Stenogramy czy scenogramy?

Ostatnio w mediach znowu dużo mówi się o stenogramach i wydawałoby się, że słowo niby nietrudne do wymówienia, a jednak. Kilka razy udało mi się usłyszeć zamiast „stenogram” – „scenogram”.

Cóż z tego? – powie Czytelnik.

Nic. – odpowiadam. Tym bardziej, że szukając na stronie PWN-owskiego Słownika Języka Polskiego słowa „scenogram” uzyskuje się wynik: „Nie znaleziono haseł spełniających podany warunek.”

Nic – powtarzam. Zwykłe przejęzyczenie. I tyle. Gdyby nie jeden drobny szczegół.

W miarę upływu czasu, słuchania komentarzy do nich i poznawania kolejnych „odsłon” stenogramów, czyli «zapisów stenograficznych tekstu mówionego», pochodzącego z kabiny samolotu Tu-154 coraz częściej można odnieść wrażenie, że te pierwsze wersje stają się – a może raczej były – scenogramami.

Dlaczego? – zapyta Czytelnik.

Odpowiedź będzie krótka: Bo okazuje się, że owe „pierwsze” stenogramy zaczynają mieć więcej wspólnego ze słowami scenografia(1) jak i scenopis(2) (jakby były przygotowane wcześniej niż doszło do katastrofy).

(1) «opracowanie plastycznej i architektonicznej oprawy widowiska, filmu itp.; też: oświetlenie, dekoracje, kostiumy i rekwizyty stanowiące taką oprawę»

(2) «plan realizacji filmu sporządzony na podstawie scenariusza przez reżysera i operatora, zawierający szczegółowy opis kolejnych ujęć».

(Skorzystano ze stron: http://sjp.pwn.pl/szukaj/scenogram; http://sjp.pwn.pl/szukaj/stenogram; http://sjp.pwn.pl/szukaj_poczatek/sceno)