Najlepsze treści blogera

Obrazek użytkownika Wiktor Smol
Kultura

 

taboret

mebel dość prosty

i przydatny zarazem

można usiąść na nim

lub wykopnąć spod siebie

krzesło

mebel bardziej rozwinięty

na którym można się wygodnie oprzeć

lub dobrze upiec

stół

mebel przy którym można rozmawiać

lub zerwać pokój

0
Brak głosów
Obrazek użytkownika Wiktor Smol
Kultura

 

rozłożony po całości a w zasadzie rozrzucony

dookoła w drobiny rozsiane czasem reakcji

impetem uderza o ścianę potworna siła saletry

i nie były to prace w polu tu nikt nie orze

tutaj się zbiera szczątki i dowody zbrodni

z miliona pytań wiązanych w snopki

postawionych na skrzyżowaniach niedorzeczności

i lęk i

c i s z a

 

spadający z nieba fragment urwanej etiudy

wygląda jak krwawiąca...

0
Brak głosów
Obrazek użytkownika Wiktor Smol
Kultura

 

Kiedy przyglądam się ludziom odczuwam pewien niepokój; ogólnie jestem pozytywnie nastawiony, ale czasem przebija się z podświadomości ta pusta część szklanki.

 

Staram się uważnie patrzeć na otaczający świat, niezmiernie ciekawi mnie i fascynuje przyroda, jej zmienność zakontraktowana w cykliczności – przeogromne bogactwo i, co najbardziej potrafi zaskoczyć, nagła surowość, wręcz skąpstwo...

0
Brak głosów
Obrazek użytkownika Wiktor Smol
Kraj

Świat jest taki jaki jest, ani dobry, ani zły. Z ludźmi jednak bywa już zgoła inaczej.

Nigdy nie dzieliłem obywateli na kategorie lepszy i gorszy. Rodaków nie określałem mianem prawdziwego i  mniej prawdziwego Polaka. Skąd mogę wiedzieć kim jest kto? Po czym osądzić człowieka? Po czynach? A skąd u licha mam wiedzieć, że ten co dobrze mówi podobnie czyni? Albo jaką mam pewność, że ten co nic...

0
Brak głosów
Obrazek użytkownika Wiktor Smol
KawiarNIA

Pamiętaj! Oni strzegą pseudo demokracji przy pomocy broni gładkolufowej, gazu, paralizatorów, kajdanek i pałek. Mają swoich prokuratorów, sędziów i swoje więzienia. Oni „rozmawiają” przy pomocy kopniaków.

 

Różne i różniaste inicjatywy miały poprowadzić ten kraj ku lepszej przyszłości. Ale zawsze jakaś menda się znajdzie i zaprzepaści naszą szansę, i znowu stajemy na samym końcu długiej...

0
Brak głosów
Obrazek użytkownika Wiktor Smol
Kultura

Fragment „Z brulionu romansopisarki"

 Alinie

Zdecydowanie więcej jest we mnie nostalgii aniżeli rewolucyjnego ducha. Zapewne dlatego, że umiłowałem piękno, jakie potrafi oddać poezja i sztuka.

 

Madame, przyznać muszę, że mnie pani zaskakuje swoją ogólnością postrzegania rzeczy ważnych tego świata. I zupełnie nie rozumiem dlaczego się waćpani ubiera, kiedy mówię o gołosłowności; przecież...

0
Brak głosów
Obrazek użytkownika Wiktor Smol
Kraj

Uważam, że Tuska można rozłożyć samym Tuskiem cytując jego wypowiedzi.

 

Część polityków (...) ­ twierdzi z przedziwnym uporem, że wystarczy znaleźć pieniądze lub dodrukować pieniądze, rzucić je ludziom i że dalej jakoś to będzie. Coraz więcej ludzi, którym żyje się ciężko, widząc ten przedziwny kontredans polityczny tutaj, u nas, w naszym parlamencie ­(...)­ jest skłonnych uwierzyć w mit...

0
Brak głosów
Obrazek użytkownika Wiktor Smol
Kraj

 

Dworzec PKP – Wrocław 2012

Widziałem wiele pięknych obiektów zabytkowych w stanie nienaruszonym, bez poprawek i ulepszeń. Widziałem też takie, które spełniają rolę funkcjonalną służąc społeczeństwu.

Dworzec kolejowy we Wrocławiu zawsze mi się podobał – miał swój niepowtarzalny charakter. Kiedy wzięli się za jego remont obiecując, że dopiero po nim nabierze właściwego piękna przyznam, że...

0
Brak głosów
Obrazek użytkownika Wiktor Smol
Kraj

To nie był przypadkowy lot przypadkowego samolotu z przypadkowymi pasażerami. I mnie żadne wykręty formalne nie interesują. Jeżeli zapraszam gościa, to dbam o jego bezpieczeństwo nie dlatego, że mnie kodeks do tego zmusza, tylko dlatego, że takie są reguły w cywilizowanym kraju. /Jerzy Miller/

 

Ich wiedza (specjalistów typu Kuźniar, Ordyński, Łoziński end company) i doświadczenie są tak...

0
Brak głosów
Obrazek użytkownika Wiktor Smol
Ogłoszenie

 

Zniknąłem na jakiś czas (prawie pół roku) nie pisałem żadnych nowych postów, nie komentowałem. Sporadycznie zaglądałem na strony blogów, gdzie do chwili zniknięcia regularnie pisałem. Nie obraziłem się. Nie miałem dość, choć przyznam, że czasem się zdarzało i zadawałem sobie pytanie po co, dla kogo zostawiam swoje przemyślenia.

 

Zająłem się sprawą, która nosiła status pierwszeństwa – Adrian....

0
Brak głosów

Strony