Koniec marzeń

"koniec marzeń" bo tylko marzeniem może być sen o potędze polskiej piłki.
jest podobnie jak z państwem polskim. jest tak wiele patologii że właściwie trzema by wszystko budować od nowa, cały system, nowe kadry i świeżych zawodników.

Nie ma czym się przejmować. Kilkunastu gości kopie piłkę i z tego powodu mnóstwo ludzi wpędza się w doły psychicznie. Po co? Taniej będzie rozwiązać reprezentację, a kasę przeznaczyć na dwa kilometry drogi we wsi na Podlasiu - pożytek będzie większy.

może i dobrze, że dostali w tyłek. Nie chciałbym czwarty raz oglądać kompromitacji na międzynarodowych rozgrywkach...

pozdrawiam

Kirker prawicowy ekstremista

oszołom z Ciemnogrodu

po klęsce z Brazylią 4:0 na Mundialu w Meksyku (niedawno pokazywali fragmenty tego meczu w TVP). Od tego czasu - tylko zjazd w dół. W czasach młodości byłem namiętnym kibicem piłkarskim, teraz na polską piłkę nie mogę zaglądać - bo to nie piłka nożna tylko kopanina. Trzeba na sprawy patrzeć realnie - żeby wygrywać mecze trzeba mieć piłkarzy a nie kopaczy na poziomie okręgówki. Żeby mieć piłkarzy trzeba ich wyszkolić i wychować. A polski system szkolenia jest chory. Nie tylko zresztą system szkolenia - cała piłka jest chora. Moim zdaniem liga i kluby służą praniu brudnych pieniędzy a nie piłce nożnej i kibicom. Ten system całkiem dobrze obywa się bez piłkarzy - wystarczą przeciętni kopacze piłki. Podejrzewam, że na tym poziomie - po treningach - zagrałaby większość chłopców. Nikomu nie zależy na rozwijaniu tej dyscypliny i sukcesach. Bo jakby zależało to zaczęłyby się zmiany - w szkoleniu, organizacji pracy treningowej itp.

Prawda jest taka, że nie mamy piłkarzy, którzy umiejętnościami i mentalnością dorównują choć trochę innym. Wiara kibiców w kolejne sukcesy jest dla mnie niepojęta. Zjawisko podobne jak wiara w obietnice Dodalda - mimo, że każda racjonalna analiza (na poziomie nie przekraczającym horyzontów ucznia gimnazjum) pokazuje, że jego ekipa to banda nieudaczników. Podobnie analiza stanu polskiej piłki musi pokazać, że w rywalizacji międzynarodowej nie mamy żadnych szans. Możemy dokopać San Marino 10:0 i to wszystko. Ale to trudno uznać za sukces. Rozważania typu czy Leo dobrze zrobił wstawiając tego czy innego zawodnika i wybierając takie a nie inne ustawienie mnie osobiście śmieszą. Brutalnie mówiąc z gówna bicza nie ukręcisz. Inna rzecz że Beenhakker to żaden trener reprezentacyjny. Robotę w Polsce za dobre pieniądze wziął, żeby sobie dorobić do emerytury. Miał farta w eliminacjach do Euro, bo Portugalia i Anglia zagrały słabo i tyle. Na turnieju nie wygrał meczu.

Ja byłem pewien, że ze Słowenią przegramy a wynik 3:0 jakoś mi chodził po głowie (szkoda, że nie obstawiłem). Zdrowo się uśmiałem, gdy przełączyłem telewizor z innego programu i obejrzałem sobie bramkę Słoweńców na 2:0. Podobnie żenujące były wyczyny naszych zawodników w meczu ze Słowacją, gdy prowadzili i w krótkim czasie dostali dwie bramki. Takich mamy"gwiazdorów" piłkarskich - z umiejętnościami i mentalnością zawodników okręgówki. Nazywanie ich "orłami" jak to praktykują mendia to ponury żart.

Porzućmy nadzieję - lemingowe myślenie, że będzie dobrze bez patrzenia na realia do niczego nie prowadzi. Lepiej oglądać siatkówkę. Tam są realne podstawy do sukcesów i widać, że Castellani w przeciwieństwie do Lozano ma koncepcję i rozeznanie w polskiej siatkówce.