Antykaczyzm czyli atrofia rozumu politycznego oraz postępujący triumf chama

Antykaczyzm czyli atrofia rozumu politycznego oraz postępujący triumf chama

“Antykaczyzm jest najbardziej odmóżdżająca postawą polityczną ostatnich dwóch dekad w Polsce. Nienawiść do Prawa i Sprawiedliwości, w tym do Lecha i Jarosława Kaczyńskich przekroczyła wszystko z czym mieliśmy do czynienia w dziedzinie politycznych zachowań i emocji” — napisał prof. Ryszard Legutko w 2013 roku.1

Użycie słowa “kaczyzm” przez autora jest celowe, bo postawa jaka je zrodziła nie ma analogi w przeszłości, lecz wynika z pogardliwej ksywy z nazwiska — wyrażającej stan ducha osoby osób mówiących, “stan będący mieszaniną drwiny, pogardy, nienawiści i innych emocji”2. Zdaniem prof. Legutki ważne jest odkrycie przyczyn aż tak silnych emocji antykaczyzmu mogących się “uzewnętrznić tylko wówczas, gdy wyrastają z potężnych źródeł wewnętrznych”.

Niestety antykaczyzm, czyli postawa dowodząca ewidentnego odmóżdżenia oraz używanie antykaczyzmu jako politycznej broni przez postbolszewickie mass media, lewackich degeneratów oraz skorumpowaną, postbolszewicką i mafijną PO ciągle się nasila.

Komuniści mieli komunizm jako swoją religię upraszczającą rozumienie świata i ułatwiającą im życie. Dla odmóżdżonych antykaczystów ich religią jest antykaczym mający przede wszystkim uderzać w polski patriotyzm, a więc określone grupy społeczne, wartości, zachowania i idee. Antykaczyzm niszczy zdolność człowieka do racjonalnego myślenia, czyli jego wolność wyboru. W ten sposób niszczy także tradycje oraz kulturę opartą na relacjach dających społeczeństwu poczucie bezpieczeństwa oraz podmiotowość, a każdemu człowiekowi wolność.

Ks. prof. Michaał Heller3 stwierdza, że myślenie stworzyło człowieka z całą jego kulturą i cywilizacją. A ponieważ do myślenia należy wolność, czyli możliwość kierowania własnymi myślami i działaniami - dlatego myślenie jest ściśle związane z moralnością. Z tego wynika, że antykaczyzm niszczący zdolność człowieka do racjonalnego myślenia, czyli jego wolność wyboru, jest wręcz diabelską siłą niszczącą takżę tradycje i kulturę.

W taką antypolską narrację zdeterminowaną przez antykaczyzm wspisują się także te wszystkie postbolszewickie mass media, dla których hasło “Bóg, Honor i Ojczyzna” jest hasłem “faszystowskim”. Taką odrażającą antypolską postawę nazwaną “michnikowszczyzną” od powstania tej gazety rozpowszechniają politrucy z bolszewickiej “Gazety Wyborczej”. Usiłują oni wmówić Polakom odpowiedzialność za wszelkie możliwe, lecz niepopełnione winy oraz panegiryzują komunizm i bolszewicko-rosyjski nacjonalizm Putina.

Niszcząca siła zjawiska antykaczyzmu przyczyniła się do obalenia podstawowych standardów życia politycznego w Polsce. Więc prof. Legutko przedstawia przejawy oraz skutki stosowania przez antypolskich propagandystów podwójnych standardów w debacie publicznej. A także wynikający z antykaczyzmu zanik racjonalności w podejmowaniu decyzji politycznych wśród licznej grupy wyborców, czyli “atrofia rozumu politycznego”. Dlatego antykaczyzm wymuszający na swoich wyznawcach: upadek dobrych obyczajów, granic przyzwoitości, dobrego smaku czy języka — przez autora jest określany mianem “postępującego triumfu chama”.

Powody występowania zjawiska antykaczyzmu

Prof. Legutko chce znaleźć powody występowania zjawiska antykaczyzmu. Dlatego napisał: “Moja hipoteza, w największym skrócie, brzmi następująco. Prawo i Sprawiedliwość reprezentuje ten nurt myślenia o polityce i o Polsce, który stoi w opozycji do mocno utrwalonych przekonań, jakie żywią dzisiejsi Polacy: z jednej strony, partia ta próbuje odwrócić niedobre skłonności zakorzenione w naszej tradycji, z drugiej przeciwstawia się błędom popełnionym w aktach założycielskich III Rzeczpospolitej, w trzeciej reprezentuje ten rodzaj myślenia, który w istotnych punktach zaprzecza ortodoksji politycznej, jaka zapanowała w dzisiejszym świecie.

Mówiąc inaczej, polityka Prawa i Sprawiedliwości, niezależnie od popełnianych błędów i koniunkturalnych ustępstw, jest dlatego tak wściekle atakowana, że narusza zbyt wiele z uprzedzeń uznanych dzisiaj za święte.”

W swoich rozważaniach prof. Legutko zajmuje się także wciąż zbyt mało opisywaną tradycją polskiej myśli antyniepodległościowej: “Jest coś takiego jak długie ramię historii i ono tłumaczy wiele z tego, co dzieje się we współczesnej Polsce.” Wynika z tego, że znajomość historii pozwala nam na rozpoznanie m.in. i tego, że antykaczyzm jest religią wyznawaną także przez rosyjską czy niemiecką agenturę wpływu w Polsce oraz używaną w jej antypolskiej propagandzie.

Jednym z problemów analizowanych przez autora jest także wojna wytoczona prawicy przez opanowane przez lewacką elitę w Unii Europejskiej (UE), dla której patriotyzm jest ściśle związany z populistycznym nacjonalismem. “Polityka europejska przesunęła się mocno na lewo, co było bezpośrednim następstwem zwycięstwa rewolucjonistów z roku 1968, a po drugie, wyraźnie zmniejszyła się odległość między lewicą a prawicą” — pisze prof. Legutko. Taka sytuacja w lewackiej UE jest dla bolszewików oraz lewactwa w Polsce dodatkowym argumentem mającym wspierać ich antykaczyzm.

W tej wydanej kilka lat temu książce prof. Legutko napisał: ”Dzisiejsza Polska AD 2013 — jest tego przygnębiającym dowodem. Nie ma standardu, którego by przez ostatnie lata antykaczystowskiej krucjaty nie złamano, nie ma takiej obrzydliwości, której by osoby publiczne nie wypowiedziały, a których media by masowo nie nagłośniły, nie ma takiego kłamstwa i takiej obelgi rzucanych na Prawo i Sprawiedliwość i sympatyków tej partii, których by nie usprawiedliwiano. Nie ma takiego świństwa, szkodnictwa, manipulacji, oszustwa popełnionego przez Platformę Obywatelską, które nie spotkałoby się z przychylnością lub obojętnością najważniejszych środowisk oraz mediów głównego nurtu.”

Bolszewicy oraz postbolszewicka opozycja chcą zdobyć Polskę

Dzisiaj się przekonujemy, że antykaczyzm doprowadził do kolejnej ekplozji nienawiści do polskiego patriotyzmu i Kościoła katolickiego. Ostatni atak bolszewickiego politruka z lewackiej “Liberté” na kapłanów Kościoła katolickiego w Polsce wprost nawiązywał do wystąpień sowieckiego zbrodniarza Lenina czy Anatolija W. Łunaczarskiego, bolszewickiego komisarza oświaty, sowieckiego filozofa i teoretyka kultury i estetyki marksistowskiej. Łunaczarski twierdził, że: “Wszystkie religie są trucizną, przede wszystkim zaś chrześcijaństwo, bo chrześcijaństwo naucza miłości bliźniego i miłosierdzia, a jedno i drugie przeczy naszym zasadom”, a także iż: “precz z miłością bliźniego my potrzebujemy nienawiści, musimy umieć nienawidzić. Tylko za tę cenę zdobędziemy świat.”4

O wzroście tej wręcz bolszewickiej nienawiści świadczą także profanacje obrazu Matki Boskiej, bandyckie ataki na księży czy też niszczenie krzyży w kościołach...

Czyli, odwołując się do tych zbrodniczych komunistycznych tradycji nienawiści do religii — bolszewicy oraz postbolszewicka opozycja w Polsce chcą zdobyć Polskę. Zaś antykaczyzm jest tylko wygodnym narzędziem wykorzystywanym do ogłupiania i odmóżdżania społeczeństwa w celu zdobycia władzy przez postbolszewików uważających się za “elitę”...

Dlatego — jak pisze Paweł Paliwoda5 — że ich własnym zdaniem jest to: “nadludzka bohema intelektulno-artystyczna. A tę cechuje - jak napisała Agnieszka Kołakowska - ‘bolszewickie poczucie wyższości moralnej.”

-----------------------------------------------------------------------------------------------

1  Zob. Ryszard Legutko “Antykaczyzm”, Wydawnictwo M, Kraków 2013.

2  R. Legutko, op. cit., s. 7.

3  Zob. Michał Heller “Moralność myślenia”, Copernicus Center Press, wyd. V, 2015.

4  Zob. notkę: “Neobolszewizm rodem z Sowieckiego Instytutu Czerwonej Profesury nakazującego komunistom nienawiść do religii”.

5  Zob. Paweł Paliwoda, "Zbiór pism wybranych 'Kambei Shimada'", Teologia Polityczna, Warszawa 2015.