Stalin darczyńca, Putin historyk, Prigożyn zbawca Rosji

Gdyby to, co Rosja robi przy otwartej kurtynie – trudno powiedzieć, od jak długiego czasu – czy dopiero od Katarzyny, czy już od Piotra I, a nawet od chwili przywłaszczenia sobie spuścizny po Bizancjum, potraktować jako wyjątkowy przejaw arogancji, cynizmu i pogardy dla fundamentalnych zasad moralnych, to i tak działania jej sprawiają z drugiej strony wrażenie jakiejś parodii, komedii w najgorszym gatunku. Dlaczego? Jest tak zawsze, kiedy wilk przybiera pozę troskliwego pasterza, a bandyta egzekutora sprawiedliwości.

Przywołajmy pamięć tym, którzy zapomnieli historię, bo przeszkadzała w robieniu kiepskich interesów. W 1939 r. po zbójeckiej umowie z hitlerowskimi Niemcami, Stalin motywował swą napaść na Polskę koniecznością wyzwolenia spod jej panowanie Ukrainy i Białorusi. Jak „wyzwolone” wtedy narody skorzystały z dobrodziejstw Stalina, a wkrótce wraz z nimi zaanektowane kraje bałtyckie, Litwa, Łotwa i Estonia nie trzeba tu przypominać,. Bo historia jest zbyt świeża.

W 1944 roku ostatecznej aneksji wschodnich terytoriów Polski dokonał Stalin, a Polsce przez siebie całkowicie zwasalizowanej wbrew woli olbrzymiej części Polaków dał w 1945 r. ,oczywiście nieswoje, bo odebrane Niemcom tereny – co było takim dobrodziejstwem jak wielkoduszność złodzieja, który okradzionego wynagrodził kradzionym.

Putin twierdzi, że Polska niczego się nie nauczyła z doświadczeń II wojny światowej. Wyraźnie chce uczyć historii jak niegdyś uczyli jej Stalin, sowiecka propaganda i jej polscy pomagierzy. Bo ta historia zupełnie inaczej się przedstawia. To właśnie nieustanna pamięć o zbrodniach sowieckich i wiarołomstwie Sowietów wpływa na obecny kształt polityki Polski. Putin najwidoczniej w historii jest hebesem, bo przecież powinien wiedzieć, że umowa zawarta między Polska i ZSRR 25 VII 1932 r. i przedłużona 5 V 1934 r. aż do 31 XII 1945 r. zobowiązywała oba państwa do nieagresji, a w czerwcu 1939 r. ambasador sowiecki w Warszawie potwierdził jej obowiązywanie. Było to w czasie, kiedy Stalin praktycznie już zdecydował się na rozbiór Polski na wypadek agresji niemieckiej.

Puitin , albo popisuje się ignorancją, albo kpi ze świata, w którym przecież żyje także on i jego kraj, czyniąc z wyrachowanego bandyty, Stalina bezinteresownego darczyńcę, któremu Polacy winni są wdzięczność, także ci, którzy w 1945 r. wypędzeni ze swej ojczyzny – ekspatriowani – musieli sami siebie nazywać repatriantami, co było dodatkowo naigrawaniem się z ludzkiej biedy.

Polska i Polacy tego wszystkiego nie zapomnieli, nawet ci, którzy, jak pokorne psiny dzisiaj gotowi są merdać przed Putinem ogonkiem, dlatego ta zdrowa część narodu chce zabezpieczenia Polski nie poprzez uległość wobec Putina, ale poprzez sojusze dające realne zabezpieczanie. Rosja dzisiaj gotowa jest wyrządzać więcej zła nawet niż to czynił Stalin, i to bez względu na to, komu je wyrządza. Bestialski atak na wywóz zboża z Ukrainy, tak bardzo koniecznego dla udaremnienia głodu w wielu częściach świata, stawia dziś Rosję w rzędzie państw, które ludobójstwo uznały za narzędzie swej polityki. Agresja na Ukrainie to tylko potwierdza. Ale ujawnia też bezsiłę tego kolosa na glinianych nogach, jak kiedyś Rosję carską nazywano. Może dlatego musi ona bardziej polegać na soldatesce Prigożna niż na własnych niezwyciężonych bojcach.