Działdowo

Tryptyk: Polskie Dzieci Wojny

I

To były polskie dzieci, ufne, radosne, spokojne,

a wróg w dziecięcym ich życiu, rozpętał okrutną wojnę.

Pojawił się głód i nędza, patrzyły jak matka wciąż płacze.

Ojciec z frontu nie wrócił i życie stało się tułacze.

Trafiały do niewoli, pracowały ponad dziecięce siły.

Widziały, jak ludzi wrzucano do wielkiej, zbiorowej mogiły.

Zupełnie nagie trupy nie miały...

Słyszę ciszę

Ja - słyszę niezmąconą ciszę,

Która nie przemija, w czasie i przestrzeni.

Jak cień się rozwija, drga barwą zieleni.

Jak w promieniu słońca róża się rumieni.

Jak kolorowa tęcza, spija rosę z ziemi.

Jak perliste kropelki na pajęczej sieci,

Drgają, jak ożywione, mgły i słońca dzieci.

Jak chmurki równiutko płyną po niebie

I słyszę ludzkie serca - gdy biją dla siebie.

Słyszę czasem jak...

Toporem

Toporem mordowali dranie.

To byli bandyci mój Panie.

Banderowskie grupy UPA.

Po niewinnych kroczyli trupach,

niemowląt, kobiet i starców,

bestialskich dokonywali harców.

Lecz nie o żadną zemstę tu chodzi,

Ale o to by Ukraińcy młodzi,

Na litość Łaskawego Boga,

to musi być dla nich przestroga.

By żaden Ukrainiec młody,

z morderstwem nie wiązał „Swobody”.

Gdy ludzkie sumienie doznaje...