niedokonany

 Człowiek w świecie posthistorycznym

  Człowiek jest istotą otwartą na świat, a zatem ekscentryczną. W sensie biologicznym „składa się z niedoborów, luk i ułomności”: jest „niegotowym (...), naznaczonym brakiem (...), opuszczonym przez instynkty (...) chaotykiem” – w jego sercu „czai się chaos”. To szeroko rozumiana kultura, którą człowiek tworzy sam w swej historii, jego druga natura, „chroni...

Klątwa dziedzictwa   Na wielopoziomowej powieściowej scenie „Czasu niedokonanego”kosmiczny dramat Boga rozgrywa się na najwyższym, założeniowym i niejako przedpowieściowym pułapie, stanowiąc metafizyczne constans przedstawionego w powieści świata. Na niższych poziomach narracji i fabuły powieści snuje się tkanina dramatu ludzkiej historii, dziejów żydowskiego i polskiego rodu, najnowszej historii...

Natomiast jego zasadniczy zabieg perswazyjny, fiksacja, którą wnoszą nieodgadnięte i zdemonizowane przez autora powieści moce do wewnętrznego i zewnętrznego świata Broków, jest próbą uwydatnienia kosmicznego skandalu pogromowej śmierci i czarnych żniw, które tamta śmierć zwiastuje.   Bronisław Wildstein ukazał w „Czasie niedokonanym” dostojeństwo, ciężar i trudną powagę ludzkiej egzystencji...