struktury głębokie

Niektórzy analitycy polskiej, uwaga, sceny politycznej zdają się traktować politykę jak teatr. No ale nie wyciągają pełnych wniosków z takiej metafory.

Czytając ostatni tekst Ziemkiewicza w tygodniku “Do Rzeczy”, zauważyłem pewną niekonsekwencję. Patrząc na politykę jak na teatr, RAZ opisuje zachowania Schetyny jako narnego aktora. Aktorzy aktorami, ale jest także widownia. A co z autorem...

Większość komentatorów wydarzeń politycznych łapie się za jakieś pojedyńcze wydarzenie i usiluje je komentować i wyciągać jakieś, nie daj Boże, ogólne wnioski. Ogólne wnioski w oparciu o pojedyńczy incydent. Nie ma to żadnego sensu, bo wydarzenie takie występuje w określonym kontekście, od którego jest jakoś uzależnione i wymaga usytuowania w dobrze zrekonstruowanym scenariuszu.

Ale scenariusz to...