Kardynałowie, co z konklawe po śmierci pseudopapieża Franciszka?

Szanowni kardynałowie!

Najważniejsze jest, abyście zdali sobie sprawę, że wasze mianowanie nieważnym papieżem jest nieważne. Poprzez tak zwaną deklarację „Fiducia supplicans” pozwoliliście przekształcić się w Bergogliowy antykościół z jego synodalną LGBTQ drogą. Nie ma to nic wspólnego z nauką Kościoła katolickiego ani z Kościołem katolickim.

Bergoglio wielokrotnie ekskomunikował się z Kościoła katolickiego poprzez publiczne herezje, a ponieważ nie jest już jego członkiem, nie może być jego głową. Tak, zgodnie z całą tradycją katolicką, oświadcza święty kardynał Bellarmin. Zgodnie z nauką Pisma Świętego Gal 1, 8-9, świętych Ojców i Doktorów Kościoła oraz bulli dogmatycznej Pawła IV z 1559 roku wszystko, co czyni heretycki pseudopapież jest nieważne i nieskuteczne. Z tego wynika, że także wasze mianowanie kardynałami przez nieważnego papieża również jest nieważne.

wideo: ]]>https://vkpatriarhat.org/pl/?p=23312]]> 

]]>https://rumble.com/v6qmf44-co-z-konklawe.html]]> 

]]>https://cos.tv/videos/play/59616998335747072]]> 

Mniejszość kardynałów, którzy nie zostali mianowani przez pseudopapieża Bergoglio, teoretycznie powinni mieć prawo wyboru prawowitego papieża. Ale utracili to prawo, przyjmując „Fiducia supplicans”. W ten sposób ściągnęli na siebie ekskomunikę latae sententiae i jednocześnie Bożą anatemę zgodnie z Gal 1,8-9. Ci spośród ważnie mianowanych kardynałów, którzy publicznie, pisemnie lub ustnie, wyrzekną się heretyckiej „Fiducia supplicans”, uwolnią się od tej kary i będą mogli przywrócić instytucję papiestwa, akceptując prawowiernego kandydata, nawet jeśli w danych warunkach sami nie mogą zostać wybrani. Dotyczy to na przykład kardynała Müllera lub kardynała Burke.

W tej sytuacji, aby przywrócić papiestwo, na tronie papieskim musi zasiąść mąż Boży, który ma jasno określoną doktrynę katolicką i potrafi podjąć radykalne kroki. Jego obowiązkiem będzie stworzenie warunków oraz zainicjowanie wewnętrznego i zewnętrznego odrodzenia Kościoła. Taką właśnie osobą jest arcybiskup Carlo Maria Viganò, którego Bergoglio paradoksalnie i nieważnie ekskomunikował.

Kościół zbudowany jest na apostołach i prorokach (Ef 2,20). Bizantyjski Katolicki Patriarchat jest głosem wołającego na pustyni. Nie głosi nowych nauk, ale strzeże i broni prawd wiary i moralności opartych na Piśmie Świętym i Tradycji. Patriarchat, z jego kolegium biskupim składającym się z kilku biskupów, żyjących jako mnisi w klasztorach, jest gwarantem nauczania katolickiego. To kolegium biskupów nie jest oficjalną instytucją kościelną, lecz posługą prorocką (por. Ef 2,20). Dąży do prawdziwej odnowy Kościoła, zarówno Ducha jak i doktryny. Jego obowiązkiem jest, w imieniu prawowiernych wierzących, poparcie wyżej wymienionego kandydata.

Kilka historycznych spostrzeżeń na temat wyboru Biskupa Rzymu

Papież Poncjan (230-235) został zesłany na Sardynię za panowania cesarza Maksymina Traka. 28 września 235 roku abdykował, otwierając drogę swemu następcy. Jest to pierwsza potwierdzona data w historii papiestwa. Po abdykacji Poncjana, 21 listopada 235 roku został wybrany papieżem Anterus. Zmarł jednak po 43 dniach 3 stycznia 236 roku. Po nim został wybrany papieżemFabian. Objął urząd 10 stycznia 236 r., a zmarł 20 stycznia 250 r. Euzebiusz z Cezarei († 339) tak opisuje legendarny wybór tego papieża: „Nagle z nieba zstąpiła gołębica i usiadła na głowie Fabiana. Na to cały lud zawołał z entuzjazmem i jednomyślnie, jakby wstąpił w niego Duch Boży: «Axios – jest godzien!». Wtedy lud bez wahania pochwycił go i wyniósł na stolicę biskupią w Rzymie”.

Historia zaświadcza o papieżu Korneliuszu (251-253): Kiedy prześladowania Decjusza dobiegły końca, większość wiernych, po długim okresie wakatów biskupstwa, od 20 stycznia 250 do marca 251 roku, wybrała Korneliusza na nowego biskupa Rzymu. Cyprian informuje nas o metodzie wyboru w swoim liście do Antoniana: „Korneliusz został wyniesiony do godności biskupa za radą Bożą..., za świadectwem prawie wszystkich duchownych, za głosem obecnego ludu i za zgodą prawowiernych biskupów i zdolnych ludzi”. Jak wynika z tego listu, w wyborze biskupa Rzymu uczestniczyła cała wspólnota rzymska.

Obecnie panuje sytuacja kryzysowa. Jeśli Duch Boży interweniował w historii poprzez lud Boży lub nadzwyczajne znaki, to tym bardziej interweniuje poprzez posługę prorocką. Bergoglio, głównie poprzez swoją synodalną drogę z sodomską antyewangelią „Fiducia supplicans”, de facto zniósł instytucję papiestwa. Nowy papież będzie zobowiązany odwołać heretycką „Fiducia supplicans”, wszystkie dokumenty wydane przez Bergoglio, a także wszystkie nominacje. Będzie miał prawo pozostawić na stanowiskach kościelnych tylko te osoby, które będą szczerze pokutować i odłączą się od synodalnej drogi LGBTQ zapoczątkowanej przez Bergoglio.

Ponadto nowy papież musi jasno wskazać, że przyczyną współczesnej apostazji jest Sobór Watykański II, który propagował synkretyzm, herezje modernizmu i aggiornamento (dostosowanie do ducha świata). Litera i duch Soboru Watykańskiego II nie są zgodne z poprzednimi Soborami. Dlatego musi zostać zniesiony jako heretycki.

+ Eliasz

Patriarcha Bizantyjskiego Katolickiego Patriarchatu

+ Metody OSBMr          + Tymoteusz OSBMr

biskupi-sekretarze

10.03.2025