Polak i inni...Indianie. Od Stalina do Putina

OD STALINA DO PUTINA

Dla tych, którzy nie znają wstępu, proponuję zapoznać się z
poprzednią notką - Od Bulana do Stalina.

Dla większej przejrzystości umówmy się, że pominiemy
kolejne przepoczwarzania w CzeKa, bo przecież nie ma byłych
CzeKistów a są tylko czynni lub martwi.
Zapewnił nas przecież o tym sam Putin.

Czym więc zajęło się CzeKa, w ramach "wojny Ojczyźnianej"?
Oczywiście, standartowo - mordy, gwałty, zsyłki, tortury.
Jak to w podbitych krajach.
Jednak potrzeba rozbudowy aparatu terroru, zmusiła
towarzyszy radzieckich do zagospodarowania także
tubylczych bandytów, zadziwiające jak wielu chazarskich...
Pod czujnym okiem towarzyszy CzeKistów, nowe nabytki
rozwijały skrzydła, wielekroć stając się efektywniejsze
od swych nauczycieli.
Sadyści, zboczeńcy i wykolejeńcy, nareszcie znaleźli
godne siebie dzieło - wymordować przeciwników kultu
moskiewskiego fallusa.
Pewni dozgonnej opieki Stalina, zatracili wszelkie ludzkie hamulce.
I wtedy wstrząs.
Dziadzia Josip im umarł, a centrala w moskwie wygłosiła samokrytykę.
Dawaj wtedy zmieniać nazwiska albo za zrabowane łupy uciekać...na Zachód.
Albo jak Światło, zeznawać za wolność i ochronę.
Bo Czeka ma długie łapy...
Ale tymczasem pomińmy ich losy, wrócimy do nich później.
Zatem ci, którzy wybrali zmianę nazwisk, stanowili trzon szkoleniowy
nowej "łagodnej" bezpieki.
Z narybkiem kłopotu nie mieli, bo dziadzia stalin zostawił
200000 czołgistów "z Rzeszowa" w prezencie (z racji zerowej polszczyzny,
polecono im mówić, że są z Rzeszowa).
Rodzimych bandytów się także zawsze trochę znalazło, a jakby nie -
to się pożyczyło od sąsiadów.
Nie muszę chyba dodawać, że nie było to tylko Polski udziałem...
Indian aż do Berlina i Zagrzebia było dostatek.
Łubiańska Centala się rozwijała, przepoczwarzała i coraz lepiej
ukrywała przed oczami Indian.
Od wyroków i skrytobójstwa miała już teraz filie w każdym...szczepie.
"Nasze ulice, wasze szubienice" jak mawiali towarzysze CzeKiści.
Pod wpływem światowej opinii publicznej, musieli tylko zmienić metody.
Na mniej drastyczne? Ależ nie.
Lepiej kamuflowane.
A to atak serca, a to śrubki, bo o tirach ze żwirem nie wspomnę.
No i sztandarowe samobójstwo - dwukrotny postrzał w głowę, po czym
odrzucenie pistoletu przez okno w samochodzie.
Zagrożenia nie ma ani cienia - śledztwo przecież zrobi Resort...
Zdarzały się Czekistom i wpadki.
Jakiś szczep się buntował.
Wtedy Centrala zbierała filie i wycinali buntowszczikow.
Ot tak.
Ku chwale odpowiedzialności zbiorowej.
A i po to, żeby później można było Czechów na Polaków poszczuć.
Bo przecież z honorami Jaruzelskiego chowali!
I żyło się suto chazarstwu, aż tu Solidarność wybuchła.
Wot prabliema!
Przecież się wszystkich nie da we Włocławku albo
przydrożnej studzience utopić!
Jakiś Ksiądz, Jakiś Działacz, jakiś Skarbnik Solidarności to
spokojnie.
Ale całe miasta?
Panika na pokładzie.
Cynglom nie udało się lokomotywą przejechać przez załogę Ursusa,
bo strajkujący szyny zagięli.
Co robić, bo jeszcze zechcą sprawdzić, kto z kim sypiał.
A nie daj leninie, dowiedzą się jakie dzieci z tego wyszły!
Wtedy Wolski, Ślepowronem także zwany, dostał zadanie,
aby dał czas Centrali na działanie.
Gdy już moskwa, zglebiona przez COCOM, złapała oddech,
wtedy- stałym zwyczajem zaczęła działać.
Wielopoziomowo.
Ogłoszono GŁASNOST - żeby biedni Indianie myśleli, że już
im się mówi o wszystkim.
I PIERESTROJKĘ, aby Indianie myśleli, że teraz to już będą
się mogli bogacić.
Na fali entuzjazmu wywołanej tak wielką dobrocią,
Indianie stracili ostrość widzenia.
I nie zauważyli, że archiwa bezpieki się palą,
a ci, którzy mieli prowadzić ich do dobrobytu,
wyprowadzili tam tylko emerytury Indian wraz ze wszystkimi aktywami.
Nie zauważyli także, że cały aparat terroru,
decyzją komunistycznych spadochroniarzy,
ukrył się za Grubą Kreską.
Centrala tymczasem ukryła Reformatora, aby przypadkiem
nie musiał za zmiany odpowiedzieć, a i dostępu do kasy
zanadto nie blokował.
Ustawili zatem pijaka, który nawet nie widział,
jak kolejne działy sowieckiej gospodarki oddawał
w ręce Łubiańskich chazarów.
Zaczęli się nadwołżańscy Indianie burzyć, bo na
kilo kartofli trzeba było dwa dolary, a emerytur
jak i w pozostałych szczepach nie wypłacano.
Poczęstowano ich zatem Wodzem, jak w Rewolucję,
bo wtedy też nie żarli, a Słoneczko popierali.
Wódz był szczodry - rabując złoża i gromadząc
miliardy na osobistym koncie, ale choć
padłą wołowiną dzielił.
Wysadził wstępnie parę bloków, zagazował Tagankę,
itd.
Oponentów albo kazał zastrzelić, albo ich
traktował zarażonym kocem.


Zapraszam na ciąg dalszy, rozwijający temat drugiej nogi,
(w kołach "zbliżonych" nazywany wojną ideologiczną).
   STOPY RAZEM