Komentarze użytkownika

Kiedy Tytuł Treść Głosy Do zawartości Komentarz do
Obrazek użytkownika Mel_09
13 lat temu Tusk za długo trzyma się pazurami stołka w Sejmie, by go lekce - ważyć i traktować wyłącznie jako żądnego tytułów podszytego leniem kanapowego wujka. Jego niejednokrotnie cytowane wystąpienia dotyczące kwestii patriotyzmu, tj: "Polskość - to nienormalność" powinny niepokoić, tymczasem traktowane były jako mało ważne incydenty. Nie na darmo przed laty wywleczono premierowi sprawę dziadka, który - wraz z wybuchem II wojny światowej -jako gdańszczanin - stał się raich deutschem. W rodzinach, w których na co dzień królował język niemiecki i fascynacja kulturą niemiecką ( a wiele rodzin kaszubskich po pierwszym września 1939 r. przywdziało żółte koszule z hitlerowską swastyką)stosunek do polskości był bardzo pobłażliwy, o ile nie wrogi. Zachwyt sylwetką Bismarcka, jego rządami, jego cytatami na temat polskich porządków panuje w duszach niektórych Pomorzaków po dziś dzień. Dla fanów Niemiec polskość zawsze będzie oznaczać nienormalność. Rodzina premiera zakorzeniona na Kaszubach starała się przetrwać czas wojny za wszelką cenę ( Polacy, którzy przyjęli grupę narodowościową mieli dostep do lepszej żywności: masło, biały chleb), ale została w Polsce. Myślę, że premier, dla którego pierwiastki kulturowe kraju przesiąknięte patriotyzmem są nienormalne, nie rozumie duszy Polaka. Że blizej mu do mentalności naszych zachodnich sąsiadów. Jeżeli więc z całą świadomością na niego głosowałeś, co, oczywiście, jako obywatelowi demokratycznego państwa wolno Ci było uczynić, głosowałeś nie na byle jakiego nygusa bez charakteru, lecz na człowieka bardzo konkretnych zamiarów. Zamiarów wielkiego zbliżenia Polski do Niemiec. Mój coming out: Głosowałem na Prezydenta Tuska
Obrazek użytkownika Anonymous
Obrazek użytkownika Mel_09
13 lat temu Zgadzam się, no ale od początku wiedziałem, że nie jest to dobry pomysł dla pojedynczego narodu i byłem przeciwny wejściu Polski do Unii. Wpierw ze zdumieniem zobaczyłem czyszczenie kultury z pierwiastków patriotycznych. Na uniwersytetach np.: twórczość Sienkiewicza - która podobała się młodym ludziom, była chętnie czytana - zaczęła być traktowana jako coś pociesznego, trącącego myszką. Uczniom podsunięto utwory Gombrowicza, wyszydzające i literaturę romantyczną, i patriotyzm, zapominając ( lub nie), że literatura ta okaże się niestrawna i wręcz odstręczy od czytania czegokolwiek. Później likwidację i doprowadzono do upadku wiele zakładów pracy. Dziś obserwuję zamieszki w Grecji z powodu czającego się bankructwa. W Grecji - stolicy antyku i turystyki. Niepokoi mnie coś jeszcze. Niepokoi mnie stan naszej armii, jej liczebność i uzbrojenie. I to, że ostatnio zlikwidowano pobór do wojska. Mało tego! Ową likwidację przypisano sobie na konto sukcesów rządu[!]. Tymczasem prosty człowiek wie, że jeżeli ma dobry zamek w drzwiach, dobrze zabezpieczone okna, a może alarm elektroniczny lub alarm w postaci psa, czuje się bezpieczniej, niż z otwartymi drzwiami na oścież. O sile państwa stanowi jego ekonomia, ale także armia. I np. Niemcy o tym wiedzą. Tam poboru nikt nie zlikwidował. Wystąpmy z ZSRE!
Obrazek użytkownika Anonymous
Obrazek użytkownika Mel_09
13 lat temu Świetny tekst! Doskonały efekt przyniosły cytaty z mediów, które w pierwszej chwili brzmią wręcz niewiarygodnie. Bo podmaszczone jakimś okropnie mdłym lukrem są niczym jakaś arcyapologia postaci, którą zwykły szary obywatel traktuje z rezerwą zrodzoną z doświadczenia ojców i dziadów. I ja już kiedyś z czymś takim się zetknąłem. I też zachwyt i uwielbienie dotyczyły pewnego bohatera ze wschodu, z charakterystyczną bródką i wąsami. Uczyliśmy się o nim w szkole na lekcjach j. rosyjskiego:-) "Lenin z dziećmi", "Lenin jako dziecko", "Lenin jako starzec", itd... Z tym artykułem warto by zapoznać szerszą publiczność. Od pierwszego akapitu do wieńczącej go kropki. Szable do boju, lance w dłoń i polskiego patriotę goń, goń, goń
Obrazek użytkownika Anonymous

Strony