w systemie S-400), zasięg może wynieść nawet 400 kilometrów. Radar S-300 jest w stanie śledzić do 100 celów jednocześnie, z czego dwanaście może skutecznie zwalczać. W S-400 radar będzie na tyle potężny, aby śledzić cele nawet z odległości 500-600 kilometrów (przekroczyłby więc zasięg izraelskiego Arrowa).

Rosja wyśle Iranowi rakiety S-300. Izrael i USA wściekłe
ga PAP
2010-02-19, ostatnia aktualizacja 2010-02-19 22:39
Rosja wyśle do Iranu rakiety S-300 zgodnie z kontraktem - zapewnił wiceszef rosyjskiej dyplomacji Siergiej Riabkow. Dodał, że Moskwa jest przeciwna "paraliżującym" sankcjom wobec Teheranu, choć nie wyklucza sankcji w innej formie.

Rosja nie dostarczy Iranowi rakiet S-300
22 wrz, 12:30 HŚ / PAP
Rosja zdecydowała, że nie dostarczy Iranowi rakiet obrony powietrznej S-300 - powiedział w środę szef rosyjskiego Sztabu Generalnego generał Nikołaj Makarow