Kazimiera Rusiecka

Następna moja osobista przygoda była w połowie sierpnia 1943 r., choć niemal każdy dzień był już żywym testem naszych serc i dusz. I to zarówno Polaków, jak i Ukraińców z których wielu nie godziło się na rozprawę z Polakami. Jak pisałam powyżej chowałyśmy się często po rowach, krzakach, ogrodach, tam gdzie można było się schować przed bandą rządną lackiej krwi. Kiedy nastał spokój i cisza...

Wjeżdżamy szybko do wysokiego lasu, gdzie jest już niesamowicie ciemno, uciekamy jednak dalej. Po chwili zatrzymujemy się w miejscu, gdzie jakiś czas temu, był duży wyrąb drzewa, a teraz porosły już młode drzewka i krzewy. Nasz tatuś Andrzej Rusiecki nakazuje nam cicho, aby się dobrze ukryć pod tymi krzakami i czekać. Wypełniamy bez słów jego polecenie i każdy z nas staje pod innym krzewem, a to...

Nieodpowiedzialne mieszanie się w wewnętrzne sprawy suwerennego narodu, to zdecydowanie za mało, by określić ostatnie niemądre słowa Martina Schulza odnośnie Polski. Ogłaszanie wszem i wobec w Europie, a nawet na świecie, że w naszej ojczyźnie dokonał się właśnie zamach stanu jest działaniem nie tylko złym i absurdalnym, ale jest wręcz postawą pełną wrogości do tych wszystkich rodaków, którzy...