Gdyby mnie ktoś zapytał o jedną, jedyną cechę, która by mnie charakteryzowała najprecyzyjniej, odparłbym bez wahania:



umiar.



Bo ja, jeśli czegoś nie znoszę, to wszelakich skrajności.

I dlatego trudno jest mi się przychylić do opinii, że sędziowie to skorumpowana banda, podobnie, jak nie jestem skłonny zgodzić się z poglądem, że sędziowie to – cytuję egzaltowaną paniusię – nadzwyczajna kasta...

Kiedy słucham tego, przewalającego się przez pisowskie media oburzenia, wywołanego chamskim zachowaniem się (o ile to zachowaniem nazwać można) publiki podczas odczytywania listu od Prezydenta i wystąpienia wiceministra sprawiedliwości na kongresie osób określonej konduity (to nie epitet – to archaizm), wzruszam ramionami, bo chamstwo w tym towarzystwie, to przecież, jadąc Prezesem (TYM Prezesem...

Co, że ja Polski nie kocham?

Wręcz przeciwnie: ponieważ kocham Polskę jestem za urządowieniem (niemieckich w większości) polskojęzycznych mediów, a przeciwko ich tzw. polonizacji.

Dlaczego?
Bo rządy się zmieniają, ale zawsze są (przynajmniej nominalnie) polskie.

A ponieważ widziałem, jak wyglądał wałek wszechczasów pod nazwą transformacja, jestem przeciwny kolejnemu uwłaszczeniu kolejnej nomenklatury...

Wczoraj, czyli w Wielki Piątek od wczesnego rana wędziłem na wsi żeberka i polędwiczkę.

Takie ostatnie wędzenie, bo szynkę, baleron, schab i większość polędwiczek uwędziłem już kilka dni wcześniej.

Taki mam nawyk, nabyty przez 31 lat życia w realnym socjalizmie, kiedy jak żeś sobie mięsa sam nie załatwił – to… frajer byłeś:

za Gomułki cielęcinę przynosiła nam do domu w podniszczonej, skórzanej...