|
|
13 lat temu |
Można namalować też na tym napis COCA COLA |
I też będzie pięknie.
Kiedyś dowcipkowało się, że jak ruskie pomalują księżyc na czerwono, to Amerykanie polecą i namalują na Księżycu napis "Coca Cola".
Np. tak:
Pozdrawiam
Obibok na własny koszt ====================================================== Nunquam sapiens irascitur. |
1 |
Noworoczne orędzie komiwojażera z Budy Ruskiej, mieniącego się przez zbieg okoliczności prezydentem RP |
|
|
|
13 lat temu |
O to, to, ossala. b.t. |
. |
|
Byle nie wdepnąć |
|
|
|
13 lat temu |
p.rezydent |
I nie nazywajmy go więcej "gajowym". Strasznie się o to gajowi oburzają, a to poczciwe chłopy są. Komorowski nie zasługuje na taką fajną ksywkę. |
|
Dlaczego Bronisław Kronleuchterer hr.von Russbarack-Komorowski, herbu Vaselina nie jest moim prezydentem |
|
|
|
13 lat temu |
SL |
Krzysztof J. Wojtas
Wyłapaleś jeden z najbardziej trudnych elementów układanki
"uniwersalnej ideii współżycia, dającej pełnię możliwości rozwoju każdej jednostce i na każdym poziomie".
Nie jesteśmy równi. To oczywiste. Jednak, jak zauważyłeś, istnieje dążenie, aby na tej podstawie byli lepsi i gorsi.
Jesli rozpatrujemy to indywidualnie - wszystko mieści się w normie. Jeśli jednak zaczyna się tak twierdzić o grupie ludzi - to są podstawy rasizmu.
W Indiach utworzono kasty, co jest formą rasizmu wewnątrzspołecznego.
Żydzi z kolei uznali się za naród wybrany i tylko oni mają rasizm jako podstawę swej cywilizacji - w pełnym słowa znaczeniu. Z bazą religijną.
To jeden element.
Drugi, że mamy różny poziom mentalny, aż do poziomu bliskiemu roślinie.
Zważ (cie), że ostatnio coraz częściej pojawia się w TV i in. mediach zajawka o osobach niepełnosprawnych i fizycznie, i umysłowo.
Identyczna sytuacja. Jeśli z tego tworzymi indywidualny przypadek - wszystko w porządku. Gdy staje sie to celowa grupa spoleczna - to już rodzaj rasizmu (na tej bazie buduje się poklask dla np. homoseksualistów itd.
Tymczasem mamy w Ewangelii pytanie o niepełnosprawnego żebraka: "kto zawinił - on, czy jego rodzice?"
I odpowiedź - ani on, ani rodzice, ale dla doświadczenia"
Ja rozumiem to jako rozwiązanie w kręgu rodziny i bliskiego otoczenia.
Tego nie wolno traktować jako normatyw społeczny.
A teraz refleksja.
Z jakim bagażem sie rodzimy, i z jakim umieramy? Zabieramy tylko doswiadczenia ze sobą.
Cy zakres doświadczeń "noblisty" jest większy od dziecka z porażeniem mózgowym?
To inne emocjonalności i nie nam oceniać ślad przeżyć w bagażu doświadczeń. Także "obdarzanie" różnego rodzaju doznaniami typowymi dla potrzeb ludzi 'normalnych", wydaje się celowe tylko w gronie bliskich. Z tego nie mozna robić społecznego celu. Bo wtedy znaczyłoby, że bierzemy odpowiedzialność za powstałą sytuację. jako społeczeństwo.
Kończąc. Podobne doznania mogą być udziałem ludzi z różnych szczebli społecznej drabiny (królewicz i żebrak). A życiowa refleksja - czyli chyba to, co pozostaje z naszego życia, czyli to, co jest jego celem na tym etapie, może być taka sama na tych różnych poziomach.
System organizacji społeczeństwa winien pozwalać na jak największy zakres doznań kazdej jednostce w zależności od jej percepcji tych doznań. I chronić przed pewnymi typami doświadczeń. |
|
Imperium - Polski(?) (2) |
|
|
|
13 lat temu |
Colas Breugnon |
Kapitalna historia! 10 !
Krzysztofjaw - najmniej trudności mają z pismem obrazkowym. Jak zobaczą piktogram (tak to się chyba nazywa) to mają 2 w 1 - książkę z obrazkami. Na dodatek języków obcych nie muszą się uczyć... Po co się wysilać?
Pozdrawiam.
contessa |
|
Czarni Polacy |
|
|
|
13 lat temu |
Re: @ janekkos |
W czasie okupacji pianiści też trenowali swoje umiejętności?
W czasie okupacji profesorowie nosili cegły na budowie a lekarze zamiast ratować ludzi ich uśmiercali.
Do tego dojdzie, że już wkrótce, gdy odejdzie pokolenie ludzi, którym przyszło żyć w Polsce w czasie okupacji niemieckiej i sowieckiej ich wspomnienia będą uważane za bajki, jedynie te poprawne i chroniące pamięć tych najbardziej szlachetnych pozostaną w kanonie prawdopodobnych lub prawdziwych.
Przyznaję się, że nie wiem jaka jest prawda o Szpilmanie.
Dlaczego tak jest, że tak dużo ludzi nie zna historii ludzi znanych, którym udało się przeżyć wojnę?
|
|
Prawdziwe oblicze Szpilmana(???) |
|
|
|
13 lat temu |
Wszyscy |
Pozdrawiam:)
[video:http://www.youtube.com/watch?v=CouyzhV5eoY] |
|
TYLKO DWIE, ale bardzo ważne sprawy. ZAJRZYJCIE - krótko i na temat |
|
|
|
13 lat temu |
Foros |
Kasa jest - wystarczy na rok puścić Tusku i Komo-rusku, senatorów, posłów ze średnią państwową płacą, odciąć dotacje na kancelarie, limuzyny, benzynę itd. bajery. Sami zrezygnują po kwartale bo doopa przywykła do luksusów za państwowe pieniądze, a jak im by się kranik przymknęło to truchtem polecą szukać intratniejszych posadek.
Pozdrawiam.
contessa |
|
Rząd oszczędza: Roczna subwencja zamiast dla partii na podwyżki i premie dla urzędników |
|
|
|
13 lat temu |
Rządowy TU-154 |
[video:http://www.youtube.com/watch?v=F9HRS3pjbfY] Rządowy Tupolew TU 154
Czyżby zbieg okoliczności czy proroctwo w skeczu, który został napisany i wystawiony przed tragicznymi wydarzeniami. Skecz nawiązywał do fatalnego stanu technicznego rządowych samolotów TU-154. Samolot został skonstruowany w latach 60, natomiast egzemplarz, którego dotyczy skecz zbudowano w 1990. Ten konkretny egzemplarz był przewidziany na 30 000 godzin latania lub około 15 lat eksploatacji. Od ostatniego kapitalnego przeglądu, który zakończył się 23 grudnia 2009 do tragicznego lotu na maszynie było wylatanych 142 godziny.
Po tragedii kabaret MP zaprzestał wystawiania powyższego skeczu i skreślił go ze swojego repertuaru, tak więc jest to dzisiaj perełka o szczególnym znaczeniu. |
|
Smoleńsk: dwugłos TVN i GW. Czy tupolew lądował? |
|
|
|
13 lat temu |
Jan Bogatko
...naszym |
Jan Bogatko
...naszym wielkim dramatem jest brak wiedzy, wywołanej skuteczną amputacją historyczą. Naszym wielkim zadaniem jest dotrzeć do tej wiedzy.
Jakby się przydało edukacyjne Muzeum (boję się trochę tego słowa) Międzywojnia.
Co o nim wiemy? Ze zapałki były doskonałej jakości? (bo je dzielono na czworo?).
To błoto, które rzucono na nasze dzieje, musimy zetrzeć z oczu.
Pozdrawiam,
|
|
Kazanie o. Bronisława |
|
