Znam taki gatunek ludzi, którzy nie cofną się przed niczym by tylko coś dla siebie ugrać. Insekty żerujące ma żywych i na trupach. Przypominam sobie jak w 1939 r. byliśmy bombardowani na dworcu w Kornatowie pod Toruniem. Uciekaliśmy z pociągu. Mama zdołała zabrać tylko jedną walizkę. Kiedy po bombadowaniu wróciliśmy, nasz wagon był cały ale bagaży nie było. To już nie insekty, ale hieny żerowały...
