brydż

Wy­kry­łem wła­śnie cie­ka­we zja­wi­sko ję­zy­ko­we, świad­czą­ce o du­żej pla­stycz­no­ści i me­ta­fo­rycz­no­ści pol­sz­czy­zny – i naj­praw­do­po­dob­niej o tym, że bry­dż kie­dyś był moc­no obec­ny w kul­tu­rze pol­skiej in­te­li­gen­cji. Otóż po pol­sku uży­wa­my po­ję­cia „trzy­ma­nie” rów­nież w po­li­ty­ce – czy­li cze­goś w ro­dza­ju „ha­ka”, ma­te­ria­łu kom­pro­mi­tu­ją­ce­go, któ­rym...