Komisja Egzaminacyjna z Czerskiej znowu oblała Polaków

 

Widząc spontaniczny i masowy udział Polaków, głównie młodzieży w uroczystościach związanych z Narodowym Dniem Pamięci o Żołnierzach Wyklętych, Gazeta Wyborcza nie wytrzymała i spod pióra Jarosława Kurskiego już na drugi dzień wylał się gromadzony widocznie przez cały dzień 1 marca, jad:

 

 

Tak, Kurski ma rację. Bezpośrednio nie możemy już o nic „wyklętych” zapytać, ale może by tak skorzystać ze sprawdzonych i wypróbowanych pośredników?

 

Proponuję pchnąć mecenasa Rogowskiego z pozwem do sądu i spuścić się na rozgrzaną sędzinę Agnieszkę Matlak, ewentualnie na sędziego Igora Tuleyę by rozstrzygnęli, po której stronie stanęliby dzisiaj „Żołnierze Wyklęci”?

Jest duża szansa, że wyrokiem sądu, „Ogień”, „Zapora”, „Rój”, „Łupaszka”, „Inka”, „Warszyc” i „Lalek” zostaną na stałe przypisani pod komendanturę armii podziemnej z siedzibą na Czerskiej i każdy obywatel III RP pod rygorem grzywny będzie musiał twierdzić, że nasi „wyklęci” nie cieszą się z takich „czcicieli” i „groteskowych naśladowców”, jak ci, którzy masowo, jak Polska długa i szeroka oddali im hołd, niestety nie w taki sposób jak wyobrażał to sobie Wielki Brat Adam i jego drużyna.

 

Sędzia Agnieszka Matlak zasłynęła kiedyś takim uzasadnieniem wyroku:

"Negatywne treści na temat Adama Michnika redaktora naczelnego Gazety Wyborczej oraz wydawcy tej gazety Agory S.A. są sprzeczne z zasadami współżycia społecznego", (sygn. III C 1225)

 

Czy nie mogłaby swoim niekwestionowanym autorytetem i z mocy prawa przypisać na stałe Żołnierzy Niezłomnych do redakcji Gazety Wyborczej i takich autorytetów jak Adam Michnik, Piotr Stasiński, Sewek Blumsztajn, Piotr Pacewicz no i oczywiście ludzi honoru typu Kiszczak i Jaruzelski oraz uznać, że spontaniczne oddawanie hołdu naszym narodowym bohaterom nie może odbywać się bez zgody i aprobaty „rycerzy wolności” z Czerskiej?

 

W uzasadnieniu sędzina Matlak mogłaby napisać, że wszelkie spontaniczne obchody narodowych świąt niemieszczące się we wzorcowej estetyce wypracowanej przez Michnika, Kurskiego, Blumsztajna i Lizuta są sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Oczywiście na łamach Gazety Wyborczej i antenie TVN24, Polacy winni zamieścić stosowne przeprosiny i wpłacić jakąś okrągłą sumkę na rzecz Fundacji Batorego.

 

Dziwne jest pojmowanie świątecznej i patriotycznej estetyki przez Kurskiego.

Dla niego groteskowe są proporce i pochodnie, ale już nie Blumsztajn niosący transparent „pierdolę nie rodzę”.

Pan Jarosław Kurski siedział też cicho i nie protestował, kiedy w Święto Niepodległości jego kumple, Lizut i Pacewicz bawili się świetnie w rytm słów piosenki Tymona Tymańskiego, „Dymać Orła Białego..Ha, ha…buuum”.

 

Ja myślę, że nie tylko ten odradzający się „polski niezniszczalny gen patriotyzmu i wolności” zaniepokoił, a nawet wystraszył Kurskiego i spółkę.

Ich największy ból to brak podobnego entuzjazmu, oddolnych inicjatyw i aktywności młodzieży w kolejne rocznice „porozumienia okrągłego stołu”.

 

Nie udało się Polaków ogłupić na tyle by czcili spontanicznie tę kolaboracyjną sitwę i nosili na rękach Michnika, Kiszczaka, Jaruzelskiego i Wałęsę, przy akompaniamencie patriotycznych pieśni oraz okrzyków „Chwała Bohaterom”. Prawie ćwierć wieku prania mózgów nie pomogło, a okrągły stół czeka niebawem los słynnej maszyny drukarskiej eksponowanej w Hełmie Lubelskim, na której to rzekomo miał być wyprodukowany słynny Manifest PKWN, który jak wiemy od początku do końca powstał w Moskwie pod okiem Stalina.

Co gorsza mimo starań, wysiłków i nawoływania całego salonu III RP, nie da się nawet uczynić z „przełomu 89 roku” czegoś, co wymuszaną frekwencją przypominałoby choćby w niewielkim procencie obchody 1 maja czy 22 lipca w PRL-u.

 

PRL-bis organizując okrągły stół miał plan, aby tak jak stalinowcy z czasów polski ludowej, za pomocą zmasowanej propagandy, jedynie słusznych historyków, niekwestionowanych autorytetów i najwyżej cenionych dziennikarzy, zepchnąć niepokorne bandy moherowych nacjonalistów do lasu, czyli w medialny niebyt i sprzedawać owe bandy opinii publicznej, jako „pisowskich karłów reakcji”, bydło oraz „kaczystowskich siepaczy”. Nic z tego nie wyszło.

 

Establishment III RP zaczyna zdawać sobie sprawę, że zbliża się dziejowy moment w historii Polski, kiedy ponownie padnie pytanie do złudzenia przypominające to sformułowane przez Stefana Żeromskiego w opowiadaniu „Na probostwie w Wyszkowie”:

 

Źródło:

 

Artykuł opublikowany w ogólnopolskim tygodniku Warszawska Gazeta

 

Polecam moją nową książkę, "Polacy, już czas" ozdobioną rysunkami Arkadiusza "Gaspara" Gacparskiego, jak i poprzednią, „Jak zabijano Polskę”.