Luboml

Karmelitanka

Przy zwalonych krzyżach Wołynia,

klęczałaś w wojennym habicie.

Całując rany Chrystusa,

ujmowałaś cierni —

kładąc w śnieżne róże.

Na ogorzałych podwalinach czasu,

siedziałaś przy konających, Karmelitanka

i szkaplerzem, zamykałaś oczy

— z nieba posłana.

Twój Obraz — w każdej chacie

i każdym pałacu,

na Wołyniu czczony.

O święta Tereniu, Patronko

i Powiernico - ludzkiego płaczu.

...

  Moje spełnione marzenie!    

Moja mamusia opowiadała

Jaka tragedia się w Kątach stała

Gdy jednej nocy nad ranem

Straciła swoją najbliższą rodzinę kochaną.

Zamordowano tam moich dziadków

Zginął mój tatuś oraz brat mój

Spalone ciała nazajutrz rano

W jednej trumience pochowano.

Moja mamusia zrozpaczona

Została w stanie błogosławionym

Cóż jej zostało po tej tragedii

Wsiąść do pociągu...