Widziałem dzisiaj film na Gazeta Polska VD,pod tytułem jak wyżej i przyznam że mnie zatkało. Jak bym widział ZOMO za moich młodzieńczych lat. Sam zresztą doświadczyłem spotkania z tymi miłymi panami. Krew się gotuje widząc coś takiego. Przecież Ci goście nie robili tego z własnej inicjatywy, ich zwoje mózgowe są zbyt wyprostowane. To musiało przyjść z góry. Jakiś rozkaz debilowatego...

Premier czuje się osaczony. Szczęśliwa zielona wyspa tonie. Szczury nie mają dokąd uciec i zaczynają się nawzajem zagryzać. Całe „miasto huczy od plotek”.

Premier nie wychodzi do miasta, unika nieznajomych, nie używa komórki ani nie spotyka się z biznesmenami, a gdy przyjmuje gości to każe im zostawiać telefony w sekretariacie i zasłania okna, wychodzące na park. Tak podobno zachowuje się...