Pilecki

75 lat temu w więzieniu mokotowskim komuniści zamordowali rtm. Witolda Pileckiego.

„Przez całe życie pracowałem dla Polski”

Starałem się tak żyć, abym w godzinie śmierci mógł się raczej cieszyć, niż lękać. (rotmistrz Witold Pilecki)

Dwie rozmowy rzucają nieco światła na tę postać. Obie są zapisane w raportach Pileckiego (ich lekturę polecam każdemu, kto zamierza brać udział w dyskusjach o II wojnie światowej). Zanim przyszedł dzień, gdy rotmistrz wyszedł z domu, żeby dać się złapać w niemieckiej łapance (19 września 1940 roku), został zapytany, czy zdaje sobie sprawę ze śmiertelnego niebezpieczeństwa, na jakie się naraża. Jego odpowiedź brzmiała: "Jeśli nie ja, to kto?". 

Druga rozmowa miała miejsce już w obozie...

"Tak się bawi młodzież we Wrocławiu… może ktoś ich rozpozna i nagłośni” – napisał użytkownik portalu Twitter, publikując zdjęcie grupki młodych ludzi, którzy prawdopodobnie pijani pozowali pod pomnikiem. Na fotografii, sześc osób, którzy leżą pod pomnikiem polskiego bohatera, wśród wieńców.

Witold Pilecki: "Bo choćby mi przyszło postradać me życie –
tak wolę – niż żyć, a mieć w sercu ranę".
Dzicz nic nie wie o tym przesłaniu. pic.twitter.com/N6QuhZXnXm

— Stanisław Janecki (@St_Janecki) 25 sierpnia 2017

Cześć i chwała bohaterom zamordowanym przez komunistycznych morderców z UB i SB.