Trafić za życia na karty cudzej powieści, choćby i nie wiem jak bardzo kiepskiej, obiektywnie stanowi wyraz hołdu złożony przez jej autora.
Gorzej jednak, gdy wyraźnie widać, że jedynym powodem jest zwykły brak pomysłu na fabułę. Nie można także wykluczyć, że trafienie na karty powieści jest też wyrazem graniczącego z obłędem narcyzmu jej autora, który przekonany niezbicie, że zajmuje jakąś...
