zjawiska przyrodnicze

Obrazek użytkownika Kamil Olszówka
Blog

     Gdy księżyc w pełni wschodzi o północy,

Budząc swym szeptem rozliczne zjawy,

Snujące się odtąd po wszystkich krańcach ziemi,

W poszukiwaniu rozwiązania swego przeklętego istnienia zagadki,

Nie omija także i Winnego Wzgórza,

W którego zroszonych księżycowym blaskiem zaroślach,

Śpi od wieków kamiennym snem winiarka,

W nocną zjawę słowami Czasu zaklęta…

 

Gdy skrzący księżyc po kruczoczarnym...

5
Twoja ocena: Brak Średnia: 5 (4 głosy)
Obrazek użytkownika Kamil Olszówka
Blog

      Żył niegdyś przed wiekami król srogi,

Żelazną ręką swym ludem władający,

Biedaków wciąż bezlitośnie uciskający,

Najmniejszego sprzeciwu nie znoszący,



Ciemiężył lud swój on wielce,

Zawsze jednako bezlitośnie,

Wciąż nowe podatki nakładając,

Każdy przejaw oporu najsurowiej karząc,



Lecz nie zagasła uciskanego ludu nadzieja,

Miał on swojego ukochanego bohatera,

Który zawsze w...

5
Twoja ocena: Brak Średnia: 5 (3 głosy)
Obrazek użytkownika Kamil Olszówka
Blog

      Mam z dzieciństwa jedno bezcenne wspomnienie,

Związane z całkowitym słońca zaćmieniem…



Tamte pamiętne z dzieciństwa wakacje,

Naznaczone ostatnim dwudziestego wieku słońca zaćmieniem,

W szkatule dziecięcych wspomnień pozostają bezcennym skarbem,

W głębinach pamięci zatopionym na zawsze,

Gdy w niewielkim domku mojej babci,

Jak co roku wytęsknione spędzałem wakacje,

Zabrałem wraz z...

5
Twoja ocena: Brak Średnia: 5 (3 głosy)
Obrazek użytkownika Kamil Olszówka
Blog

      Widziałem zachód słońca prawdziwie karneolowy,

We wszystkich odcieniach karneolu się mieniący,

Wszystkie zmysły do głębi poruszający,

Do głębi samej podświadomości przenikający,



Pośrodku wielkiej łąki samotnie wtedy stałem,

Oczy ze zdumienia szeroko otworzyłem,

W bezkres karneolowego nieba wzrok swój wlepiłem,

Jak nigdy w życiu szczerze się zachwyciłem,



Że aż w tylu odcieniach...

5
Twoja ocena: Brak Średnia: 5 (3 głosy)
Obrazek użytkownika Kamil Olszówka
Historia

I.

      Gdy letnią nocą chłodnego wiatru powiew,

Przywoła moc zaklętych w prastarych lasach wspomnień,

Opowiadanych nocami rwących potoków szumem,

Strzeżonych przez wieki srebrzystego księżyca blaskiem,



Nakłoń ucha ku prastarej Słowiańszczyzny tajemnicom,

Zasnutej niepamięcią niczym starą zakurzoną pajęczyną,

Rozwiewaną niczym wiatrem jasnowłosych dziatek ciekawością,

Marzących by...

5
Twoja ocena: Brak Średnia: 5 (2 głosy)