szarpie wiatr kościelne dzwony

Obrazek użytkownika Sławomir Tomasz Roch
Kultura

Karmelitanka

 

Przy zwalonych krzyżach Wołynia,

klęczałaś w wojennym habicie.

Całując rany Chrystusa,

ujmowałaś cierni —

kładąc w śnieżne róże.

Na ogorzałych podwalinach czasu,

siedziałaś przy konających, Karmelitanka

i szkaplerzem, zamykałaś oczy

— z nieba posłana.

Twój Obraz — w każdej chacie

i każdym pałacu,

na Wołyniu czczony.

O święta Tereniu, Patronko

i Powiernico - ludzkiego płaczu.

 

...

0
Brak głosów
Obrazek użytkownika Sławomir Tomasz Roch
Kultura

Ukochana ziemia

 

Opuścili swoje kresy

Mieli tylko wóz i konia,

A na wozie parę rzeczy

Płóg i brony, trochę zboża.

 

Nie wiedzieli że przyjadą

I osiedlą się na stałe,

Na tych ziemiach odzyskanych

Co nam kiedyś je zabrano.

 

Chociaż ziemia ta bogata

To ciągnęło w tamte strony,

Tam została stara chata

Tutaj mieli płóg i brony.

 

Więc zostali na tych ziemiach

Szybko ją też pokochali,

Przecież to...

0
Brak głosów
Obrazek użytkownika Sławomir Tomasz Roch
Kultura

WILKANUC

 

Co mni dziś zbudziłu? Czy słońcy rażoncy

Moji oczy senny swymi pruminiami,

Czy tyż moży hiacynt tak mocnu pachnioncy

W duniczcy na stoli, miendzy pisankami?

 

Być moży, ży dzwony dzwunioncy ruzgłośni,

A moży tyż huki, co słyszyć si daju

Wtedy, gdy batiary wrzyszczoncy radośni

Z klucza kalichlorkim coraz to strzylaju.

 

Słońcy, dzwony, hiacynt, siarczysty strzylani –

Składaju si razym...

5
Twoja ocena: Brak Średnia: 5 (8 głosów)
Obrazek użytkownika Sławomir Tomasz Roch
Kultura

Pieśń o Kapłanach – Męczennikach z Wołynia

 

 

Panie, powołałeś Ich, by szli

i mówili wszystkim ludziom: „trwajcie w wierze”.

Chryste, życie poświęcając Ci,

wypełniali Twoją wolę wierząc szczerze.

 

Panie, spraw, by ludzie wśród swych spraw

o męczeństwie polskich Księży pamiętali.

Jezu, by na Kresach, gdzieś wśród traw

na ich grobach polską świeczkę ktoś zapalił.

 

Panie, polski kapłan Twym...

5
Twoja ocena: Brak Średnia: 5 (3 głosy)
Obrazek użytkownika Sławomir Tomasz Roch
Kultura

 

 

Na Podolu płacze kamień

 

Na Podolu płacze kamień

hen pod lasem jest ten kamień

Podolanka siadła na nim

Samiusieńka, jak ten kamień.

 

Siedzi, szlocha, ręce łamie

gdzie jest prawda, a kto kłamie

oczy we łzach, głos się łamie

Jaka prawda i kto kłamie?

 

Słyszał głośny płacz młodzieniec

piękny był to Ukrainiec

Dam Ci serce, Ty daj wieniec

chętnie z Tobą się ożenię.

 

Czule szepce wciąż...

5
Twoja ocena: Brak Średnia: 5 (13 głosów)