O. Augustyn Pelanowski - Gdy zostanie wygnany Duch Święty

z uwagi na tę okropną kaplicę czaszek (gdzie to jest?, bo nie w Wambierzycach) - nie będę oceniać, najchętniej postawiłabym - wiadomo...

Niestety - pomysły z "kaplicami czaszek" - bez względu na szlachetne intencje ich budowniczych - są odrażające.

"Z prochu powstałeś" - i należy uszanować "pokój spoczynku" - czyli zezwolić ciałom zmarłych na obrócenie się w proch.

A budowanie z kości czegokolwiek, nawet najbardziej "szlachetnego" uważam wręcz za dewiację owych autorów pomysłów - ks . Václava Tomáška, czy Františka Rinta w Kutnej Horze (choć ten "obiekt" nie pełni funkcji sakralnych). Upiorne pomysły!

Jak widać byli tak "kreatywni" Czesi, ale również Austriacy i Włosi. A w niemieckich kościołach (niestety, nie tylko!) spotyka się eksponowanie kości - jako relikwii.

Nie jest to również wieża  czaszek w serbskim mieście Nisz, która pierwotnie składała się z 952 czaszek ułożonych w 57 rzędach, z których do dziś zachowało się jedynie 58 czaszek.

Nie są to kaplice z czaszkami i szczątkami ludzkimi z kościoła parafialnego w Hallstatt w Austrii ani z krypty w Eggenburgu.

Makabryczne wnętrza, których głównym elementem wystroju są ludzkie czaszki, można "podziwiać" również we wnętrzach San Bernardino alle Ossa - XIII-wiecznego kościoła w Mediolanie oraz w rzymskim kościele Kapucynów pod wezwaniem NMP. Są chyba jeszcze inne takie kaplice we Włoszech, także w Hiszpanii i w Portugalii. Sądziłam dotychczas, że Polacy nie mieli tego typu "wspaniałych" pomysłów.

Ten rodzaj "kreatywności" budzi mój głęboki niepokój i niesmak (łagodnie mówiąc). I cały wartościowy przekaz nauczania - znów eufemistycznie - przepada całkowicie. Bardzo mi przykro.