Marka Raczkowskiego pamiętam doskonale z „Życia Warszawy”, a potem z „Życia”, którego szefem był Tomasz Wołek. Nie znaliśmy się oczywiście, ale Marek Raczkowski był człowiekiem, który robił wrażenie i nie sposób było go nie zauważyć. On nie jest wcale wysoki, ani jakoś specjalnie przystojny, on ma nawet brzydki głos, ale wrażenie robił zawsze i to było widać. Chodzi mi oczywiście o wrażenie na...
