|
|
4 lata temu |
A 200 lat wcześniej byli to SZTADLANI |
Nic tak nie otwiera oczu jak prawda! Poznaj fragment pozycji ks. dr Stanisława Trzeciaka z 1939 r. – „Talmud o gojach a kwestia żydowska w Polsce” którą autor dedykuje Młodzieży Polskiej jako drogowskaz, zadanie do wytężonej pracy, dla »podniesienia Polski w z wyż«: Rozdz. XLII SZTADLANI"Wiedzieli o tym dobrze żydzi polscy, że instrukcje poselskie ważyły mocnona szali obrad sejmowych. Wiedzieli, że gdyby w instrukcji zalecono jakąśkrzywdę, np. zwiększanie (podatku) pogłównego lub coś podobnego, byłobypóźniej ominięcie grożącej klęski bardzo trudne, a przede wszystkim bardzokosztowne. Wiedzieli dalej, że każdy poseł może odegrać ważną rolę i że należywytężyć siły, aby na sejm pojechali deputaci, dobrze wobec żydów usposobieni.Wszczynali tedy energiczne starania w tym kierunku i brali w ten sposób czynnyudział w wyborach sejmowych.W czym się te starania objawiały było dotychczas tajemnicą, kilku, niewyczerpanychzresztą zapisek w starych pinaksach (protokółach) hebrajskich".Lewin odsłania rąbek tej tajemnicy i przytacza niektóre wyjątki z owychProtokółów.Delegaci kahałów brzeskiego, grodzkiego i pińskiego wydają w r. 1623w Brześciu Litewskim następującą uchwałę: "Odnośnie do wszystkich trzechgmin naczelnych winni są przełożeni tychże stać na straży podczas zbierania sięsejmików przed sejmem, dowiadywać się i uważać, żeby broń Boże nie ustanowiłyczego nowego, co by nam było bolesnym kolcem. Wydatki, jakiepowstaną zapłaci każda gmina z jej okręgiem. Tak samo oprócz trzech gmingłównych, w każdej siedzibie grodu, gdzie powiat się gromadzi na sejmik, winnisą przełożeni owej gminy stać w wyżej wskazany sposób na straży; wydatkijakie narosną, poniesie też gmina naczelna z okręgiem. A jeżeli się okaże, żejakaś gmina nie stała na straży i nie stanowiła swych sztadlanów (syndyków) nasejmikach, zostanie ona ukarana grzywną stu czerwonych złotych na celedobroczynne".W cztery lata później w r. 1627 na zjeździe gmin wznowiono nacisk napowyższą uchwałę, zaznaczając:"Wyjaśnia się, że wydatki sejmikowe ponosić mają gminy razem z okręgami;znaczy to, że gminy mają dać stosunkowo do ich udziału w kwocie podatkowej,a okręgi też wedle ich udziału w kwocie podatkowej"484.Ważną bardzo uwagę zwracano na sejmiki, by nie dopuścić przy pomocyłapówek do wyboru na Sejm posła nieżyczliwego żydom. Sztadlani mieli w tymkierunku odpowiednie zlecenia, powzięte na zjeździe żydów w r. 1628, gdziepowiedziano:"Na trzy albo na cztery tygodnie przed sejmikiem powinni przełożenikrajowi w każdej wielkiej rezydencji rozsyłać pisemne wezwania, do przebywającychw pobliżu zebrania się sejmiku mężów, by czuwali, ażeby broń Boże______________________________________________________484) Izak Lewin l.C. 48-50.str. 200nie postanowiono czegoś nowego i by zaradzili, czemu się jeszcze da zaradzić.Posłom zaś do sejmu, którzy zostaną wybrani, należy złożyć podarunki i prosićich, aby nam byli na sejmie przychylni".Izak Lewin, przytaczając powyższą uchwałę dodaje, że "podarunki" stanowiłynajpoważniejszą pozycję "w funduszu wyborczym" u żydów w dawnejPolsce. "Droga to zresztą była jedyna, która wiodła do celu. Jeżeli się istotniechciało przychylnie usposobić dla jakiejś sprawy posłów czy innych dygnitarzyw dawnej Polsce, to najbardziej i nąjniezawodniej można to było uskutecznić— podarunkami. Ten argument przemawiał do przekonania, był więc stalew użyciu i wykazywał tendencje do ciągłego wzrostu na wadze i pojemności".Tak jak żydzi w Polsce, tak samo "Związek gmin litewskich" dawał "podarunki"posłom litewskim, toteż, kiedy wynikł spór między jednymi a drugimiw r. 1633 o zwrot części kosztów, "złączonych z prezentami dla posłów" oddaliłwtedy sąd rabiński pretensje żydów z Polski z tego powodu, "bo także oni (tj.żydzi litewscy) dają posłom litewskim". "Z tego widocznie tytułu uwolnionokahały litewskie i od partycypowania w podarunku dla marszałka".Mimo to jednak żydzi z Polski przedłożyli tę sprawę poufnie sądowi rabinów,obradującemu w Łęcznie w r. 1681 "o wydatki na płacę sztadlanom czterechziem w Warszawie oraz wydatki na sejmach warszawskich, oraz prezentydla króla jegomości i jego dygnitarzy na sejmie, oraz na unicestwienie klęskw Warszawie na sejmach i nie na sejmach". Przedstawiciele zaś żydów z Litwynie tylko nie chcieli tych wydatków pokrywać, ale przeciwnie "wytoczyli żydomz Polski skargę o udział w wydatkach poniesionych przez żydów z Litwy naodparcie grożących ogółowi niebezpieczeństw na terytorium Litwy"485.Kłócili się zatem i sądzili żydzi o udział w pokrywaniu wydatków na łapówkidla najwybitniejszych osobistości, ale nie przestawali łapownictwa urzędowoi systematycznie prowadzić na szeroką skalę.Prócz prezentów dla posłów pochłaniały wielkie sumy pieniężne dary dlauczestników sejmiku. Skoro przy wyborze w dawnej Polsce ułożenie instrukcjiodgrywało bardzo znaczą, rolę, koniecznym było wytworzenie przychylnegonastroju na całym sejmiku, a to nie było ani łatwe, ani już zgoła nie tanie. Pinaksy(tj. protokóły) kahalne z najrozmaitszych stron Polski świadczą o rozmiarach"wydatków sejmikowych" bardzo wymownie"486W protokołach gmin żydowskich znajdują się pozycje, które są istotniedokumentami, bo dowodzą o łapownictwie uprawianym przez żydów, a z dru-______________________________________________________485) Cfr. Izak Lewin 1. c. str. 63 nst.486) Izak Lewin l.c. str. 50-52.str. 201giej strony o upadku moralnym i sprzedajności szlachty, deprawowanej przezżydów.Wymieniane są bowiem kwoty wypłacane w czasie sejmików "marszałkowi,wicemarszałkowi, pisarzowi i dwum deputatom, sługom marszałka, obrońcomw komisji". Podając to Izak Lewin dodaje: "Tak się urabiało nastrój przedwyborczy".Nastroje te przychylne dla żydów, wskutek głosowania "obdarzonych panów"na rzecz żydostwa, odbijały się szkodliwie czy to na społeczeństwiepolskim, czy na skarbie państwa. Charakterystycznym pod tym względem jestpinaks (protokół) gminy poznańskiej z r. 1646 świadczący, że żydzi przy pomocysztadlanów obniżali podatki pogłównego, wyznaczone dla żydów, czyliwspólnie z "obdarzonymi panami" okradali skarb państwa. Wymieniony protokółpoznański podaje:"Wszyscy sztadlani zarówno z gminy naszej, jak i z okręgu, czynili heroicznewysiłki, by tę rzecz (podwyżkę pogłównego) unicestwić. I Pan Bóg imdopomógł, że starania ich zostały uwieńczone pomyślnym skutkiem i główne(podwyższone) unicestwili. Ale ich (sejmiku) dobrodziejstwo nie jest kompletne:postanowili, aby ściągnąć podymne — 45 kwot podymnego — i niepomogły żadne skarby, by unicestwić podymne".Do składania podatku na przekupywanie szlachty na sejmikach obowiązanybył każdy żyd pod klątwą, jak stwierdza to uchwała zjazdu gmin litewskichw Sielcu z r. 1670, gdzie postanowiono:"O ile idzie o wydatki sejmikowe gmin naczelnych, to z uwagi na to, że sątam wielkie skupienia (żydowskie) i szlachta jest zachłanna na pieniądze, zapadłopostanowienie: (wydatek) do 150 zł idzie na rachunek związku krajowego(za sprawdzeniem) pod klątwą, w osadach zaś do 30 kóp litewskich, też podklątwą. Każda gmina i osada obowiązana jest jednak łożyć wydatki i starać sięw interesie kraju (tj. ogółu żydostwa), aby czegoś podejrzanego i niebezpiecznegow instrukcji nie zalecono"487.W trzy lata później, tj. w r. 1673 na zjeździe gmin żydowskich w Sielcuzapadła uchwała, z której widzimy, że podatek na przekupstwo rozciągnięto donajmniejszych osiedli żydowskich:"Z miejscowości, w której nie ma stałego domu modlitwy żydowskiego, nieprzejmie związek więcej wydatków sejmikowych aniżeli 20 złp., choćby nawetrzeczywiste wydatki sumę tę przekroczyły, a i to pod klątwą"488.Z tego widzimy, że każdy żyd obowiązany był pod klątwą składać podatekna przekupywanie posłów i senatorów czy też ludzi wpływowych. Sumy zaśzebrane przechodziły do rąk właściwych przy pomocy sztadlanów, "którzy bylipomostem, przez który przedostawały się dezyderaty żydowskie na zewnątrz;z drugiej zaś strony komunikowali żydom, co ich ze strony włodarzy państwaczeka. Oni byli tymi, którzy w imieniu żydów nawiązywali kontakt z najrozmaitszymiczynnikami polskimi. Sztadlanem był, krótko mówiąc, każdy ktowystępował na zewnątrz w imieniu żydów. Jasne jest, że i na sejmikach szlacheckichbronili interesów żydowskich — sztadlani".str. 202______________________________________________________487) Dubnow, Pinkas ha-medina o pinkas waad hakehiloth ha-raszijoth bi-mdinath Lita 654 uIzaka Lewina str. 53.202488)489)490)Dubnow, Pinkas ha-medina 691 u Izaka 1. c. str. 57. Dubnow,Pinkas ha-medina u Izaka Levina 1. c. str. 59. Dubnow, Pinkasha-medina 636. 688 u Izaka Lewina 1. c. str. 60.Przeczytaj książkę "„Talmud o gojach a kwestia żydowska w Polsce” a poznasz prawdę.Pamiętaj: i Ty możesz być jak ks. dr Stanisław Trzeciak! |
-2 |
Polecam - O masowej zdradzie i dywersji Żydów wobec odradzającego się Państwa Polskiego... |
|
