Tak giną generałowie

Obrazek użytkownika kura domowa
Artykuł

 III RP to niebezpieczny kraj dla generałów. Oto lista tych, którzy po 1989 r. zginęli w dziwnych lub tajemniczych okolicznościach...

Piotr Jaroszewicz – generał dywizji LWP, w czasie wojny w ZSRR, wiceminister obrony narodowej (1945-1950), wicepremier (1952-1970) i premier rządu PRL (1970-1980). Został zamordowany w nocy z 31 sierpnia na 1 września 1992 r. razem z żoną Alicją Solską w ich domu w Aninie. Sprawców ani motywu do dziś nie wykryto. Proces domniemanych zabójców zakończył się uniewinnieniem.

Jerzy Fonkowicz – generał brygady LWP, w czasie wojny szef specjalnej grupy bojowej przy Sztabie Głównym AL, szef Oddziału III Głównego Zarządu Informacji LWP (1945-1949), szef Departamentu Kadr MON (1956-1964), attaché wojskowy w Finlandii (1964-1967), usunięty z wojska w 1968 r. Został zamordowany 7 października 1997 r. w wyniku tortur podczas napadu na jego dom w Konstancinie.

Leon Dubicki – generał brygady LWP, w czasie wojny oficer Armii Czerwonej, zastępca szefa Biura Studiów MON (1963-1967), doradca ministra obrony gen. Wojciecha Jaruzelskiego, w sierpniu 1981 r. podczas inspekcji służbowej w Berlinie Zachodnim poprosił o azyl polityczny, w 1982 r. został zaocznie skazany przez sąd wojskowy na 12 lat więzienia za szpiegostwo, Sąd Najwyższy uniewinnił go w 1991 r. Został zamordowany 7 marca 1998 r. w swoim berlińskim mieszkaniu. Według oficjalnej wersji, morderstwa dokonała 49-letnia towarzyszka życia 83-letniego generała.

Marek Papała – nadinspektor (generał) policji, zastępca komendanta głównego (1995-1997) i komendant główny policji (1997-1998). Został zastrzelony 25 czerwca 1998 r., gdy wysiadał z samochodu przed swoim domem w Warszawie. Mimo wieloletniego śledztwa nie udało się ostatecznie ustalić sprawców ani motywu.

Andrzej Andrzejewski – generał brygady pilot WP, dowódca 1. Brygady Lotnictwa Taktycznego w Świdwinie. Zginął 23 stycznia 2008 r. w katastrofie samolotu transportowego CASA C-295M pod Mirosławcem. Pośmiertnie awansowany na generała dywizji.

Franciszek Gągor – generał WP, szef Sztabu Generalnego (od 2006 r.). Zginął 10 kwietnia 2010 r. w katastrofie smoleńskiej.

Tadeusz Buk – generał dywizji WP, dowódca Wojsk Lądowych (od 2009 r.). Zginął 10 kwietnia 2010 r. w katastrofie smoleńskiej. Pośmiertnie awansowany na generała broni.

Andrzej Błasik – generał broni pilot WP, dowódca Sił Powietrznych (od 2007 r.). Zginął 10 kwietnia 2010 r. w katastrofie smoleńskiej. Pośmiertnie awansowany na generała.

Andrzej Karweta – wiceadmirał, dowódca Marynarki Wojennej (od 2007 r.). Zginął 10 kwietnia 2010 r. w katastrofie smoleńskiej. Pośmiertnie awansowany na admirała floty.

Włodzimierz Potasiński – generał dywizji WP, dowódca Wojsk Specjalnych (od 2007 r.). Zginął 10 kwietnia 2010 r. w katastrofie smoleńskiej. Pośmiertnie awansowany na generała broni.

Bronisław Kwiatkowski – generał broni WP, dowódca operacyjny Sił Zbrojnych (od 2007 r.). Zginął 10 kwietnia 2010 r. w katastrofie smoleńskiej. Pośmiertnie awansowany na generała.

Kazimierz Gilarski – generał brygady WP, dowódca Garnizonu Warszawa (od 2006 r.). Zginął 10 kwietnia 2010 r. w katastrofie smoleńskiej. Pośmiertnie awansowany na generała dywizji.

Tadeusz Płoski – generał dywizji WP, biskup polowy Wojska Polskiego (od 2004 r.). Zginął 10 kwietnia 2010 r. w katastrofie smoleńskiej. Pośmiertnie awansowany na generała broni.

Miron Chodakowski – generał brygady WP, prawosławny ordynariusz Wojska Polskiego (od 1998 r.). Zginął 10 kwietnia 2010 r. w katastrofie smoleńskiej. Pośmiertnie awansowany na generała dywizji.

Stanisław Nałęcz-Komornicki – generał brygady WP, żołnierz AK, uczestnik Powstania Warszawskiego, żołnierz LWP, historyk wojskowości, członek Rady Naczelnej ZBoWiD (1979-1990), kanclerz Kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari (od 1993 r.). Zginął 10 kwietnia 2010 r. w katastrofie smoleńskiej. Pośmiertnie awansowany na generała dywizji.

Henryk Szumski – generał broni WP, od 1961 r. w LWP, ukończył studia w Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR w Moskwie (tzw. woroszyłówce), jako dowódca 12. Dywizji Zmechanizowanej w Szczecinie brał udział w pacyfikacji strajku w Stoczni Szczecińskiej i innych zakładach pracy w grudniu 1981 r., szef Sztabu Generalnego WP (1997-2000), członek Rady Bezpieczeństwa Narodowego przy prezydencie Kwaśniewskim (2000-2005). Został zamordowany nożem przez własnego syna 30 stycznia 2012 r. w swoim domu, w Komorowie.

 

http://www.naszapolska.pl/index.php/component/content/article/42-gowne/2834-tak-gin-generaowie

Brak głosów