Studiowałem w latach 1990-1995. Gdy mam dziś chwilę refleksji na temat tego, jaki byłem kiedyś głupi biorąc plewy za ziarno, jak wystarczyła wpadka na studiach by honorowy chłopak się żenił oraz jak trzeba było biegać w nocy po wódkę na metę, to myślę sobie tak:
.
Jakie to życie jest przewrotne.
.
To była zima 1992 r.. Rozprężenie w akademiku po sesji. Właśnie Artur, kolega z pokoju, przyznał...
