Składanie ciała Prezydenta Kaczyńskiego do trumny

Sympatyczka p.p. Kaczyńskich

Wypłowieją litery, czarne oraz te krwawe,

i odpłyną obłoki, gnane wichrem jak flaga,

przez lat setki wycieczki będą dreptać na Wawel...

Nieświadome minionych, zmasowanych ujadań.

Otrze łzy Poznań, Rzeszów, Szczecin, Wrocław i Gdynia,

podsumuje ofiary historyczny rewident,

zaznaczając, że kiedyś do zabitych z Katynia

z delegacją dołączył jeden polski Prezydent.

Czas pogodzi jak grabarz, namiętności ostudzi,

do niebytu strącając chwalcę tak jak krytyka.

Zapomnimy konflikty, zapomnimy i ludzi,

niezależnie po których stali stronach barykad.

Lecz zostanie, jak duchy, które śpią w sarkofagach

od swej śmierci spotkanej nad Elsterą, pod Warną,

wiara, że nieśmiertelny honor jest i odwaga,

że są nie do zabicia Polska i Solidarność!

Choć o Małym Rycerzu dumka pękła jak hejnał,

będzie dalej historii toczył kamień się młyński.

A w kronikach, wspomnieniach, pamiętnikach, legendach

sen o Polsce odważnej będzie snem o Kaczyńskim.