kresowe korzenie

Petlikowce

To Kościółek na górce

To moja rodzinna mała chata pod strzechą

W tzw. Rowie, to rzeka Strypa

Gdzie latem na łęgu dzieci gęsi pasały

I w czystej błękitnej wodzie się kąpały

Strypa pod mostem po kamieniach szumiała

I do okien Ludowego Domu zaglądała

A w lata upalne mostu mieć wcale nie musiała

Kobiety unosząc swe długie sukienki do kolan

W bród rzekę przekraczały i na zielonym łęgu

Do...

WILKANUC

Co mni dziś zbudziłu? Czy słońcy rażoncy

Moji oczy senny swymi pruminiami,

Czy tyż moży hiacynt tak mocnu pachnioncy

W duniczcy na stoli, miendzy pisankami?

Być moży, ży dzwony dzwunioncy ruzgłośni,

A moży tyż huki, co słyszyć si daju

Wtedy, gdy batiary wrzyszczoncy radośni

Z klucza kalichlorkim coraz to strzylaju.

Słońcy, dzwony, hiacynt, siarczysty strzylani –

Składaju si razym...

Pieśń o Kapłanach – Męczennikach z Wołynia

Panie, powołałeś Ich, by szli

i mówili wszystkim ludziom: „trwajcie w wierze”.

Chryste, życie poświęcając Ci,

wypełniali Twoją wolę wierząc szczerze.

Panie, spraw, by ludzie wśród swych spraw

o męczeństwie polskich Księży pamiętali.

Jezu, by na Kresach, gdzieś wśród traw

na ich grobach polską świeczkę ktoś zapalił.

Panie, polski kapłan Twym...

Na Podolu płacze kamień

Na Podolu płacze kamień

hen pod lasem jest ten kamień

Podolanka siadła na nim

Samiusieńka, jak ten kamień.

Siedzi, szlocha, ręce łamie

gdzie jest prawda, a kto kłamie

oczy we łzach, głos się łamie

Jaka prawda i kto kłamie?

Słyszał głośny płacz młodzieniec

piękny był to Ukrainiec

Dam Ci serce, Ty daj wieniec

chętnie z Tobą się ożenię.

Czule szepce wciąż...

Nie wilków się bójcie

Pnie olch są gładkie, nie rozdrapują skóry

Jednak bracia wybierają dęby. Mówią, że przybędzie im siły.

Ciemność rozdzierają ślepia, ciszę wycie wilków.

Mama uspokaja: nie tych zwierząt trzeba się bać.

Jednak boję się. Usypiam, gdy księżyc znika

Budząc rodzinę wspieraną przez drzewa.

W chowanego lubimy bawić się w oborze cioci Oksany.

Tu jest ciepło i pachnie mlekiem.

...

Dom babci

Czystość w domu jest sprawą pierwszą.

W niedzielę biały, wykrochmalony obrus na stole.

Rosół na obiad i popołudnie pachnące ciastem drożdżowym.

Wieczorem ławeczka pod oknem.

Cień domu wyciąga się na trawie.

Rozpalone niebo chłonie las. Żaby rechocą.

Stadko dorodnych gęsi skubie trawę.

Cisnące się do niej psy to kundle,

Lecz każde słowo rozumieją.

Cuda często się tutaj dzieją –...