Potężny Kaczyński śmiertelnym zagrożeniem dla Niemiec

„Der Spiegel”: Pożegnanie z państwem prawa „....”UE chce zatrzymać Polskę podążającą drogą ku autokracji. Warszawa wydaje się jednak niewzruszona. W tej sytuacji Bruksela rozważa użycie silniejszej – sankcji ekonomicznych, pisze hamburski tygodnik “Der Spiegel”. ...”Hamburski tygodnik "Spiegel" informuje, że wiceszef Komisji Europejskiej Frans Timmermans nie otrzymał jeszcze odpowiedzi na swoje dwa listy skierowane do rządu w Warszawie, w których wyraził "troskę o polską praworządność". Zamiast wiadomości dotarły do niego złośliwe uwagi ministra spraw zagranicznych Witolda Waszczykowskiego, którego zdaniem "jakiś urzędnik pełniący swój urząd dzięki stosunkom politycznym nie jest prawnie uznanym partnerem rządu, wybranego przez naród" -czytamy na łamach magazynu. Timmermans mógłby "odbić piłkę", lecz uznał, że odebrał "już wystarczająco dużo przykrości". I podczas swojej czwartkowej wizyty w Amsterdamie podkreślił, że prawdziwą demokrację tworzą dwa elementy: "zachowanie praw człowieka i rządy prawa". W opinii "Spiegla" wypowiadanie przez niego takich banałów świadczy o stanie UE i kierunku rozwoju Polski. „...”Magazyn zaznacza, że w ciągu mniej niż dwóch miesięcy narodowo-konserwatywnemu rządowi udało się unieważnić wybór sędziów Trybunału Konstytucyjnego, uchwalić nowelizację ustawy o radiofonii i telewizji sprzyjającą kontroli mediów publicznych, a także obsadzić stanowiska szefów służb specjalnych swoimi ludźmi. Owe reformy miałyby "uleczyć państwo polskie z niektórych chorób" - cytuje za szefem polskiej dyplomacji tygodnik. Jego zdaniem słowa te wypowiadali dotychczas autokraci. Dlatego zaniepokojona Komisja Europejska przeprowadzi w najbliższą środę debatę nt. praworządności w Polsce. „...” magazyn podkreśla szybkie tempo przeprowadzania reform w Polsce. Po wyborze swoich kandydatów na sędziów TK, konserwatywny Sejm uchwalił tzw. małą ustawę medialną - przypomina "Spiegel". I dodaje, że w pierwszej kolejności rząd planuje zwolnić wszystkich dziennikarzy w telewizji publicznej. Po Trybunale Konstytucyjnym, PiS - jak pisze tygodnik - chce podporządkować sobie inne instytucje: Sąd Najwyższy, Naczelny Sąd Administracyjny oraz urząd Rzecznika Praw Obywatelskich. Jak podaje magazyn, już w marcu PiS chce przedstawić reformę prokuratury, w której urząd prokuratora generalnego zostanie połaczony ze stanowiskiem ministra sprawiedliwości.
"Za tym wszystkim stoi szef PiS Jarosław Kaczyński" - pisze "Spiegel". Tygodnik przedstawia pokrótce przebieg kariery politycznej Kaczyńskiego. Zdaniem magazynu, to jego osoba stanowi główną przyczynę trudności w skłonieniu przez partnerów UE polskiego rządu do ustępstw. "Nie ma prawie żadnego kontaktu z tym 66-latkiem" - zaznacza "Spiegel". I dodaje, że dziwne byłoby poproszenie przez kanclerz Merkel lub szefa KE Junckera o rozmowę Kaczyńskiego, niesprawującego żadnego urzędu państwowego.”...]]>(źródło )]]>

Rymkiewicz „ Uważam ,że Kaczyński jest największym polskim politykiem od czasów Józefa Piłsudskiego. Tak jak Piłsudski był największym polskim politykiem od czasów kanclerza Zamojskiego . Siła duchowa Jarosława Kaczyńskiego jest tak wielka  „...]]>(więcej )]]>

Ustrój polityczny − struktura organizacyjna, kompetencje i określone prawem wzajemne zależności organów ]]>państwa]]>. W innym ujęciu określenie dla dowolnej formy sprawowania ]]>władzy publicznej]]>; zespół zasad dotyczących tej władzy w państwie, a także metod jej wykonywania.
Zasady te określają przedmiot władzy państwowej, wytyczają zakres i główne kierunki aktywności państwa, oraz podstawowe prawa, wolności i obowiązki obywateli, precyzują formy i metody ich udziału w realizacji władzy państwowej. Ustrój polityczny opiera się zarówno na zasadach określonych w aktach prawnych jak i na tradycji. Współcześnie najczęściej określony jest ]]>konstytucyjnie]]>.
Pojęcie to wywieść można z dzieł ]]>Arystotelesa]]>, który stwierdza: "ujęcie w pewien porządek władz w ogóle, a przede wszystkim naczelnej z nich, to jest rządu"]]>[1]]]>.
We współczesnej ]]>politologii]]> pojęcie to zyskało sobie bliskie koncepcje, takie jak: ]]>system polityczny]]>, ]]>system konstytucyjny]]>, ]]>system rządów]]> i ]]>reżim polityczny]]>.
W doktrynie ]]>prawa konstytucyjnego]]> ustrój polityczny jest kategorią złożoną, oznaczającą podstawowe zasady struktury władz ]]>państwowych]]> oraz główne ]]>instytucje polityczne]]> i ]]>prawne]]>.
Każdy ustrój polityczny oparty jest na ideologii i tradycji historycznej. Na ich podstawie odnajdują się mechanizmy zdobywania oraz sprawowania władzy w danym ustroju, system gospodarczy w nim funkcjonujący oraz obowiązujący system prawny.”.]]>.(źródło )]]>

Viktor Orbán powiedział również, że kopiowanie nieefektywnych zachodnich wzorców to swego rodzaju prowincjonalizm, niszczycielski w swoich skutkach.„Będziemy próbować odnaleźć metodę organizacji społeczeństwa, która różni się od dogmatycznych ideologii panujących w świecie zachodnim – nowe państwo węgierskie zdolne do ponownego uczynienia naszej wspólnoty zawodnikiem w wielkim globalnym wyścigu w nadchodzących dekadach.” – mówił premier Węgier.Na koniec przemówienia Viktor Orbán rzekł, iż „era liberalnych demokracji się skończyła”, a  jako inspirujące dla Węgier modele państw wymienił Chiny, Indie, Rosję, Turcję i Singapur.„Nasz czas nadejdzie” – tymi słowami zakończył przemówienie.”. ...]]>(więcej )]]>

„Die Welt: Ten dyktator jest wzorem dla Kaczyńskiego”...”Bohater wojenny, dyktator i wzór Jarosława Kaczyńskiego, silnego lidera konserwatywnej partii narodowej w Polsce. Jak donosi niemiecki dziennik „Die Welt" model rządów prezesa PIS łudząco przypomina system władzy, jaki obrał sobie generał Józef Piłsudski. „...”„Przed kilkoma laty Jarosław Kaczyński spytany o polityczny wzór do naśladowania odpowiadał: Józef Piłsudski. Teraz, w kontekście ostatnich wydarzeń, jakie mają miejsce w Polsce odpowiedź ta budzi zupełnie inne konotacje” - czytamy w dzienniku. „...”Zdaniem niemieckiego dziennikarza i autora artykułu, Bertholda Seewalda Kaczyński obrał podobny model władzy, co popularny bohater wojenny. „...”„Jego „wielkie prace legislacyjne", działania, retoryka spowodowały, że PIS wraz z wygranymi w wyborami parlamentarnymi zmienił krajobraz polskiej polityki” - czytamy w artykule „...”Po wybuchu I wojny światowej Piłsudski był jednym z tych, którzy jako głównego przeciwnika Polski widzieli Rosję. Głośno mówił o demokracji. W 1926 przeprowadził zamach stanu. W oparciu o swój prestiż ustanowił system, który nazwano „dyktaturą moralną". Piłsudski tak, jak dziś Kaczyński chciał obsadzić swoimi wiernymi współpracownikami kluczowe stanowiska władzy.  „..” „Nawet polityka zagraniczna Piłsudskiego przypomina tą, którą uprawia lider Prawa i Sprawiedliwości” - czytamy w artykule. „...”Pierwszy Marszałek opracował na początku lat 30 pomysł „Międzymorza". Zakładał on utworzenie federacji państw Europy Środkowej i Wschodniej. docelowo miał do niego należeć obszar między morzami Adriatyckim, Bałtyckim, a Czarnym. (Polska, Lutwa, Łotwa, Estonia, Białoruś, Ukraina, Czechosłowacja, Węgry, Rumunia, Jugosławia). Zdaniem Piłsudskiego Międzymorze miało pozwolić uniknąć tym państwom dominacji ze strony Niemiec czy też Rosji. To zdaniem niemieckiego dziennikarza łudząco przypomina projekt federacji Morza Bałtyckiego do Morza Czarnego, jako przeciwwagę dla Rosji, jaką promuje Kaczyński.  „...”Według Bertholda Seewalda tylko w jednym punkcie lider PIS różni się od Piłsudskiego. Chodzi o religię. Dla marszałka była raczej obojętna. Dla Jarosława Kaczyńskiego jest z kolei kluczem do władzy.  „...]]>(więcej )]]>

"Aby zapobiec dalszemu zaostrzeniu sytuacji powstałej w wyniku objęcia władzy przez PiS, kanclerz Angela Merkel powinna jak najszybciej spotkać się z "nadpremierem" Jarosławem Kaczyńskim" - uważa czołowy dziennik niemieckich kół biznesowy "Handelsblatt".”...”Komentator zaznacza, że od niedawna samodzielny rząd nad Wisłą sprawuje "narodowo-konserwatywna i arcykatolicka partia Prawo i Sprawiedliwość (PiS)" kierowana przez Jarosława Kaczyńskiego.
Brueggmann zarzuca nowemu szefowi polskiej dyplomacji Witoldowi Waszczykowskiemu "wywoływanie za pomocą ostrych haseł nastrojów przeciwko Niemcom i UE". Jako przykład zmiany przez Polskę polityki o 180 stopni wymienia politykę wobec uchodźców. "Kanclerz Angela Merkel nie może już liczyć na Polskę" - stwierdza komentator "Handelsblatt".
Autor podkreśla, że oś niemiecko-polska była w ostatnich czasach "ważnym elementem pojazdu zwanego Europą". "Berlin mógł liczyć na Warszawę, a Warszawa na Berlin" -”...”Zdaniem Brueggmanna Polska utrzymywała jednolity front krajów wschodnioeuropejskich - Węgier, Czech i Słowacji - pomimo podejmowanych przez nie prób wkraczania na własną drogę. "Teraz wschodni Europejczycy połączą swoje siły przeciwko Merkel" - przewiduje autor komentarza.
Aby nie dopuścić do eskalacji wydarzeń, co może odbić się niekorzystnie na Europie, należy "zachować spokój i wykazać zrozumienie" - uważa "Handelsblatt". "Zamiast głupich żądań, aby obciąć fundusze (strukturalne) krajom UE, które nie chcą uczestniczyć w podziale uchodźców, Berlin powinien podać rękę Europie Wschodniej" - pisze Brueggmann.
"W swoim napiętym kalendarzu Merkel powinna znaleźć jak najprędzej wolny termin, aby spotkać się z tajnym nadpremierem Polski i strachem na Europę - Kaczyńskim" - proponuje "Handelsblatt".” ...]]>(więcej )]]>

"New York Times" pisze o wyraźnym skręcie na prawo, "Wall Street Journal" analizuje wpływ zwycięstwa PiS na przyszłość Unii Europejskiej, a portal Politico zwraca uwagę, że przyszły premier nie będzie najważniejszym politykiem w Warszawie. „...”Nowojorski dziennik podkreśla, że skręcając na prawo Polska dołącza do innych państw naszego regionu, a o skali tego zwrotu świadczy nieobecność lewicy w nowym parlamencie. "Wall Street Journal" zauważa, że przez ostatnich 8 lat Polska była „.”bliskim sojusznikiem Niemiec i popierała dalsze jednoczenie Europy. „...]]>(więcej)]]>

Rymkiewicz „Niemal połowa Polaków głosowała na Jarosława Kaczyńskiego, a to znaczy, że niemal połowa Polaków chce pozostać Polakami. Czyli jest przekonana, że to jest coś dobrego, nawet coś wspaniałego – być Polakiem. „…„Wtedy szydercy będą się musieli ulokować gdzieś poza polskością. Nie można bowiem być Polakiem, będąc niewolnikiem.”…”Trochę wcześniej – w czasach Jagiellonów. Litewska dynastia i przymierze z dzikimi Litwinami miały prawdopodobnie w tej sprawie (naszego losu) znaczenie zasadnicze. My wobec Litwinów mamy dług ogromny. To wtedy kształtuje się Polska wolnych Polaków. Albo inaczej – Rzeczpospolita wolnych Polaków i wolnych Litwinów, dla których wolność jest rzeczą najważniejszą na świecie, ponieważ jest sposobem istnienia. Czymś, bez czego nie można żyć. To przeświadczenie Polacy z wieku XVI przenieśli przez wieki w wiek XXI. Ale „przeświadczenie” to złe słowo. To jest coś zakodowanego w losie. Wolność jest losem Polski. Jest także sensem jej dziejowego istnienia. Można podbić Polskę, co się zdarzało, można ją nawet podzielić na kawałki, ale w tajemniczy sposób nie można odebrać Polakom ich wolności. Żeby zabić polską wolność, Rosjanie czy Niemcy musieliby zabić nie tylko nasze przywiązanie do wolności, ale także nasze dzikie, bezrozumne, szaleńcze przekonanie, że istnienie jest wolnością, a więc nie można istnieć bez wolności. Jak odebrać wolność ludziom, dla których życie jest wolnością? W tym celu trzeba by wymordować wszystkich Polaków, tych, którzy byli, tych, którzy są, i tych, którzy będą. Dopóki jest na świecie choć jeden Polak, do tego czasu będzie istniała polska wolność. ( ]]>http://naszeblogi.pl/59116-kaczynski-reke-podniesiona-na-kosciol-na-polske-utniemy]]> )

Niemcy zrujnowali Grecję - są dowody”...'konomiści Międzynarodowego Funduszu Walutowego - Olivier Blanchard i Daniel Leigh przyznają w niecodziennie szczerym roboczym raporcie przygotowanym dla tej organizacji, iż zaaplikowana Grecji i Portugalii terapia w postaci nakazanych oszczędności budżetowych i zwiększania obciążeń fiskalnych była błędna. Ekonomiści MFW przyznają, że efektem ich działań było gwałtowne zredukowanie popytu wewnętrznego i wzrost bezrobocia, co pogorszyło sytuację gospodarczą w krajach, którym miano pomóc.Niepokojące jest to, że Blanchard i Leigh jako głównego winowajcę tego błędu wskazują... źle obliczone tzw. multiplikatory fiskalne, czyli przyjęte teoretycznie założenia, że każde euro oszczędności w wydatkach publicznych redukuje PKB tylko o 50 centów. Okazało się w praktyce, że w przypadku Grecji i Portugalii redukcja PKB była niekiedy nawet 3-krotnie wyższa od teoretycznie założonej, to znaczy każde eurooszczędności przynosiło kurczenie się gospodarki o 1,5 do 1,7 euro. „...(]]>źródło]]>

Deng Xiaoping ([]]>t]]>]]>ɤ]]>]]>ŋ]]>]]>˥˩]]> ]]>ɕ]]>]]>j]]>]]>ɑ]]>]]>ʊ]]>]]>˩]]> ]]>p]]>]]>ʰ]]>]]>i]]>]]>ŋ]]>]]>˧˥]]>] ]]>wymowa]]> ]]>i]]>; ur. ]]>22 sierpnia]]> ]]>1904]]>, zm. ]]>19 lutego]]> ]]>1997]]>) – ]]>polityk]]> ]]>chiński]]>. W okresie od ]]>1978]]> do ]]>1989]]> roku faktyczny przywódca ]]>Chińskiej Republiki Ludowej]]>, inicjator reform społeczno-gospodarczych oraz otwarcia Chin na świat. Jeden z najważniejszych polityków w XX-wiecznej historii Chin. „..”Wiosną 1927 roku Deng po powrocie do Chin został wysłany przez władze KPCh do ]]>Xi’anu]]> jako naczelnik wydziału politycznego i instruktor polityczny, a także sekretarz szkolnej organizacji KPCh na komunistycznej Akademii Sun Jat-sena. Wkrótce potem doszło do zerwania współpracy m.in. KPCh a ]]>Kuomintangiem]]>, na skutek czego na przełomie czerwca i lipca 1927 roku Denga wysłano do ]]>Hankou]]>. Komunistyczna Partia Chin zeszła do podziemia, zaś jej działacze byli prześladowani przez rządzący Kuomintang. W tym okresie Deng przyjął nowe imię – Deng Xiaoping. Pod koniec 1927 roku wraz z przeniesieniem naczelnych struktur KPCh Deng przeprowadził się do ]]>Szanghaju]]>. „...”Momentem przełomowym w karierze Denga i w historii Chin było posiedzenie III Plenum KC KPCh jedenastej kadencji w grudniu 1978 roku. Partia przyjęła zaproponowany przez Denga nowy kurs, w którym położono nacisk na reformy gospodarcze i otwarcie Chin na świat.
W 1981 roku z inicjatywy Denga partia potępiła rewolucję kulturalną i poddała krytycznej ocenie dorobek Mao Zedonga. W tym samym roku rozpoczęto proces reform gospodarczych i modernizacji kraju zgodnie z zaproponowanym przez Denga modelem ]]>socjalizmu o chińskiej specyfice]]>. Na wybrzeżu Chin wydzielone zostały ]]>specjalne strefy ekonomiczne]]> otwarte dla zachodniego kapitału. Rozpoczęto kształcenie nowoczesnej kadry naukowo-technologicznej oraz biznesowej. W 1984 roku przeprowadzona została reforma rolna, która zlikwidowała kolektywny system na wsi. Rozpoczęto stopniowe wprowadzanie w Chinach ]]>gospodarki rynkowej]]>. Otwarta została droga dla sektora prywatnego w gospodarce, zreorganizowano także metody zarządzania sektorem państwowym.
Częścią reform było również otwarcie Chin na świat. Chiny, dotychczas izolujące się, stały się aktywnym graczem na arenie międzynarodowej. Zacieśniona została współpraca ze]]>Stanami Zjednoczonymi]]>, zaczęto też ściągać do kraju międzynarodowy kapitał. Deng sformułował także zasadę ]]>jeden kraj, dwa systemy]]>, która stała się kluczem do uregulowania sprawy ]]>Hongkongu]]> i ]]>Makau]]>. Na mocy zawartych porozumień oba terytoria miały zostać włączone do ChRL, zachowując szeroką autonomię ustrojową i gospodarczą.
Wraz z reformami gospodarczymi rozpoczęto ograniczoną reformę systemu politycznego. Z inicjatywy Denga wprowadzono kadencyjność stanowisk partyjno-państwowych, odmłodzono kadrę i zmniejszono biurokrację. Zwiększono rolę samorządów. Ostrożnie zwiększano swobody obywatelskie, bezwzględnie rozprawiając się jednak z silniejszymi dążeniami demokratycznymi, np. z zamieszkami studenckimi w 1986.”..”Deng, jako gorący orędownik kadencyjności władzy i odmłodzenia kadry, na XIII zjeździe KPCh w listopadzie 1987 roku zrezygnował z wszystkich zajmowanych przez siebie stanowisk zatrzymując jedynie funkcję przewodniczącego ]]>Centralnej Komisji Wojskowej]]>.
Wiosną 1989 roku Deng opowiedział się za siłowym rozwiązaniem konfliktu w partii i stłumieniem ]]>prodemokratycznych i proliberalnych protestów społecznych]]>, co doprowadziło po śmierci ]]>Hu Yaobanga]]> do odsunięcia ]]>Zhao Ziyanga]]> oraz wprowadzenia czołgów na ]]>Plac Niebiańskiego Spokoju]]> w dniu 4 czerwca 1989. Wydarzenia te doprowadziły do czasowego przejęcia kierownictwa w KPCh przez „twardogłowych” i zatrzymania zainicjowanych przez Denga reform.
Na V Plenum KC KPCh w listopadzie 1989 Deng zrezygnował z funkcji przewodniczącego Centralnej Komisji Wojskowej, przechodząc na emeryturę.
Pomimo wycofania się z życia politycznego Deng zachował zakulisowy wpływ na sprawy państwowe. W 1992 roku odbył podróż na południe, wizytując ]]>Kanton]]>, ]]>Shenzhen]]>, ]]>Zhuhai]]> i]]>Szanghaj]]>. Podczas podróży w licznych wystąpieniach pochwalił przeprowadzone reformy i wielokrotnie nawoływał do zintensyfikowania procesu urynkowienia gospodarki i reform. Dzięki odbytym przez Denga spotkaniom na XIV zjeździe KPCh w październiku 1992 roku odsunięto „twardogłowych” i wybrano nowe władze na czele z ]]>Jiang Zeminem]]>, co w konsekwencji spowodowało wznowienie i przyspieszenie reform.
Deng ostatni raz publicznie wystąpił w telewizji w lutym 1994 roku podtrzymywany przez córkę. Na starość stracił słuch i cierpiał na zaburzenia mowy. Jego ostatnie zdjęcie zrobione 1 października 1994 opublikowane zostało w lutym 1995]]>[15]]]>.
Deng Xiaoping zmarł 19 lutego 1997 roku w wieku dziewięćdziesięciu trzech lat.”...]]>.(źródło)]]>

Andrzej Pieczonka Chińskie „Go Global”. Dylematy i wyzwania dla Chińskiego Smoka. I. Gaige Kaifeng – Fundament Międzynarodowej Aktywności ChRL. Zainicjowane przez chińskiego przywódcę Deng Xiaopinga reformy gospodarcze, polityka otwarcia kraju na świat i tworzenie „socjalizmu o chińskiej specyfice” przyniosły w efekcie dynamiczny wzrost gospodarczy Chin. Przedstawiony przez Denga na III Plenum KC KPCh w grudniu 1978 roku nowy kurs w społeczno – politycznym rozwoju kraju stworzył podstawę do zainicjowania programu reform. Chiny stopniowo, acz konsekwentnie zaczęły zmieniać gospodarcze i społeczne oblicze kraju. Deng przez szereg lat prowadził Chiny drogą zmian, otwierając kraj na świat, aktywizując stopniowo kolejne regiony i miasta. Jak pisze D. Guthrie „w ciągu dwudziestu pięciu lat Chiny osiągnęły postęp, na jaki wiele krajów pracowało pół wieku” 1 . Przez większą część ostatnich trzydziestu lat Państwo Środka notowało dwucyfrowy wzrost gospodarczy. Gospodarka i polityka są ze sobą ściśle powiązane. Chiński wzrost gospodarczy powoduje, iż bezzasadne stało się pytanie, czy ChRL stanie się globalnym potentatem; obecnie należy jedynie zapytać o rolę, jaką w świecie zaczną odgrywać szybko rozwijające się Chiny. Jedna z maksym, którą kierował się Deng Xiaoping i która bardzo trafnie obrazuje specyfikę chińskich reform (i generalnie chińskiej mentalności) brzmi: „przekraczaj rzekę czując kamienie” („mo zhe shi tou guo he”) 2 . To kwintesencja koncepcji zmian gospodarczych, stopniowych, realizowanych ostrożnie, metodą prób i błędów, testowania rozwiązań na niewielkich „poletkach doświadczalnych”. Gospodarka chińska, zrujnowana licznymi pseudoeksperymentami ekonomiczno - społecznymi okresu rządów Przewodniczącego Mao, boleśnie odczuwająca skutki bezprawia „Rewolucji Kulturalnej”, potrzebowała pod koniec lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku „nowego otwarcia”. Deng stopniowo, wyczuwając kamienie w rzece zmian i wyzwań polityczno - gospodarczych, otwierał kraj na świat i otwierał Chiny na zmiany. ChRL otwierała się na świat głównie na południu kraju. Na początku tym „światem” były regiony i kraje zamieszkiwane przez Chińczyków – Hongkong, Makao, Singapur, Tajwan – a poletkami doświadczalnymi – strefy ekonomiczne, które wydzielono w Shenzhen, Zhuhai, Xiamen i Shantou. Lokalizacja stref była starannie przemyślana. Przykładowo Shenzhen, skrawek ziemi na południowych krańcach prowincji Kanton to sąsiad Hongkongu, miejsce, do którego przedsiębiorcy i kapitał z byłej brytyjskiej kolonii mieli zaledwie parędziesiąt kilometrów. W przypadku niepowodzenia eksperymentu ze specjalnymi strefami ekonomicznymi, z pewnością polityczne skutki porażki dałoby się w oddalonym o dwa tysiące kilometrów Pekinie odpowiednio zamortyzować. Ogłoszonemu przez Denga programowi zmian, towarzyszyły stopniowe wysiłki w celu odbudowy stosunków politycznych i gospodarczych z szeregiem krajów. Dla realizacji programu reform Chiny potrzebowały dobrych relacji z państwami, które mogły zapewnić chińskiej gospodarce obecność inwestorów. Już w 1978 roku, parę miesięcy po faktycznym przejęciu władzy, przywódca Chin odwiedził Tajlandię, Malezję i Singapur. Historycznego znaczenia nabrała wizyta Denga w USA w 1979 roku, w czasie której, poza rozmowami z Prezydentem Jimmy Carterem i amerykańskimi kongresmenami, odwiedził m.in. siedziby Boeinga i Coca – Coli. Chiny stopniowo otwierały się na świat i wynikało to przede wszystkim z żywotnych interesów chińskiej gospodarki. Henry Kissinger podkreśla, iż „Deng miał odwagę oprzeć program modernizacji Chin na inicjatywie i aktywności Chinczyków”.3 Jak podkreśla wielu historyków, rozmiar kraju, wielowiekowe doświadczenia, filozofia życia i profil społeczny powodowały, iż przez wieki kontakty z zagranicą nie były dla chińskich dynastii palącą koniecznością. Przez wiele lat dwór cesarski nie był zainteresowany nawiązaniem dyplomatycznych stosunków z Zachodem, gdyż nie upatrywał w tym żadnych wymiernych korzyści, społeczeństwo nie zgłaszało zapotrzebowania na zachodnie produkty czy wynalazki, a ponadto dla Chin, stosujących srebro, jako walutę, ewentualny napływ obcych środków płatniczych również nie stanowił motywacji do rozszerzania kontaktów z odległym Zachodem4 . Chiny wyznające zasady autarkii, otoczone murem, regiony poprzecinane pasmami górskimi, olbrzymi obszar poszczególnych prowincji, które dzieliły tysiące kilometrów – to wszystko powodowało, iż kontakty „z resztą świata” dla Państwa Środka nie były egzystencjalnym priorytetem. „Świata, przestrzeni i problemów” wystarczało w Chinach. Poza mieszkańcami aglomeracji Wschodniego Wybrzeża i Południa, przez wieki mieszkańcy Chin, dodatkowo przywiązani po 1949 roku do swoich rodzinnych gmin systemem „hukou”, nie mieli kontaktów z obcokrajowcami. W 1978 roku nie funkcjonowało jeszcze w relacjach polityczno – gospodarczych słowo „globalizacja”, natomiast, mając na względzie sytuację gospodarczą ChRL pod koniec lat siedemdziesiątych, stan prawny (w zasadzie zrujnowany system legislacji i jej egzekucji po Rewolucji Kulturalnej), spory w łonie władz KPCh co do dalszego kierunku rozwoju państwa – postawienie przez chińskich reformatorów na wykorzystanie dla rozwoju gospodarki udziału zagranicznych inwestorów było aktem odwagi i determinacji. Za tą decyzją musiały pójść konkretne posunięcia formalno – prawne, zatem jedną z pierwszych ustaw, jaką uchwalono było prawo o spółkach z 1979 roku („Joint Venture Law”), które otwierało zagranicznemu kapitałowi formalne możliwości napływu do Chin. W 1980 roku powstały wspomniane już cztery pierwsze specjalne strefy ekonomiczne, następnie, po pierwszych pozytywnych doświadczeniach z rozwojem stref, bliski wspołpracownik Denga, Premier Zhao Ziyang, wprowadził strategię rozwoju obszarów nadmorskich, rozszerzając możliwości współpracy z zagranicą dla regionów Wschodnich i Południowych Chin. Na tej liście znalazły się miasta wydzielone tj. Pekin, Szanghaj, Tianjin, jak i następujące prowincje: Fujian, Kanton, Guangxi, Hainan, Hebei, Jiangsu, Liaoning i Shandong. Strategia otwarcia wybrzeża i związana z tym decentralizacja przyczyniły się do przyspieszenia transformacji społeczno – gospodarczej Chin. Program ten sprzyjał zwiększonej obecności kapitału zagranicznego w ChRL i ekspansji na rynkach światowych produktów „Made in China”. W latach 80-tych uchwalono kolejne ważne akty prawne, jak przykładowo „Ustawa o Upadłości Przedsiębiorstw” (Enteprise Bankrupcy Law), czy Ustawa o Przedsiębiorstwach („Enterprise Law”), której szereg zapisów odnosi się do funkcjonowania firm prywatnych, w tym z udziałem kapitału zagranicznego. Otwarcie kraju na napływ kapitału zagranicznego, co w efekcie prowadziło do zwiększenia udziału Chin w handlu światowym, miało z założenia wyzwolić procesy rynkowe i doprowadzić do racjonalniejszego wykorzystania środków. Otwartość wywołuje presję na krajowych producentów, co doprowadza do racjonalniejszych decyzji gospodarczych i poprawia efektywność (np. poprzez unowocześnienie produkcji czy też doskonalenie zarządzania). 5 Otwarcie Chin było katalizatorem tempa zmian gospodarczych i społecznych. Dramatyczne wydarzenia na Placu Tiananmen, będące efektem rosnących aspiracji i oczekiwań społecznych wykraczających znacznie poza model i zakres dotychczasowych zmian polityczno – administracyjnych, odsunęły w czasie dalsze reformatorskie plany. Starły się ponownie poglądy zachowawcze z ideami reformatorów. Jeden z promotorów reform – Premier Zhao Ziyang traci stanowisko. Program reform czeka na kolejny impuls. W 1992 roku sędziwy Deng Xaioping udaje się w „podróż na Południe” w czasie której odwiedza m.in. Szanghaj, Shenzhen i Kanton. W trakcie historycznej wizyty, przywódca Chin potwierdza wolę dalszego wprowadzania reform, w tym współpracy z zagranicą. Jak piszą Zhao Qizheng i Shao Yudong „będąc w Szanghaju i wysłuchując sprawozdań szanghajskich liderów, główny architekt reform i otwarcia się Chin zwrócił wzrok na przepastne ziemie znajdujące się po drugiej stronie rzeki Huangpu, nieopodal starego Szanghaju, nazywane Pudong i rzekł do towarzyszących mu liderów Szanghaju ‘Ja przeszedłem już na emeryturę, lecz jest rzecz, wobec której upraszam, abyście przykładali więcej uwagi, a jest nim rozwój szanghajskiego Pudongu. Szanghaj jest naszym asem. Przyspieszenie Szanghaju jest ścieżką gwałtownego wzrostu”6 . Z jego inicjatywy chiński rząd wkrótce przyjął plan rozwoju i otwarcia obszaru szanghajskiego Pudongu, a Szanghaj wkrótce odpowiedział na tę decyzję, realizując w praktyce hasło „Rozwiń Pudong, zrewitalizuj Szanghaj, służ całemu państwu i bądź zorientowany na cały świat”. Do władzy dochodzą przedstawiciele dynamicznego środowiska politycznego z Szanghaju - prezydentem kraju zostaje Jiang Zemin a wicepremierem, a po paru latach - szefem rządu Zhu Rongji. Uchwalone w 1994 roku „Prawo o Spółkach” („Company Law”) formalnie tworzy podstawy do przekształcania przedsiębiorstw w spółki, gwarantując jednocześnie, iż spółki z udziałami funduszy państwowych lub prywatnych są równe względem prawa. Rozwija się rynek kapitałowy, na początku lat 90 – tych powstają giełdy w Szanghaju i Shenzhen. W 2001 roku, po wieloletnich negocjacjach Chiny przystępują do Światowej Organizacji Handlu (WTO). W połowie lat 90-tych rząd formalnie definiuje swoją regulacyjną rolę w gospodarce, jako twórcy warunków dla wszystkich sektorów do udziału w konkurencji rynkowej na równych zasadach. Następuje dalszy wzrost napływu zagranicznego kapitału inwestycyjnego. W 1992 roku Deng dał sygnał do przyspieszenia reform o chinskiej specyfice, odmiennych od „rynkowej terapii szokowej” promowanej przez MFW czy Bank Światowy i zastosowanej w przypadku części państw Europy centralnej (w tym Polski). Zasadnicze elementy w procesie transformacji zainicjowanej przez Denga zawierały m.in. takie wytyczne, jak priorytet nadawany kwestiom gospodarczym, dostosowanie wymogów doby globalizacji do krajowych uwarunkowań, zwalczanie korupcji, utrzymanie kontroli państwa nad procesami gospodarczymi, przy zabezpieczeniu praw i mechanizmów gospodarki rynkowej, utrzymanie polityki „otwarcia na świat” i strategii zrównoważonego rozwoju, stałe podnoszenie kompetencji kadr i prowadzenie polityki „naukowego rozwoju”, usuwającej na dalszy plan ideologię w zestawieniu z pragmatyczną oceną rzeczywistości 7 W kolejnych pięcioletnich programach rozwoju ChRL, powyższe zasady stanowią fundament dla formułowania kolejnych zadań i celów społeczno – gospodarczych. Na przestrzeni ostatnich trzech dekad, nastąpiły olbrzymie zmiany w tempie rozwoju i miejscu poszczególnych krajów na gospodarczej mapie świata. Tzw. wschodzące gospodarki, jak i państwa rozwijające się zanotowały zdecydowanie wyższy wrost niż tradycyjnie dominujące w świecie kraje. Uwaga ta odnosi się w pierwszej kolejności do tempa wzrostu i roli Chin w świecie. Udział Państwa Środka w tworzeniu Światowego Produktu Brutto („World GDP”) wzrósł z 2% w 1980 roku do 12,5% w 2009 roku8 Doug Guthrie cytuje za N. Lardy cztery główne powody, które spowodowały wyjątkowo wysoki napływ zagranicznych inwestycji bezpośrednich do Chin tj.: a/ generalna tendencja w latach 90 - tych wśród firm z zachodu do inwestycji w krajach rozwijających się, b/ odzyskanie przez Chiny politycznej stabilności po wydarzeniach na Placu Tian An Men i radykalne tendencje wzrostowe w chińskiej gospodarce, co przywróciło zaufanie do tego kraju wśród zagranicznych inwestorów, c/ postępująca liberalizacja gospodarcza i decyzje o otwarciu kolejnych sektorów gospodarki na napływ inwestycji, d/ wykorzystywanie części środków oryginalnie należących do firm chińskich, tak, by w efekcie móc skorzystać z dobrodziejstw polityki inwestycyjnej zagwarantowanych dla zagranicznych inwestorów.9 Z pewnością spore konkretne znaczenie dla potwierdzenia politycznych deklaracji o dalszej modernizacji Chin i kontynuacji polityki otwarcia miała intensywna działalność legislacyjna, co należy przypisać aktywności chińskiej administracji kierowanej na przełomie XX i XXI wieku przez Premiera Zhu Rongji. II. Tworzenie prawa – ważny element globalnej wiarygodności. Chiny Premiera Zhu Rongji. W 1991 roku Deng Xiao Ping sprowadził Zhu Rongji byłego burmistrza Szanghaju do Pekinu i powierzył mu stanowisko wicepremiera odpowiedzialnego za sprawy gospodarcze. Przyszły premier Chin i jeden z głównych reformatorów w kolejnym etapie rozwoju gospodarczego kraju, był nie tylko działaczem partyjnym i urzędnikiem, ale przede wszystkim wybitnym i skutecznym ekonomistą, wykładowcą na uniwersytecie Qinghua i dziekanem wydziału ekonomii. W 1997 roku Zhu Rongji został premierem ChRL. Kolejne lata potwierdziły, iż była to osoba, której wiedza, osobowość, determinacja i polityczny temperament przyczyniły się do pchnięcia Chin na tory przyspieszonego rozwoju. Z osobą Premiera Zhu wiąże się szczególnie intensywna dzialalność legislacyjna i organizacyjna, która w efekcie doprowadziła do ponownego (po kryzysie Tian An Men) okresu błyskawicznego wzrostu chińskiej gospodarki. Działalność rządu kierowanego przez premiera Zhu tworzy podstawy pod organizację systemu bankowego, ogranicza zakres monopolu w chińskiej gospodarce, zmniejsza liczbę nieefektywnych państwowych podmiotów gospodarczych, znosi liczne bariery w wymianie handlowej z zagranicą, zwalcza korupcję, zwiększa zakres konkurencyjności w gospodarce, odstępuje od tradycyjnego planowania w gospodarce na rzecz coraz bardziej regulacyjnej roli administracji, modernizuje system podatkowy, w tym wprowadza podatek VAT, kładzie nacisk na formalne i praktyczne „rządy prawa” w Chinach. Dla stworzenia nowych miejsc pracy, Zhu uruchomił program robót publicznych oparty na ideach ekonomicznych Keynes’a. Z punktu widzenia międzynarodowej roli Chin, szczególne znaczenie miał wkład administracji premiera Zhu we wprowadzenie ChRL do Światowej Organizacjia Handlu. Szczególnie pozytywne opinie o działalności premiera Zhu wyrażało środowisko zagranicznych przedsiębiorców, którzy twierdzą, iż administracja przyczyniła się do przywrócenia wiarygodności Chinom, jako krajowi, w którym można prowadzić działalność gospodarczą i inwestować. Premier Zhu zbudował także dobre, profesjonalne relacje ze środowiskiem chińskich intelektualistów, w tym zwolennikami reform gospodarczych. Dla przykładu Jonathan Anderson, dyrektor wykonawczy Goldman Sachs – Asia Pacific twierdzi, iż Chinom potrzebni byli tacy liderzy, jak Deng Xiaoping i Zhu Rongji, tj. ludzie którzy podejmowali decyzje i wprowadzali je w życie” 10 . Charakteryzując współpracowników prezydenta Jiang Zemin, Henry Kissinger pisze, iż głowa państwa miała do dyspozycji tak wybitne postaci, jak ówczesny minister spraw zagranicznych Qian Qichen, czy też architekt polityki gospodarczej Chin, człowiek o wyjątkowej inteligencji i konsekwencji Zhu Rongji. 11 Szczególnie istotne było przekonanie obydwu polityków o konieczności rozszerzania związków Chin z zagranicą (w aspekcie politycznymi i gospodarczym). Wspomniani politycy, poprzez swoje decyzje, profesjonalizm, styl zarządzania i osobowość, w decydującym stopniu przyczynili się do wyprowadzenia kraju z pewnej izolacji miedzynarodowej będącej efektem wydarzeń na Placu Tian An Men. „...(źródło )

„Chińczycy już to cudo mają! Jednoosobową latającą taksówkę pasażer poprowadzi sam „...”Chiński producent dronów  Ehang przywiózł na targi technologiczne w Las Vegas  pierwszą na świecie latającą taksówkę. Jest obliczona na przewóz jednego pasażera i nie wymaga obsługi przez pilota. EHANG 184 jest pojazdem w pełni autonomicznym.'...']]>Samochody]]>  autonomiczne są mega trendem tegorocznej międzynarodowej wystawy sprzętu elektronicznego Consumer Electronics Show (CES), która przyciąga największe firmy i najlepszych specjalistów. Najwięksi producenci elektroniki prezentują tu najnowsze rozwiązania i produkty. „...”Samochody autonomiczne coraz mocniej pukają więc do naszych bram. Chińscy inżynierowie z Uniwersytetu Nankai w Tiencin prowadzą badania nad samochodem sterowanym siłą umysłu. Aby go prowadzić, kierowca nakłada na głowę specjalne urządzenie z sensorami, które odbierają fale powiązane z aktywnością stref mózgu – podobnie do sygnałów gromadzonych podczas badań EEG. Stworzone w tym celu oprogramowanie, przetwarza „myśli” na komendy powiązane ze sterowaniem samochodu. Testowe auta zbudowano we współpracy z chińskim producentem Great Wal. „..]]>.(źródło )]]>

„Partia Kaczyńskiego z całych sił sięga po państwo - bez żadnych skrupułów
— ocenia „Sueddeutsche Zeitung”.
PiS depcze demokratyczne standardy i prawo, atakując krytycznych dziennikarzy, wykluczając opozycję z kontroli służb specjalnych, przede wszystkim jednak poprzez próby pozbawienia władzy Trybunału Konstytucyjnego - tej instancji, która stoi PiS-owi na drodze do absolutnej władzy
— pisze autor komentarza Florian Hassel. Jak widać powtarza tezy znane Polakom z „Gazety Wyborczej”.
Sytuacja po zmianie rządu w Warszawie jest głęboko niedemokratyczna
eżeli ta rewolucja powiedzie się, to jej wynik ]]>odmieni]]> nie tylko Polskę, lecz także poważnie obciąży Unię Europejską, i tak już osłabioną wskutek innych wyzwań
— czytamy w „SZ”.
Kto przeciwstawi się Kaczyńskiemu?
— pyta autor komentarza i odpowiada:
Realistyczna odpowiedź brzmi: +nikt+, w każdym razie nie w najbliższej przyszłości.
Jak widać dla niemieckiego autora wybory w Polsce i ich wynik jest niedemokratyczny. Zapewne on chciałby ustalać, kto ma w Polsce rządzić. Doprawdy zabawne…
Jak zaznacza Hassel, już w przypadku Węgier UE brakowało „politycznej woli zastosowania istniejących instrumentów”, jak choćby pozbawienia tego kraju prawa głosu.
Opozycja jest osłabiona i skłócona. Widocznego protestu demokratycznej Polski jak dotąd nie widać
— pisze warszawski korespondent „SZ”. Poziom absurdu w jego tekście przekracza dopuszczalne granice.
Zaślepienie, upojenie i strach przed ponowną utratą władzy są siłami napędowymi  nowego polskiego rządu
— pisze w tym samym tonie „Die Welt”.
Zdaniem autora komentarza UE tkwi w głębokim kryzysie, a populistyczne i odśrodkowe ugrupowania rosną w siłę.
A teraz jeszcze to: właśnie w Polsce, która przez długi czas była wzorowym krajem UE, po dwóch wyborach najwyższe urzędy znalazły się w rękach byłej opozycji, narodowo-konserwatywnego PiS Jarosława Kaczyńskiego
— pisze korespondent „Die Welt” w Polsce Gerhard Gnauck.
Nowy rząd narzucił tempo, jakby chciał do Bożego Narodzenia całkowicie zrewolucjonizować kraj. Fakt, że nowa szefowa rządu po raz pierwszy wyszła do dziennikarzy bez flagi UE, jest co prawda charakterystyczny, ale nie decydujący
— ocenia publicysta.
„Die Welt” zwraca uwagę, że Kaczyński powierzył stanowiska w rządzie ludziom uznawanych za „jastrzębi”Szybkość i radykalizm rządu wynikają - zdaniem Gnaucka - „z traumy będącej wynikiem utraty władzy w 2007 roku”, gdy PiS po zaledwie dwóch latach musiał ponownie zasiąść w ławach opozycyjnych.
Wydawana w graniczącym z Polską Frankfurcie nad Odrą „Maerkische Oderzeitung” (MOZ) zaznacza, że PiS ma demokratyczną legitymację do rządzenia.
Równocześnie jednak UE ma prawo domagać się przestrzegania swoich wartości oraz swobód artystycznych i medialnych
— podkreśla autor komentarza. Według niego trudne do zaakceptowania jest już to, że są one ignorowane na Węgrzech. „Powstanie drugiego Budapesztu byłoby fatalnym sygnałem” - ostrzega „MOZ”.
Wypaczenia w Polsce nie dadzą się tak łatwo zbagatelizować. Polska jest po prostu zbyt duża
— tłumaczy.
Utrzymane w podobnym tonie relacje o sytuacji w Polsce ukazały się też w telewizji publicznej ARD i rozgłośni Deutschlandfunk.
Jak widać Niemcom bardzo się nie podoba to, co dzieje się w Polsce. Dla Polaków to może być dobry sygnał…]]> (więcej )]]>

Girzyński: Jarosław Kaczyński ma przed sobą dwie drogi: albo zostać marszałkiem Sejmu albo patronem odnowy kraju na wzór Piłsudskiego.”...”Historia zatoczyła koło. Trochę wracamy do koncepcji z 20 lecia międzywojennego. Wówczas był prezydent i premier, a trochę z boku marszałek Józef Piłsudski, który po 26 roku był patronem tego co dzieje się w państwie, a nie pełnił żadnej oficjalnej funkcji publicznej. Piłsudski był patronem odnowy państwa – czyli sanacji,  a premierzy się zmieniali… „..”Taka idea przyświeca Jarosławowi Kaczyńskiemu?
Nie wiem. Jestem poza partia. Ale gdybym miał szukać analogii, biorąc pod uwagę jego autorytet i znaczenie na scenie politycznej i to kim jest dla obozu politycznego, którego jest liderem, to pewnie taką analogię bym odnalazł. Chyba, że w tle jest pomysł na przywrócenie parlamentowi właściwej roli w strukturach państwa. To widać od dwóch dni. Bo nagle wszyscy się zorientowali, ze marszałek Sejmu to naprawdę druga osoba w państwie, pod warunkiem, że nie jest tylko wyznaczonym przez premiera urzędnikiem do pilnowania parlamentu i rządowych ustaw.”...”Jarosław Kaczyński, zakładając sukces wyborczy, ma dzisiaj dwie drogi, którymi może iść. W warunkach normalnej demokracji parlamentarnej – stanąć na czele Sejmu  i w pewien sposób kreować politykę rządu, bo to rząd podlega Sejmowi. Albo pozostawić to tak jak to funkcjonuje w ostatnich latach i jako lider środowiska politycznego, które będzie naturalnym zapleczem rządu, być patronem wielkiej odnowy państwa, która na wzór piłsudczykowski będzie się, mam nadzieję dokonywała. „...”o Beacie Szydło „Najgorszą, rzeczą jaką mogłaby zrobić byłoby, gdyby jako szef rządu próbowała budować alternatywne wobec zaplecza politycznego środowisko. Mam na myśli różnych ekspertów i bezpartyjnych fachowców, którzy za chwilę się znajdą. Bo to to przerabialiśmy za czasów premiera Marcinkiewicza. On na początku dostał dużą swobodę i nawymyślał różnych dziwnych, nie do końca sprawdzonych „fachowców.” No i był to eksperyment , który zakończył się się źle.  .]]>.(więcej )]]>

acek Kurski „ "Jarosław Kaczyński jako ojciec zwycięstwa przypilnuje dobrej współpracy różnych ośrodków władzy"”...”Zwycięstwo Andrzeja Dudy zmieniło zasadniczo sytuację w Polsce w taki sposób, że dzisiaj jest mecz życia prawicy. Jest szansa na wielkie zwycięstwo i na większość parlamentarną „...”Były europoseł podkreślił, że Jarosław Kaczyński:
jako ojciec tego zwycięstwa i Zjednoczonej Prawicy ma do przypilnowania dobrą współpracę różnych ośrodków władzy, zaplecza prezydenckiego, rządu, Sejmu, Senatu, samej partii Prawo i Sprawiedliwość i koalicjantów.
To wymaga charyzmy. Tym trenerem, selekcjonerem będzie Jarosław Kaczyński
Zupełnie inaczej sytuację widzi Jakub Rutnicki, który posłużył się starym argumentem polityków PO.
Kaczyński przypilnuje prezydenta i premier, czyli stworzy super rząd”..”Decyzje będą musiały być konsultowane z panem prezesem. To nie najlepsze rozwiązanie i nie najlepiej to wróży  „...]]>(więcej )]]>

Andrzej Nowak Jarosław Kaczyński jako niewątpliwie największy mąż stanu ostatnich dwudziestu paru lat”...”W tym zakresie widzę rolę dla Jarosława Kaczyńskiego, jako architekta strategii władzy, która nie powinna wygasnąć, ale nie będzie to rola polegająca na codziennym użeraniu się z poszczególnymi ministerstwami, doglądaniu prac ministrów i wiceministrów i zmaganiu się z codzienną „bieżączką” polityczną.
Potrzeba kogoś, kto będzie mógł spoza tej bieżącej polityki spoglądać na cele średnio i długo dystansowe, które stoją przed Polską. To miejsce dla prezydenta, ale i dla stratega partii, która wygrywa wybory.” ...]]>(więcej )]]>

Rymkiewicz „ Uważam ,że Kaczyński jest największym polskim politykiem od czasów Józefa Piłsudskiego. Tak jak Piłsudski był największym polskim politykiem od czasów kanclerza Zamojskiego . Siła duchowa Jarosława Kaczyńskiego jest tak wielka  „...]]>(więcej )]]>

Kaczyński: Nie może być Polski bez Kościoła „...”Ręka podniesiona na Kościół to ręka podniesiona na Polskę - powiedział prezes PiS podczas obchodów 24. urodzin Radia Maryja w Toruniu.Jarosław Kaczyński podziękował Ojcu Tadeuszowi Rydzykowi, dyrektorowi Radia Maryja za to, co zrobił dla polskiego Kościoła i dla Polski. Prezes PiS podkreślił, że "nie byłoby zwycięstwa bez Rodziny Radia Maryja".- Zwycięstwo potrzebowało prawdy i potrzebowało ludzi, którzy prawdzie służą, którzy służą Polsce, którzy są patriotami - powiedział Jarosław Kaczyński i dodał, że zwycięstwo to potwierdza jeszcze jedną prawdę, że "fundamentem polskości jest Kościół i jego nauka, i nie może być Polski bez Kościoła". - Każda ręka podniesiona na Kościół to ręka podniesiona na Polskę - dodał Kaczyński.”.]]>.]]> ]]>(więcej )]]>
---------
Ważne

]]>http://naszeblogi.pl/59494-niemcy-przywodztwo-kaczynskiego-jest-najsilniejsze-w-europie]]>

Ustrój polityczny − struktura organizacyjna, kompetencje i określone prawem wzajemne zależności organów ]]>państwa]]>. W innym ujęciu określenie dla dowolnej formy sprawowania ]]>władzy publicznej]]>; zespół zasad dotyczących tej władzy w państwie, a także metod jej wykonywania.
Zasady te określają przedmiot władzy państwowej, wytyczają zakres i główne kierunki aktywności państwa, oraz podstawowe prawa, wolności i obowiązki obywateli, precyzują formy i metody ich udziału w realizacji władzy państwowej. Ustrój polityczny opiera się zarówno na zasadach określonych w aktach prawnych jak i na tradycji. Współcześnie najczęściej określony jest ]]>konstytucyjnie]]>.
Pojęcie to wywieść można z dzieł ]]>Arystotelesa]]>, który stwierdza: "ujęcie w pewien porządek władz w ogóle, a przede wszystkim naczelnej z nich, to jest rządu"]]>[1]]]>.
We współczesnej ]]>politologii]]> pojęcie to zyskało sobie bliskie koncepcje, takie jak: ]]>system polityczny]]>, ]]>system konstytucyjny]]>, ]]>system rządów]]> i ]]>reżim polityczny]]>.
W doktrynie ]]>prawa konstytucyjnego]]> ustrój polityczny jest kategorią złożoną, oznaczającą podstawowe zasady struktury władz ]]>państwowych]]> oraz główne ]]>instytucje polityczne]]> i ]]>prawne]]>.
Każdy ustrój polityczny oparty jest na ideologii i tradycji historycznej. Na ich podstawie odnajdują się mechanizmy zdobywania oraz sprawowania władzy w danym ustroju, system gospodarczy w nim funkcjonujący oraz obowiązujący system prawny.”.]]>.(źródło )]]>

lipiec 2012 „ „- Mamy nadzieję, że, z Bożą pomocą,nie będziemy musieli w miejsce demokracji wymyślać innych politycznych systemów, które należy wprowadzić, aby nasza gospodarka przeżyła - powiedział Orban już na konferencji Stowarzyszenia Pracodawców i Pracowników. „....”Zgromadzenie narodowe to nie jest kwestia woli, tylko siły. (...) To, co być może funkcjonuje w państwach skandynawskich, jednomyślność,u nas, w narodzie na pół azjatyckim, dokonuje się siłą.To nie wyklucza konsultacji, debaty czy demokracji, ale centralna siła jest konieczna -cytuje słowa Orbana agencja AFP. „..( ]]>http://naszeblogi.pl/41363-rick-joyner-nawoluje-do-zamachu-stanu-w-usa]]> )

Rymkiewicz „ Uważam ,że Kaczyński jest największym polskim politykiem od czasów Józefa Piłsudskiego. Tak jak Piłsudski był największym polskim politykiem od czasów kanclerza Zamojskiego . Siła duchowa Jarosława Kaczyńskiego jest tak wielka  „...]]>(więcej )]]>
------
Mój komentarz

„Ustrój polityczny”..”Każdy ustrój polityczny oparty jest na ideologii i tradycji historycznej. Na ich podstawie odnajdują się mechanizmy zdobywania oraz sprawowania władzy w danym ustroju, system gospodarczy w nim funkcjonujący oraz obowiązujący system prawny.”..”Ustrój polityczny opiera się zarówno na zasadach określonych w aktach prawnych jak i na tradycji.

Z tego , co w Niemczech piszą o Kaczyńskim wyziera paniczny strach. Wyłania się obraz Kaczyńskiego jako śmiertelnego zagrożenia dla Niemiec .

Kaczyński buduje ustrój suwerenny. W tej chwili ustrojem Polski jest wymyślony przez lichwiarzy Konsensus Waszyngtoński , który jest zapisany w kolonialnej konstytucji III RP .

Ustrój państwa , czyli również Polski nie musi być oparty tylko na konstytucji . Kaczyński stworzył pozakonstytucyjny urząd Naczelnika Państwa . Zwierzchnika Sejmu , urzędu prezydenta i urzędu premiera . Ta formuła ustroju rozwiązuje problem niewydolności typowej dla protektoratów konstytucji III RP , która ze swej istoty jest niezdolna do zbudowanie silnego suwerennego ośrodka politycznego zdolnego do niepodległego rządzenia państwem..

I tego się panicznie boją Niemcy . Stąd ta gwałtowna aktywacja niemieckiej agentury w Polsce i kolaborantów z Platformy Schetyny i tych od Petru.

Historia powinna być nauczka dla Polaków . Co z tego że mieliśmy Konstytucję 3 Maja, jak nie mieliśmy żadnego silnego suwerennego ośrodka politycznego. Lepie mieć silny ośrodek polityczny, który jest w stanie zapewnić Polsce suwerenność i niezależność , niż posiadać jakąś gówno wartą konstytucję , nad którą cmokają Michnik, Smolara , lichwiarze i ich kolaboranci .

Lepiej mieć ustrój polityczny , który jest w stanie zbudować suwerenny ośrodek polityczny wokół Naczelnika Państwa niż posiadać konstytucję zaprojektowaną narzuconą Polakom i broniona przez agenturę , która robi z Polski eksploatowaną kolonię i rynek zbytu a z Polaków tanią siłę roboczą , takich współczesnych niewolników.

Lepiej żeby Kaczyński zbudował w Polsce swoje autorytarne rządy i zapewnił Polsce suwerenność i rozwój, Polakom swobody ekonomiczne, a polskim rodzinom i polskim dzieciom warunki do normalnego funkcjonowania i bezpiecznego rozwoju niż żeby w Polsce istniały konstytucyjne rządy kolaborantów i agentów , polskie dzieci głodowały, a lewacy i homolobby żeby niszczyli katolicka rodzinę ,a na polskich małych , bezbronnych , niewinnych dzieciach dokonywali w szkołach gwałtów emocjonalnych na tle seksualnym gender , aby seksualizowano i pedofilizowano polskie szkoły

video Dlaczego ZSRR przegrał zimną wojnę? Geostrategiczne i ekonomiczne przesłanki upadku komunizmu
video "... duch pyszny poprzedza upadek" czyli o rozpadzie unii spotkanie z dr Żurawskim vel Grajewskim 1
Marek Mojsiewicz
Osoby podzielające moje poglądy , lub po prostu chcące otrzymywać informację o nowych tekstach proszę o kliknięcie „lubię to „ na mojej stronie facebooka ]]>Marek ]]>]]>Mojsiewicz]]> i  na  ]]>Twitt]]>erze  
Zapraszam do przeczytania pierwszego rozdziału nowej powieści ]]>„ ]]>]]>Pas Kuipera”]]> 
]]>Rozdział drugi ]]>
Zapraszam do przeczytania mojej powieści „ Klechda Krakowska „
rozdziały 1]]>„ ]]>]]>Dobre złego początki „ ]]>2 ]]>Na końcu którego będzie o bogini]]>]]>Kali]]>]]>„ ]]>3 ]]>„]]>]]>Nie]]>]]>należy]]>]]>nerwosolu pić na oko ]]>4 ]]>„ ]]>]]>O rzeźbie Niosącego]]>]]>Światło ]]>5 ]]>„]]>]]>Impreza ]]>]]>u ]]>]]>Starskiego „ ]]>6 ]]>„]]>]]>Tych filmów już się oglądać nie da ]]>]]>„ ]]>7.]]> „ ]]>]]>Mutant ]]>]]>„ ]]>8 ]]>„ ]]>]]>Anne Vanderbilt „]]> 9 ]]>„ ]]>]]>Fenotyp rozszerzony.lamborghini„]]> 10. ]]>„ ]]>]]>Spisek w służbach specjalnych „11.]]> ]]>Marzenia ]]>]]>ministra o]]>]]>łapówkach „]]> 12. ]]>„ ]]>]]>Niemierz i kontakt z cybernetyką „]]>  ]]>13„ Piękna kobieta zawsze należy do silniejszego „]]> 14 ” ]]>Z ogoloną głowa, przykuty do Jej rydwanu „]]>
Powiadomienia o publikacji kolejnych części mojej powieści . ]]>Facebook „ Klechda Krakowska]]>
Ci z Państwa , którzy chcieliby wesprzeć finansowo moją działalność blogerską mogą to zrobić wpłacając dowolną kwotę w formie darowizny na moje konto bankowe
Nazwa banku Kasa Stefczyka , Marek Mojsiewicz , numer konta 39 7999 9995 0651 6233 3003 0001
Jestem zainteresowany współpracą z portalem informacyjnym w zakresie dokonania przeglądu prasy , w tym anglojęzycznej , ewentualnie tłumaczeń z tego języka., tworzenia serwisu informacyjnego Analiz programów i tym podobnych Zainteresowanych proszę o kontakt.