Miejsce przeklęte

Dawno temu, gdzieś już na początku XXw., stanęła w tym miejscu leśniczówka. Mieszkał w niej, zarządzający okolicznym lasem podmiejskim, leśniczy wraz z rodziną. Mijały lata, podczas których tereny tamtejsze powoli zamieniały się w rezydencjonalne osiedle dla przedwojennej łódzkiej elity - polityków, lekarzy, adwokatów.
Pewnego dnia, w latach dwudziestych, leśniczówka spłonęła. Wraz z nią - podobno - żona leśniczego i jedno z ich dzieci.
Tak opowiadali mi starzy mieszkańcy łódzkiego Julianowa - od prawie stu lat najbardziej prestiżowej łódzkiej dzielnicy.

Przez wiele lat pusta działka - bo resztki spalonej leśniczówki rozebrano - pozostawała w gestii władz miasta. Przedwojennych, okupacyjnych, komunistycznych... Nigdy nie postawiono na niej nic.

Mijały kolejne lata... Gdzieś na początku osiemdziesiątych przyszedł w końcu dzień, w którym działka - teraz już prawdziwa "perełka" lokalizacyjna - została sprzedana. Jej nowym właścicielem został łódzki "prywaciarz", później biznesmen i przedsiębiorca, który już w latach osiemdziesiątych zaliczał się do finansowej arystokracji Łodzi.
Na działce postawił dom, właściwie rezydencję... podobno podczas jego budowy i wykończania ciągnęły tam "wycieczki" oglądających, zwabionych niecodzienną, jak na lata osiemdziesiąte, architekturą i innymi znamionami bogactwa nowych właścicieli. Sam znam co najmniej jedną osobę, poznaną po latach, która w tych "wycieczkach" uczestniczyła i o budowie domu mi opowiedziała.

Na kilkuset metrach kwadratowych nowy właściciel zamieszkał wraz z żoną i synem - jedynakiem. W dalszym ciągu "robił pieniądze". Coraz większe pieniądze...
Żona była kobietą "przy mężu". Prowadziła dom i zajmowała się przepięknym ogrodem. Po kwiaty i rośliny potrafiła jeżdzić nawet do Holandii, a przy pielęgnacji ogrodu posługiwała się nieznanym wówczas w Polsce odkurzaczem ogrodowym, przez co, w opini sąsiadów, dorobiła się statusu "wariatki", co to odkurza ścieżki i trawniki.
Syn najpierw się uczył, później studiował, na koniec zaczął robił "nic"... Trochę "ćpał", trochę "dilował" - zaczęły się lata dziewięćdziesiąte i właśnie pojawiły się w Polsce "prawdziwe" narkotyki - najpierw amfetamina, później kokaina, na koniec heroina.

Aż przyszedł feralny rok... Pewnego dnia właścicielka domu zasłabła w swoim ogrodzie. Śmiertelny zawał. Pogrzeb...
Kilka miesięcy później syn miał wypadek samochodowy pod Warszawą. Śmiertelny wypadek. Pogrzeb...
Ojciec, gdy już się otrząsnął, chciał ściągnąć wrak do Łodzi. Pojechał załatwiać formalności. Wracając miał ciężki wypadek samochodowy. Nie, nie zginął - skonczyło się "tylko" amputacją nogi.

Niespełna pięćdziesięcioletni mężczyzna kompletnie osiwiał i zaczął się jąkać. Amputowana noga dopełniała przeraźliwego obrazu człowieka zniszczonego przez los.
Takim go poznałem gdy sprzedawał swój dom.
Bo to ja go kupiłem...

Przemieszkałem w nim prawie dziesięć lat. W tym czasie, kolejno; złamałem w nim nogę, spaliło się piętro domu, odeszła ode mnie druga żona wraz z naszą córeczką... Zostaliśmy w tym wielkim domu sami, z synem z pierwszego małżeństwa.

Nie próbowałem kusić losu dalej. Dom czym prędzej sprzedałem, "wynosząc" się do innej dzielnicy miasta.

Kupiła go znana polska aktorka, żona trochę mniej znanego polskiego piłkarza. Mieszkali w nim wraz z dziećmi przez kilka ostatnich lat.

Właśnie media podały, że przeszła drugą - w wyniku komplikacji po pierwszej - operację. Rak trzustki.