HTML czyli jak pogrubiać słowa.....

Obrazek użytkownika Colas Bregnon
Idee

Czytelnicy
Być może nieco "in spe" wtrącam się w organizację tego portalu ale chciałbym się z wami podzielić moją "drogą krzyżową" w znalezieniu sposobu jak pogrubić tytuł mego postu, jak napisać go w Italic czy umiejscowić na samym środku. Szukałem na tym portalu lecz nie dałem rady.
Być może nie jestem zbyt bystry, być może "Instrukcja obsługi" nie jest dostosowana do moich zdolności percepcji, tak więc jak mówią młodzi "dałem ciała".
A dziwne bo jak robiłem jeden taki test to napisano pod wynikiem że jestem w grupie tych raczej kumatych.
Szukałem rozwiązania i chyba znalazłem.
Oto prosty Manual który w pięć minut pozwolił mi wreszcie napisać coś grubymi literami.
Warto postudiować, zapraszam.
Niefortunnie modyfikator takstu nie akceptuje znaków HTML jako instrukcję ale jeżeli ktoś napisze na adres sicfatatulere@Yahoo.co.UK
to prześlę mu mój Manual w systemie Word.
Uwierzcie naprawdę pomocny.
Oto on:
Znaczniki fizyczne - atrybuty
Znaczniki fizyczne działają w podobny sposób jak atrybuty czcionek w edytorze tekstów.
________________________________________
Czcionka pogrubiona

Przykład:
To jest czcionka pogrubiona (bold)
________________________________________
Czcionka pochylona

Przykład:
To jest czcionka pochylona (italic)
________________________________________
Czcionka migająca

Przykład:
To jest czcionka migająca (blink) - jest to rozszerzenie Netscape'a, nie znajdujące się w specyfikacji HTML 4.
________________________________________
Czcionka podkreślona

Przykład:
To jest czcionka podkreślona (underline)
________________________________________
Czcionka o stałej szerokości znaku

Przykład:
To jest czcionka monotypiczna, o stałej szerokości znaku (fixed width = teletype)
________________________________________
Czcionka przekreślona

Przykład:
Czcionka przekreślona
Alternatywnie jest używane równoważne polecenie . Oba polecenia istnieją w specyfikacji HTML 4 i są w dalszym ciągu interpretowane przez przeglądarki, ale autorzy specyfikacji zalecają ich stopniowe zastępowanie przez nowsze konstrukcje języka.
________________________________________
Superskrypt (indeks górny)

Przykład:
Czcionka z superskryptem
________________________________________
Subskrypt (indeks dolny)

Przykład:
Czcionka z subskryptem
________________________________________
Duża czcionka (+1 punkt)

Przykład:
Duża czcionka
________________________________________
Mała czcionka (-1 punkt)

Przykład:
Mała czcionka
________________________________________
Znaczniki logiczne - style
Znaczniki logiczne odnoszą się do konkretnych zastosowań, ale efekt ich działania jest analogiczny jak w przypadku znaczników fizycznych. Czcionka pogrubiona, pochylona lub monotypiczna są domyślnie przypisane do wybranego stylu
________________________________________
Cytat blokowy

Przykład:
To jest cytat (citation)
________________________________________
Definicja

, czyli Defining Instance, jest poleceniem stosowanym do wyróżniania jakiegoś bloku tekstu, np. pojawiającego się po raz pierwszy w danym tekście terminu. Przeglądarka interpretuje DFN jako kursywę (IE4) lub nie wyróżnia czcionki (NC4). Na przykład:
Internet Explorer 5 to najnowsza przeglądarka firmy Microsoft.
________________________________________
Element usunięty
Przy najrozmaitszych rewizjach tekstów możemy się posłużyć poleceniem , które sygnalizuje zmiany. Pokazuje ono przekreślony fragment tekstu, np.:
Dokument dotyczący naszej polityki sprzedaży nie jest już dostępny.

Polecenie jest interpretowane przez IE4 i 5.
________________________________________
Element wstawiony
Gdy chcemy wyraźnie podkreślić jakąś nowość, możemy się posłużyć poleceniem INS.
To jest nowe opracowanie tematu.
To jest nowe opracowanie tematu
Polecenie jest interpretowane przez IE4 i 5.
Skrót i akronim
Nowymi poleceniami HTML 4 są skrót i akronim. Oba polecenia sygnalizują obecność skrótów (np. dyr., prof.) i akronimów (np. WWW, AWS) i będą mogły być wykorzystywane w trakcie syntezy dźwięku przez odpowiednie oprogramowanie, systemy wyszukiwawcze, korektory poprawności ortograficznej czy systemy automatycznego tłumaczenia. Atrybut języka precyzuje język dla poprawnego działania tych systemów.
Prof.
WWW
________________________________________
Czcionka mocno wyróżniona

Przykład:
To jest czcionka mocno wyróżniona (strong)
________________________________________
Czcionka wyróżniona (emfaza)

Przykład:
To jest czcionka wyróżniona (emphasis)
________________________________________
Kod (tekst programu)

Przykład:
To jest kod (code)
________________________________________
Czcionka wprowadzana z klawiatury

Przykład:
Czcionka z klawiatury
________________________________________
Przykład

Przykład:
Przykład (sample)
________________________________________
Zmienna (słowo kluczowe języka)

Przykład:
Zmienna (variable)
________________________________________
Kolory czcionki
Dowolnemu fragmentowi tekstu można nadać kolor, obejmując go znacznikami koloru. Poniżej przedstawiamy listę 16 podstawowych barw stosowanych w dokumentach internetowych - są one widoczne w przeglądarkach Netscape Navigator i Microsoft Internet Explorer. Naturalnie możemy w dowolny sposób kombinować barwy z atrybutami i stylami.
Składnia:
tekst próbny - black
tekst próbny - olive
tekst próbny - teal
tekst próbny - red
tekst próbny - blue
tekst próbny - maroon
tekst próbny - navy
tekst próbny - gray
tekst próbny - lime
tekst próbny - fuchsia
tekst próbny - white(Tutaj jest kolor white, ale nie widać go ze względu na kolor tła)
tekst próbny - green
tekst próbny - purple
tekst próbny - silver
tekst próbny - yellow
tekst próbny - aqua
________________________________________
Wielkość czcionki
Czcionka może mieć wielkość zależną od osoby redagującej dokument HTML. Wystarczy objąć fragment tekstu parą znaczników . Na przykład:
To jest tekst normalny
To jest tekst nieco większy.
To jest tekst nieco mniejszy.
I znów tekst normalny.
A teraz całkiem już spory.
I całkiem malutki.
Czcionka normalna ma przypisaną wartość 3 (nie mylić ze stopniem pisma). Pozostałe wartości są zawarte w przedziale od 1 do 7.
Gdy redagujemy tekst, możemy w dowolnej chwili zmienić wielkość czcionki, przypisując jej wartość bezwzględną z przedziału 1-7, posługując się podanym wyżej parametrem. Możemy jednak także użyć innego parametru, który zwiększa lub zmniejsza wielkość czcionki o zadaną wartość.

Na przykład:
To jest tekst normalny, który teraz powiększamy o 1, a następnie zmniejszamy o 1, po czym powracamy do standardowej wielkości.
________________________________________
Czcionka bazowa
Czcionka ma domyślną wielkość 3, ale w dowolnym momencie możemy ją zmienić za pomocą polecenia:

Oznacza ono, że od tego momentu czcionka podstawowa będzie miała wielkość x, a wszystkie zmiany będą się odnosiły do tej wielkości. Gdy x=5, wprowadzi czcionkę o wielkości 6, - o wielkości 4, zmniejszy czcionkę do 2 punktów itd.
Uwaga: polecenie BASEFONT jest uznane za przestarzałe i zalecane jest rezygnowanie z niego w dokumentach.
________________________________________
Zmiana kroju czcionki
Jeszcze jedną możliwość urozmaicenia dokumentu daje polecenie . Pozwala ono zmienić krój czcionki dla danego dokumentu. Na przykład:
To jest tekst, który zapewne widzisz jako Verdana. A teraz zmieniamy go na moment na Arial, przechodzimy do kroju courier, aby powrócić do Verdany.
Możemy nawet podać listę krojów, oddzielonych przecinkami, dzięki czemu w przeglądarce odbiorcy zostanie zastosowany jeden z nich (na dobrą sprawę nie wiemy, jakimi dysponuje, więc należy być ostrożnym). Szczególnie warto polecać w takich sytuacjach stosowanie ciągu w rodzaju , gdyż zabezpieczymy się w ten sposób przed ryzykiem niepoprawnego wyświetlania polskich znaków w Windows 3.1.
Uwaga: polecenie FONT FACE jest określane jako przestarzałe i sugeruje się rezygnowanie z niego na rzecz stylów.

Brak głosów