jędrzej starobielski

Gdy niespodziewanie „Gazeta Polska” zaproponowała mi napisanie trzech krótkich szkiców o młodzieżowej konspiracji lat 70 i 80 pomyślałem o burym, nylonowym, spranym, niewygodnym i zaopatrzonym w numer osobowy i wielki napis „Zakład Karny” swetrze więźnia, jako alegorii.

Szarość to byłoby pierwsze słowo biblii PRL. Długo po szarości nie mielibyśmy nic, by zaraz potem wyskoczyły pracowicie...

Kiedy na wiosnę 1980 roku w małej salce katechetycznej sióstr Urszulanek na warszawskim Żoliborzu po raz pierwszy zobaczyłem Andrzeja Czumę nie przypuszczałem, że już wkrótce mój pseudonim będzie sąsiadował z adresem pocztowym Andrzeja Czumy w stopce redakcyjnej podziemnego „Ucznia Polskiego”.

Jędrzej Starobielski narodził się dużo wcześniej w glinie starobielskiego dołu śmierci, który naprawdę...