Bezkarność odradzającego się totalitaryzmu

Referendum w sprawie odwołania Hanny Gronkiewicz-Waltz sprawiło, że wszyscy „budujący postęp i demokrację” zdjęli maski, broniąc HGW przed odwołaniem. Zza tych masek wyjrzały twarze przestraszonych utratą władzy komuszków o zapędach faszystowskich.

Doszło już nawet do tego, że postępowy żurnalista Konrad Piasecki dostrzegł rozmiar bezprawia, którym posługują się członkowie partii i rządu, aby zmusić warszawiaków do określonego działania – tak, jak wymyśliły sobie władze III RP z prezydentem i premierem na czele. W rozmowie z rzecznikiem rządu Grasiem - gościem Kontrwywiadu RMF FM, Piasecki stwierdza : „Ale to jest jakaś obsesja, dlatego że dwieście kilkadziesiąt tysięcy podpisało się pod wnioskiem o referendum. Kilka partii się pod tym podpisuje. Kilkudziesięciu warszawiaków z autorytetem. A Hanna Gronkiewicz-Waltz i PO nieustająco straszy Kaczyńskim, Rydzykiem i Macierewiczem”…

Podkreślam, że zgodnie z polskim i nadal obowiązującym Kodeksem Karnym, w art. 191. § 1 zapisano: „Kto stosuje przemoc wobec osoby lub groźbę bezprawną w celu zmuszenia innej osoby do określonego działania, zaniechania lub znoszenia, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3”.

A przecież do tego określonego działania – a więc do bojkotu konstytucyjnego prawa, jakim jest referendum wzywał nie tylko Bronisław Komorowski – prezydent III RP. „Nie idźcie na referendum” – to apel premiera Donalda Tuska. Szef rządu podkreślił, że to najlepszy sposób ochrony Hanny Gronkiewicz-Waltz przed odwołaniem z funkcji prezydenta Warszawy. Hanna Gronkiewicz-Waltz również apeluje do warszawiaków, aby nie uczestniczyli w niedzielnym referendum. "Jeśli w Waszej opinii w Warszawie nie dzieje się nic nadzwyczajnego, nie bierzcie udziału w tym referendum. Za rok są wybory. Wtedy będziecie mieli możliwość ocenić pełne dwie kadencje mojego urzędowania i skonfrontować to z dokonaniami i pomysłami innych kandydatów" - napisała prezydent Warszawy w liście do mieszkańców stolicy. HGW podkreśliła, że obecna konstrukcja referendum narzuca taką linię wyboru: jeśli jesteś za odwołaniem - idź, jeśli przeciw - nie idź.

Hanna Gronkiewicz Waltz usiłując zmusić warszawiaków do określonego działania – a więc wyzbycia się konstytucyjnych praw do uczestnictwa w referendum – posługuje się jawnym kłamstwem oświadczając, że „konstrukcja referendum narzuca taką linię wyboru: jeśli jesteś za odwołaniem - idź, jeśli przeciw - nie idź”. Przecież łatwo jest udowodnić, że uczestnicząca w referendum większość może odwołać HGW, ale może też jej nie odwołać. Te działania HGW mają zatem wszelkie cechy przestępstwa i powinny być ścigane z urzędu, skoro HGW opublikowała swój apel w Gazecie Wyborczej. Ten apel HGW stanowi bowiem jaskrawe pogwałcenie Konstytucji i konstytucyjnych praw obywatela, w tym jego prawa do udziału w referendum. Warto byłoby też sprawdzić, za czyje pieniądze HGW ten list do warszawiaków skierowała: za pieniądze własne, partii czy też stolicy ?

Jedno jest jednak pewne. Ten list ujawnił, że stojąca na czele samorządu m. stołecznego Warszawy i będąca organem samorządowej władzy, Hanna Gronkiewicz-Waltz powinna zostać natychmiast odwołana, w związku z jawnym nawoływaniem warszawiaków do wyzbycia się ich praw, zapisanych w art. 170 Konstytucji RP:
„Członkowie wspólnoty samorządowej mogą decydować, w drodze referendum, o sprawach dotyczących tej wspólnoty, w tym o odwołaniu pochodzącego z wyborów bezpośrednich organu samorządu terytorialnego. Zasady i tryb przeprowadzania referendum lokalnego określa ustawa”.

Ci co nawołują do bojkotu referendum siłą rzeczy wpisują się w historię faszyzmu i komunizmu. Tę ostatnią wielu jeszcze pamięta, gdy zastraszano ludzi zwolnieniem z pracy, gdy się nie pójdzie na pierwszomajowy pochód. Gdzie stworzono system jednopartyjny a wybory stały się fikacją. Dokładnie to samo dzieje się dzisiaj, o czym świadczy list zastraszonej urzędniczki warszawskiego ratusza, przesłany do gazet i parlamentarzystów:
„Pracuję w jednym z urzędów dzielnicy w Warszawie. Jestem referentką w dziale obsługi mieszkańców. Piszę i proszę o interwencję, bo czuję, że to referendum może być sfałszowane. W środę przed końcem pracy usłyszałam od mojej przełożonej, że środa była ostatnim dniem, kiedy warszawiacy mogli dopisywać się do listy uprawnionych do głosowania. Podobno dopisało się więcej osób niż przewidywano. Instrukcja "z góry", która przyszła do urzędu, a którą nam pracownikom przekazała kierowniczka - nie iść w niedzielę na referendum, nie głosować, zostać w domu i O ZGROZO! zachęcać do tego rodzinę i znajomych!!! Byłam oburzona!!! Oczywiście, to nie było polecenie, ale kierowniczka zasugerowała cicho, że "góra może to sprawdzać, a potem konsekwencje wyciągać" - TAK TO NAZWAŁA, to cytat!!! Wiem, że nie tylko nasz dział usłyszał tę "instrukcję z góry". A skoro tak - ten kuriozalny zakaz dotarł również do innych urzędów!! To skandal!! Jestem oburzona!! To uderza w moją wolność!! Czuję się zastraszona. Planowałam iść na referendum, a teraz czuję presję, że jeśli pójdę i postawię swój podpis to Pani Prezydent pozbawi mnie pracy... Bardzo proszę o interwencję, proszę o przekazanie dalej, nagłośnienie, nie wiem, co jeszcze można zrobić. Do wielu członków debaty wtorkowej konferencji nie znalazłam kontaktu, piszę więc do Państwa Posłów. Nie podam Państwu swojego prawdziwego imienia i nazwiska, bo nie chcę stracić pracy zawczasu....Urzędniczka z Ratusza”.

Zastanawiając się dokąd Tusk zmierza wraz ze swoją partią, która ma tyle wspólnego z obywatelami, co PZPR z robotnikami – trudno nie przypomnieć historii, która zakończyła się wielką tragedią. Bo przecież nie wystarczy zapisać w statucie słów „wolność” i „demokracja”, by czynnie tę wolność i demokrację gwałcić, byleby tylko nie utracić raz zdobytej władzy. A to już kiedyś było, gdy 5 marca 1933 w wyborach do Reichstagu, Hitler doszedł do władzy w sposób legalny, gdy NSDAP, będące w koalicji z Niemiecką Narodową Partią Ludową (niem. Deutschnationale Volkspartei, DNVP), wygrało wybory parlamentarne z wynikiem 43,9% głosów (288 na 444 miejsc w parlamencie). 30 stycznia 1933 w południe ówczesny prezydent Rzeszy – Paul von Hindenburg powierzył Hitlerowi tekę kanclerza (premiera) Rzeszy. Następnie Hitler, dzięki rozporządzeniu prezydenta Rzeszy, wydanym po pożarze budynku Reichstagu, zastraszając przeciwników politycznych i opozycję doprowadził do uchwalenia przez Reichstag (parlament niemiecki) Ustawy w Celu Pomocy Narodowi i Państwu w Potrzebie (niem. Gesetz zur Behebung der Not von Volk und Reich), zwanej w niemieckiej historiografii Ustawą o Pełnomocnictwach (niem. Ermächtigungsgesetz). Zaowocowało to przejęciem pełnej władzy, w ten sposób że wspomnianą ustawą parlament przekazywał rządowi Rzeszy kierowanemu przez Hitlera swą moc ustawodawczą”.

Resztę historii już znacie….