demagog

W pierwszej części[1] mojej analizy przyglądałem się Demagogom. Tym z zamierzchłej przeszłości i tym współczesnym, jak krakowskie Stowarzyszenie Demagog. Ten ostatni zabłyśnie i w tym akcie, ale głównym bohaterem będzie tym razem Facebook, portal społecznościowy, który zrobił zawrotną karierę. Zawładnął umysłami wielu ludzi. Od niego zaczynają dzień i na nim kończą. Dla nich to FejsBooG. A teraz...

Nie będzie to recenzja sympatycznego serialu z Ireną Kwiatkowską, Aliną Janowską, i Kazimierzem Rudzkim. Niestety nie. Zresztą, kto jeszcze pamięta takie stare filmy? Są lepsze. Nowe. Nowe są zawsze lepsze. Choć lepsze jest wrogiem dobrego i w sumie nie zawsze okazuje się lepsze. Lepsze są na pewno taśmy prawdy. Choć prawda to pojęcie niejasne, a niektórzy twierdza, że względne. Jaka prawda?...

Jak się nazywa kogoś, kto uważa, że jest najlepszy, kto ciągle powtarza, że zrobił tyle dobrego... no, a jeśli nie zrobił wszystkiego, to po prostu się nie dało (bo piniendzy nima) i na pewno nikt nie dałby rady? Jak nazywać kogoś, kto oceniając obiektywnie sukcesy swoich przeciwników politycznych, oficjalnie je dyskredytując, twierdzi, że też miał wprowadzić takie programy w swoim planie BKWP...

Demagog może być niebezpieczny. Nie zawsze tak było. Zacznijmy od słownika, bo dobrze wiedzieć, o czym będzie mowa. Ze słownika PWN (przypominam, że słowniki redagują ludzie nie cyborgi) dowiemy się, że demagog to w starożytnej Grecji pejoratywne określenie, oznaczające przywódcę ludowego, który uzyskiwał znaczenie dzięki umiejętnościom retorycznym. Nie wiem, gdzie kryje się pejoratywność tego...