Chcesz być panem, czy parobkiem?

W tym przewrotnym tytułowym pytaniu zasadza się Polska Racja Stanu. Czy chcemy, by nadal było tak, jak jest, czy może w końcu pragniemy wybić się na całkowitą suwerenność Polski i zostać prawdziwymi obywatelami?
Gdyby zrobić ankietę i twarzą w twarz zapytać się Polaków o to, to pewien jestem, że każdy dumnie by odpowiedział, że tak – pragnę niepodległej i silnej Polski.
Niestety, wielu by kłamało. Niektórzy nawet nie uświadamjając sobie tego. Istnieje bowiem w kraju potężna armia ludzi, którzy wolą być poddanymi, niż wolnymi obywatelami, samymi decydującymi o swoim losie. Polacy, mimo, że silni indywidualiści, oraz miłośnicy wolności osobistej, nie lubią zbytnio podejmować niezależnych decyzji. Tak milutko jest, gdy ktoś dba o twój los. Mniej stresu, nerwów i kłopotów...
Jarosław Kaczyński parę miesięcy temu stwierdził: - "Polska jest kondominium". Z wielką przykrością muszę się z tym stwierdzeniem zgodzić.
Rozszerzenie Unii Europejskiej w 2004 roku, niestety, zamiast być zbawieniem dla zapóźnionego kraju, tak na prawdę stało się naszym przekleństwem. Bilans zysku i strat, co można znaleźć w poważnych publikacjach ekonomicznych jest niestety negatywny.
To nasze nieustanne parcie ku zachodowi (Warszawa Paryżem wschodu), szczególnie komuchów zakochanych w towarzyszach z Francji i Włoch, plus chciejstwo Millerów, Kwaśniewskich i Tusków, spowodowało, że straciliśmy czujność i zdrowy rozsądek.
Nie zdawaliśmy sobie sprawy, że tak zwane rozszerzenie Unii Europejskiej ma za główne zadanie utworzenie wspólnego rynku dwóch szybkości: - bogatego zachodu, oraz podległych im dostarczycielom siły roboczej i rynków zbytu.
 
Ponieważ, po dziesięciu latach pobytu w Unii, została ona praktycznie zdominowana przez Niemcy, to my nie staliśmy się państwem podrzędnym Brukseli, niby w europejskiej wspólnocie, tylko krajem zależnym od Niemiec. Niemcy dokonały tego spokojnie i bez wystrzału, czego nie udało się Hitlerowi przez długie lata wojny, z potworną ilością poległych i zamordowanych.
 
Polska – kondominium, jak powyżej napisałem, jedną metropolię ma w Berlinie, a drugą w Moskwie.
Jakże to? Zapyta niedoświadczony czytelnik. Przecież spod ruskiego buta wyrwaliśmy się ostatecznie 17 września 1993 roku, jak ostatnie oddziały armii radzieckiej opuściły terytorium Polski. Czyżby? Gdzież tam! Rosja nigdy nie odpuszcza miejsca, gdzie kiedykolwiek stąpała noga radzieckiego żołnierza. Armia radziecka, z całym tym swoim chłamem plus głowice jądrowe, o których nigdy nie mieliśmy wiedzieć, pojechały sobie za Bug (skąd mogą powrócić w trzy godziny), jednakże w Polsce pozostawiono, lekko licząc, co najmniej cztery i pół tysiąca  tylko ruskich agentów, nie licząc polskich zdrajców, by mieli oko na wszystko i pilnowali prawidłowego rozwoju wypadków.
Poza tym, czy będący wówczas u władzy naprawdę chcieli się uwolnić od wpływu moskiewskiej metropolii? Ówczesny prezydent Lech Wałęsa, to przecież bezdyskusyjny agent bezpieki Bolek. Szef doradców, profesor, a jakże... Bronisław Geremek, też przecież był tajnym współpracownikiem SB. I kto wie, jak jeszcze wielu innych... I nagle mieliby oni porzucić głównego mocodawcę i wybić Polskę na niezależność od Rosji? Gdyby na prawdę tego chcieli i byli autentycznymi patriotami, to dzisiaj mielibyśmy w granicach RP, Lwów, Grodno i Kaliningrad, bo Gorbaczow i Jelcyn mieli dużą ochotę się tego pozbyć i zwrócić Polsce. Jednakże ci polscy przywódcy i ich następcy u władzy mieli inne zadanie do wykonania – uczynić z Polski, tu, w środku Europy, neo-kolonię, państwo, które się zje, strawi, a resztki wypluje. Jeżeli cokolwiek pozostanie. W ramach tzw. New World Order, gdzie dla Polski nie ma miejsca.
 
Wniosek z tego jest jeden – po roku 89 Polska nie odzyskała pełnej niepodległości. Nadal pozostawała w sferze wpływów Rosyjskich.
Dodatkowo, w 2004 wchodząc do UE, uwikłała się w zależność od Berlina. Ciekawym epizodem jest tutaj, że to ex-komuchy z Millerem na czele popchnęły nasz kraj również w objęcia Niemiec. Czy to przypadek, czy element strategicznego planu?
Od tego czasu, czyli od lat dziesięciu, panuje w Polsce ustrój neo-kolonialny, a kraj nasz jest kondominium z niemiecko – rosyjskimi metropoliami, dokładnie tak, jak to powiedział Jarosław Kaczyński. Dowodów na to jest bez liku: notoryczne niszczenie oryginalnego polskiego przemysłu, likwidacja polskiego sektora bankowego – 98% banków jest nie-polskich, to samo z sektorem ubezpieczeniowym, choć PZU, mimo ataku udało się obronić. 95% prasy lokalnej jest niemieckiej. Podobnie jak z tygodnikami i pozostałymi mediami. A wiadomo – kto ma banki (forsę) i media, ten faktycznie rządzi. Praktycznie zniszczono armię, a ponad dwa miliony młodych i wykształconych obywateli wysłano na zachód, jako tanią siłę roboczą. By przypadkiem nie bruździli w Polsce i nie zaczęli stawiać barykad.
Mogę tak długo wymieniać, ale przecież wszyscy to dobrze wiedzą.
 
 
Ideą jagiellońską, jak wielu z mojego pokolenia, zaraziłem się czytając Sienkiewicza i trzech wieszczów.
Lecz tak na prawdę, uwspółcześnił ją i dostosował do warunków XXI wieku śp. Prezydent Lech Kaczyński – jedyny prawdziwy mąż stanu po II WŚ. Nikomu z całej reszty nie można było zaufać a ich patriotyzm był wątpliwej jakości, a dbanie o dobro Polski praktycznie nie miało miejsca: Jaruzelski – wiadomo, ruski generał; Wałęsa, nie dość, że agent Bolek, to jeszcze mało lotny bufon; Kwaśniewski – ex-komuch i na dodatek alkoholik; a kim jest Komorowski – strażnik żyrandola i siewca dębów, każdy widzi.
Takich niestety przywódców mieliśmy przez minione 25 lat, poza krótkim okresem prezydentury L. Kaczyńskiego. Pomniejszych polityków, z których lwia część też okazała się zdrajcami nie wymieniam, bo jak to się mówi – szkoda czasu i papieru.
 
Wróćmy po tej dygresji do idei jagiellońskiej i tego, jak ja ją rozumiem.
Na początek warto sobie uzmysłowić, że Polska sama nie ma żadnych szans wyzwolić się spod jarzma Moskwy i Berlina.
Bedzie potrzebowała pomocy. I to silnej pomocy.
Kryzys grecki pokazał, co Niemcy bez wyciągnięcia jednego rewolweru z kabury, potrafią uczynić z krnąbrnym państwem.
A Rosja, rozprawiając się z Ukrainą, udowodniła, że może z nami zrobić, co chce i kiedy chce. To, plus Mord Smoleński, ukazuje, że pies z kulawą nogą nie stanąłby w naszej obronie. Całe te pozorne ruchy i plany NATO, to lipa, bo i tak decydują politycy: neoliberałowie, komuniści i socjaliści, jak Obama i Hollande, czy Merkel, a do tego jeszcze pedofile i pedały, jak Daniel Cohn – Bendit.
 
Cóż wiec takiego możemy zrobić, żeby się wyrwać z tego potrzasku?
Decydujące są dwa zadania – pozbyć się zdrajców, tej całej fałszywej, zakłamanej targowicy i odbudować siłę własnego państwa.
Pozbycie się obecnie rządzących to jest stanowczo za mało. PO zresztą prawdopodobnie sama się szybko zlikwiduje, bo jest to partia władzy, stanowisk i kręcenia lodów. A możliwości tego właśnie się wyczerpują.
Trzeba się przede wszystkim pozbyć tego, co ja nazywam Układ i System i o czym wielokrotnie pisałem.
Nie dokonaliśmy natychmiast po 89 roku dekomunizacji i lustracji. Nie dokonaliśmy, bo nie mogliśmy. Agenci u władzy zablokowali te procesy, a najmniejsze próby, jak rząd Jana Olszewskiego, były likwidowane w zarodku. I jest jak jest – matka wszystkich późniejszych afer – FOZZ, Fundusz Obsługi Zadłużenia Zagranicznego, pękata skarbonka tajnych służb do dzisiaj niewyjaśniona; przestępca i zdrajca narodu Jaruzelski, chowany z honorami w 2014 roku, Antoni Macierewicz, człowiek, który odważył się zlikwidować część ruskiej agentury, Wojskowe Służby Informacyjne, bezwzględnie niszczony przez władze kraju.
 
I to najgorsze – Tragedia Smoleńska. Pozbycie się za jednym zamachem prezydenta kraju z małżonką; czołowych polityków opozycji i prezydenckiej kancelarii i nowej, wyszkolonej już w USA, a nie w Rosji, generalicji.
Ciekaw jestem, kiedy w końcu do wszystkich dotrze ogrom i bezczelność tego morderstwa? Co się z tym światem dzieje, że bandyci bezkarnie mogą zestrzeliwać samoloty z niewinnymi ludźmi? Czy to już kompletny upadek cywilizacji?
 
No więc dobrze... jak, wobec tego pozbyć się tego wrogiego, rozkładającego Polskę od 25 lat elementu? To bardzo trudne zadanie. I należy je przeprowadzić wieloetapowo. Po pierwsze, na początku musi być odsunięta od władzy PO i wszyscy desygnowani przez nich ludzie. To jest możliwe do przeprowadzenia. Jeżeli tylko będzie taka wola w narodzie, a opozycja na serio zabierze się do ścisłej kontroli. W tym także wszelakich wyborów i głosowań.
Potem, trzeba w Sejmie zbudować taką siłę, najlepiej jedno-partyjną, lecz w ostateczności również koalicję, by można dokonać zmiany Konstytucji. Wyraźnie określić republikański charakter Polski, oznaczyć nietykalne, strategiczne sektory państwa, reprywatyzować potem i wyraźnie określić, że podmiot – obywatel, jest najwyższą władzą i państwo musi dbać o jego dobro. Jak przez ostatnie 7 lat dbał o dobro rząd Tuska i prezydent Komorowski wiemy aż za nadto dobrze. Państwo jest bogate bogactwem swoich obywateli – to też musi być w nowej konstytucji. Jak i też stanowcze podkreślenie prawa własności. By w końcu przerwać to haniebne rozkradanie Polski i Polaków i odzyskać, co się da.
Gdy władza należycie się umocni i będzie to władza, chyba pierwsza po 89 roku wybitnie propaństwowa, następnie dokona się zmiany konstytucji, nadejdzie czas na budowę siły naszego państwa. Musimy odzyskać przemysł. Te najlepsze i najważniejsze sektory, które, jako najbardziej łakome kąski, a zarazem narzędzia nacisku na państwo, zostały najszybciej sprzedane.
Jak to możliwe, że energetyka i elektrownie należą do Niemców, Francuzów i Szwedów? Jak się pokłócimy to co? Prąd Polsce wyłączą? A woda i wodociągi? W moim Trójmieście, kto stoi za zapewnieniem wody dla pół miliona mieszkańców miasta, jeżeli właścicielem ujęć wody i wodociągów jest Saur Neptun SA. Jedni mówią, że Francuzi, inni, że Izrael. W przyzwoitych krajach woda jest najpilniej strzeżonym dobrem narodowym.
Niszczy się kopalnie, gdy węgiel jest naszym niewątpliwym bogactwem, tylko po to by kupować węgiel ruski. Czy to nie sabotaż na skalę państwową?
Zniszczenie polskich stoczni budowlanych też wg. mnie było sabotażem, za który rząd Tuska powinien odpowiedzieć z całą surowością. Sabotażem z korzyścią dla Niemiec.
Jeżeli nie uda się odzyskać banków, rozsprzedanych przez polskich złodziei, to powinniśmy stworzyć nowe.
Tak samo z mediami. Gdy naród stanowczo powie nie, niemieckim, czy francuskim gazetom lub stacjom telewizyjnym, to szybko się zwiną i uciekną z Polski. To przecież takie proste. Wszystko zależy tylko od nas, Polaków.
 
A gdy już będziemy dostatecznie silni i odzyskamy prawdziwą suwerenność, to, jako największe państwo w regionie, możemy pomyśleć o budowaniu koalicji państw, zdolnych skutecznie przeciwstawić się naciskom i hegemonii Niemiec i Rosji.
Można sobie wyobrazić, że potencjalnie traktaty o ścisłej współpracy można by zawrzeć, jadąc od północy, ze Szwecją, Estonią, Łotwą, Litwą, Białorusią, Ukrainą, Czechami i Słowacją, Węgrami. A w dalszej przyszłości może nawet z państwami bałkańskimi i Turcją.
 
Mrzonki? Ktoś się roześmieje... A ja jestem śmiertelnie poważny.
Nie mamy wyjścia: - albo znikniemy z mapy Europy, lub pozostaniemy jako fałszywa fasada państwa, albo zaczniemy działać, odzyskamy suwerenność i zbudujemy swoją siłę i potęgę.
Potencjał przecież mamy. Temu chyba nikt nie zaprzeczy.
Nie mamy tylko dostatecznej woli dokonania tego.