Prowadzenie skutecznej propagandy antybolszewickiej wymagało działań na zapleczu Armii Czerwonej.
Działalność tę powierzona agentom głębokiego wywiadu, nazywanych wywiadowcami. Początkowo, wedle instrukcji z października 1919 roku, polskie służby specjalne zamierzały posługiwać się osobami, których do współpracy skłoniły motywacje wynikłe z pobudek ideowych. Jedynie w wyjątkowych sytuacjach...