„Tusku matole...”

Zbliża się Boże Narodzenie. W więzieniu siedzi nadal najbardziej znany więzień polityczny w II PRL –„Staruch”. Wysyłajmy mu życzenia pod adresem Kancelarii Premiera.

II PRL, nazywana eufemistycznie III RP, nie tylko gnębi wolne media, ale i wszelkie przejawy wolnego słowa. Najbardziej prominentnym więźniem sumienia w Polsce jest „Staruch”, nieformalny szef kibiców Legii Warszawa. „Staruch” od pół roku trzymany jest w pierdlu* pod stale zmieniającymi się

zarzutami

- oskarża się go też o handel nakotykami. Tymczasem to wszystko hucpa. Gdyby „Staruch” handlował marychą czy koksem, to w jego obronie darłby szaty sam szef Ruchu Niewymownego. Prawdziwy zarzut nie znajduje podkładu w KK – a jest nim krytyka totalitarnej władzy i postawa wobec prokuratora*.

*tak nazywaliśmy przybytki PRL, jak np. Pałac Mostowskich, Rakowiecką czy Cyryla i Metodego, gdzie za młodych lat miałem możność poznania na własnej skórze sprawiedliwość ludową.
*“pan prokurator ma rację, mamy w Polsce demokrację”, śpiewaliśmy za I PRL. Nie straciły, jak widać, te słowa aktualności także i w II PRL, kiedy mamy już ponoć socjalizm z ludzką twarzą.

http://www.youtube.com/watch?v=tRtgDzD7RIE

Post scriptum: Zbigniew Romaszewski powiedział w onecie, że sprawa „Starucha” trafi do Strassburga, co drogo kosztować będzie państwo. W jednym się myli – nie państwo, lecz obywateli, którzy płacę frycowe za rządy Donalda (polskość to nienormalność) Tuska.