Prezydentowi

Chciałbym wszystkim niepoprawnym przypomnieć wiersz C. K. Norwida, którego 2 i 3 część jakże chyba aktualne po 10 kwietnia...

1 Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie,

Że ci ze z ł o t a s t a t u ę lud niesie,

Otruwszy pierwej?…

Coś ty Italii zrobił, Alighieri,

Że ci d w a g r o b y stawi lud nieszczery,

Wygnawszy pierwej?…

Coś ty, Kolumbie, zrobił Europie,

Że ci t r z y g r o b y w e t r z e c h m i e j s c a c h kopie,

Okuwszy pierwej?…

Coś ty uczynił swoim, Camoensie,

Że po r a z d r u g i  grób twój grabarz trzęsie,

Zgłodziwszy pierwej?…

Coś ty, Kościuszko, zawinił na świecie,

Że d w a c i ę g ł a z y w e d w u s t r o n a c h g n i e c i e,

Bez miejsca pierwej?…

Coś ty uczynił światu, Napolionie,

Że cię w d w a g r o b y zamknięto po zgonie,

Zamknąwszy pierwej?...

Coś ty uczynił ludziom, Mickiewiczu?…

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

2 Więc mniejsza o to, w jakiej spoczniesz urnie,

Gdzie? kiedy? w jakim sensie i obliczu?

Bo grób Twój jeszcze odemkną powtórnie,

Inaczej będą głosić Twe zasługi I łez wylanych dziś będą się wstydzić,

A lać ci będą łzy p o t ę g i d r u g i é j

Ci, co człowiekiem nie mogli Cię widziéć.

3 Każdego z takich jak Ty świat nie może

Od razu przyjąć na spokojne łoże,

I nie przyjmował n i g d y, j a k w i e k w i e k i e m,

Bo glina w glinę wtapia się bez przerwy,

Gdy sprzeczne ciała zbija się aż ćwiekiem

Później… lub pierwéj…

Paryż - styczeń 1856 r.