Seks – temat tabu na prawicy

 
Mała, lecz już nowocześnie wykształcona, choć nie do końca, Ewcia do pani w klasie: - A u nas w domu jest kazirodztwo. Tata śpi z mamą...
 
Pedofilia, homoseksualizm, czyli zwykłe pedalstwo, a teraz jeszcze to kazirodztwo. To budzi nasz wstręt – zboczenia i nienormalność. Nawet nie trzeba być katolikiem, tylko zdrowym na umyśle, normalnym człowiekiem.
Lecz o tym się mówi dużo. Temat jest nieustannie podrzucany. I jak tylko przygasa, to taki głupek z profesorskim tytułem, Hartmann, zaraz go roznieca.
Czy mamy zastanawiać się i mówić o tych świństwach, choć lewacka neo-liberalna hołota bardzo się stara, by to przestało być świństwem? Czy nie jest to kampania obrzydzania ludziom normalnych relacji między mężczyzną i kobietą?
Jak by na to nie patrzeć i co by nie myśleć, temat seksu, zwykłego, bez wynaturzeń, w prawicowych publikacjach nie istnieje. Dla mnie to nieco dziwne...
 
Seks, obok dążenia do przeżycia oraz konieczności posilania się, stanowi jeden z trzech głównych motorów życia.
 
Jednakże nasza specyficzna polska kultura jest nieco odmienna. Mimo tego, że jesteśmy krajem pięknych dziewczyn i uroczych kobiet oraz postawnych młodzieńców i przystojnych mężczyzn, co bezdyskusyjnie cały świat potwierdza, my o seksie nie mówimy. Może nieco o miłości, ale zazwyczaj o tragicznej, niespełnionej, albo nieszczęśliwej. Może ktoś mi przypomni z naszej literatury książkę, która by ładnie, z uczuciem i ogniem opisała miłość wraz z jej fizycznymi aspektami. Polscy autorzy nie potrafią pisać o miłości, a już o seksie to kompletnie nie. Co jest dosyć ciekawe, bo podobno jesteśmy nie najgorszymi kochankami, a nasze panie to lwice w łóżku, że się tak z podziwem wyrażę.
Przypomnę, jak już ponad trzydzieści lat temu ukazała się na rynku powieść Zbigniewa Nienackiego "Raz do roku w Skiroławkach". To była autentyczna sensacja. Nienacki, obecnie podobno TW, odważył się pisać swobodnie o seksie. Co za dyskusje się wówczas toczyły...
A przecież w prawie każdym inteligenckim domu, na najwyższych półkach, ukryte za innymi książkami, sterczały "Dekameron" Giovanniego Boccaccia, czternastowieczne (!!!) dzieło z indeksu ksiąg zakazanych i również dosyć stara, osiemnastowieczna "Historia mojego życia", lub po prostu "Pamiętniki" Giacomo Girolamo Casanovy, kawalera de Seingalt. Nie zapomni się jego słów: "...ci, którzy sądzą, że kobieta nie wystarczy, by uszczęśliwiać mężczyznę przez wszystkie dwadzieścia cztery godziny doby, nigdy nie posiadali żadnej Henrietty."
W zależności od nienasyconej ciekawości i pędu do poznania nastolatki/nastolatka, już w wieku 15 – 16 lat odkrywało się te książki, czasami nawet "sprytnie" pozostawione przez rodziców, którym specjalnie nie chciało się opowiadać o pszczółkach i kwiatkach, czy bocianach.
 
W domu, nawet dosyć postępowym o seksie przy dzieciach nic się nie mówiło. Nawet w starszym gronie były to tematy raczej omijane z daleka.
Trochę to dziwne, nawet w porównaniu do bardziej purytańskiej kultury protestanckiej, czy wybitnie katolickich kultur Francji, czy Włoch.
 
Nie znaczy to wcale, że Polacy byli oschli i oziębli. O nie, gdy się tylko dało, to świntuszyli na całego. Oczywistym przykładem zawsze będzie hrabia Aleksander Fredro, który wprost zasypał nas pół-pornograficznymi dziełkami, jak "Baśń o trzech braciach i królewnie", "Sztuka obłapiania", czy XIII księga "Pana Tadeusza.
"...Siądźcie społem panny, smyki,
Młodojebce, stare pryki
I nadstawcie dobrze uszy!
Choć na polu śnieżek prószy.
W domu ciepło i wygodnie...
Zostaw pan w spokoju spodnie!
Bo zawołam zaraz Mamy!...
Sza! Uwaga! Zaczynamy!"
Świntuszył nawet biskup warmiński, hrabia Ignacy Krasicki, kawaler Orła Białego.
 
**************
 
Czasy się zmieniły... Liberalizm zlał się z libertynizmem. Rewolucja obyczajowa 1968 roku podkopała tradycyjne zasady i więzi. Rewolucja techniczna dopuściła, by świat zalała pornografia.
Po skandynawskim zachłyśnięciu się tematem, wszystko to spowszechniało i przestało ekscytować.
Lecz wahadło wychyliło się w drugą stronę. Nie mogę powiedzieć, co w sprawie seksu dzieje się na lewicy, bo ich tekstów i materiałów uporczywie nie oglądam. Na dodatek, jeżeli pierwszą damą u nich jest Jadwiga Paradowska i profesor Środa, to rzeczywiście łatwo zostać impotentem. Jedyne, co z lewej strony dociera, to te wszystkie zboczenia i wynaturzenia, z paradą pedałów na czele, a tam na pace ciężarówki Senyszyn, Kalisz i Blumsztain. Doprawdy brrrrr... Ohyda.
Lecz po prawej stronie polskiej sceny temat znikł. Co jest nieco niepokojące wobec faktu fatalnego przyrostu naturalnego Polaków. Pewną nadzieją napawa fanatyczny przecież katolik, redaktor Terlikowski, nowy szef TV Republika, gdy z błyskiem w oku opowiada o piątce swoich dzieci, a kto wie, ile jeszcze będzie.
 
Dlaczego w tradycyjnej konserwatywnej kulturze Polski szlacheckiej, Polski sarmackiej sprawy miłości i seksu nie znajdują właściwego miejsca, są wstydliwe i nie do dyskusji.?
Nawet prezes naszej konserwatywnej, prawicowej partii jest kawalerem, dając narodowi bardzo zły przykład.
 
Ja tam już stary dziad jestem. Z tych, co to sobie tylko pogadać mogą. Lecz gdyby więcej, nie tylko starych dziadów, zechciałoby więcej o miłości i seksie rozmawiać, w sposób ciepły, dobry i zachęcający, to może fatalna tendencja demograficzna odwróciłaby się i Polacy znaleźliby więcej czasu na pobyt w łóżku. Oczywiście w solidnych małżeńskich łożach.