Wydawało mi się zawsze, że znam Niemców, bo od wczesnego dzieciństwa byli o miedzę czy płot i wtedy wydawali mi się dobrotliwi przez palce patrzący na ukradkiem przeze mnie zrywane czereśnie z ich drzew. Kiedy wracaliśmy z ucieczki we wrześniu 1939 r. ci sami Niemcy już z karabinami, opaskami z hackenkreuzem byli zimni, nieprzystępni, a wielu z nich po prostu wrzeszczało na nas i groziło...
