E-inwigilacja obywateli w środkach transportu publicznego

W bankrutującej Portugalii idą, jak swego czasu głosiła reklama pewnego mazidła do twarzy dla kobiet „z duchem czasu, z postępem i z osiągnięciami”. Ów postęp sprowadza się do wprowadzenia w Lizbonie (Porto stoi następne w kolejce) systemu, który umożliwi pasażerom opłacanie jednorazowych biletów komunikacji miejskiej bankową kartą płatniczą lub kredytową (]]>LINK]]> ). Sposób działania karty ma przypominać obsługę elektronicznych kart transportu miejskiego z tą tylko różnicą, ze przyłożenie czy zbliżenie jej do czytnika nie spowoduje aktywacji karty czy potwierdzenia jej ważności ale ściągnięcie z rachunku opłaty za przejazd. Z opisu należy wnioskować, że mechanizm będzie bazował na coraz powszechniej stosowanym i spersonalizowanym chipie RFID, który każdorazowo będzie identyfikował właściciela przy przejściu przez bramkę metra lub wejściu do pojazdu w sąsiedztwie kasownika-czytnika.

Czy oznacza to docelowo śmierć spersonalizowanych jak nie spersonalizowanych (na okaziciela), dedykowanych kart komunikacji miejskiej na rzecz produktów lobby bankowego podobnie jak i wycofanie ze sprzedaży kartonikowych biletów? Wysoce prawdopodobne. Np. jak donoszą dobrze poinformowane źródła w mieście stołecznym w Warszawie rozpoczął się proces wygaszania kart miejskich na okaziciela póki co pod pretekstem „fraudów” (znaczy nadużyć) jakich jakoby dopuszczano się przy nie legalnym doładowywaniu kart właśnie na okaziciela. Karty na okaziciela były zdecydowanie droższe niż karty imienne, spersonalizowane gdyż pozwalały na względnie anonimowe poruszanie się komunikacją miejską dowolnej osoby, która w danej chwili mogła wylegitymować się taką kartą a nie tylko jednego użytkownika, do którego karta ta była przypisana z chwilą wydania.

Dzięki wspomnianemu rozwiązaniu będzie można zmusić osoby, które dotychczas z własnej woli podlegały „bankowemu wykluczeniu” do założenia kont i wydania im kart płatniczych/kredytowych a co za tym idzie ograniczenia roli gotówki w obiegu. Dodatkowo każda osoba korzystająca z tego systemu będzie śledzona czyli będzie znana trasa jej przejazdu, godzina jak i linia, którą podróżowała. Jeśli dodatkowo poza środkami komunikacji miejskiej na terenie metropolii dodamy w przestrzeni miejskiej zespół bramek-czytników RFID do weryfikacji przemieszczających się obywateli uzyskamy wspaniałe narzędzie inwigilacji obywateli.

Tu wypada dodać, iż w analogiczny sposób śledzeni są dzisiaj wszyscy posiadacze włączonych telefonów komórkowych. Ich pozycję w mieście operator i korzystające z jego danych służby specjalne są w stanie określić z dokładnością do 3 metrów 24h na dobę . O możliwości podsłuchiwania cudzego telefonu podczas prowadzenia rozmowy czy zdalnego włączenia cudzego aparatu celem wykorzystania jego mikrofonu i transmitowania podsłuchu z pomieszczenia gdzie leży telefon nie warto nawet wspominać. 

A teraz wyobraźmy sobie do czego docelowo ewoluuje system bazujący na RFID gdy będzie on zawierał zintegrowane dane zarówno finansowe (dane o rachunkach, zadłużeniu, preferencjach zakupowych), dane medyczne (choroby, leczenie, stan zdrowia) i identyfikacyjne (PESEL, adres, dane biometryczne). Jeszcze tylko zmusić ludzi do noszenia takiego „czipu” FRID stale przy sobie (najlepiej wszczepić go pod skórę) i sprawa rozwiązania. Niech poniższy film będzie przestrogą jak już niedługo ludzie będą identyfikowani w ramach procesu inwigilacji w nowym tworzonym sukcesywnie matrixie.

I jeszcze wersja “light” czyli supermarket przyszłości pochodząca od firmy IBM