W duchu pojednania

W historii Europy był konflikt niemiecko – francuski. Dziś Francja i Niemcy, po latach świadomej polityki pojednania działają wspólnie i zgodnie. Powstaje pytanie, czy podobnie mogą ułożyć się relacje Niemiec z Polską? Zapowiedzi kanclerz Angeli Merkel, która po objęciu urzędu deklarowała, że politykę na wschodzie będzie uzgadniała z Polską nie znajdują potwierdzenia. Od dawna nie wiele można usłyszeć o współpracy w tzw. trójkącie weimarskim (Francja – Niemcy – Polska). Powstaje pytanie, czy kierunek na pojednanie z Polakami ma jeszcze dla Niemców jakieś znaczenie?

Trafiłem na stronę internetową „SILESIA, schleisen – śląsk”.

]]>http://www.silesia-schlesien.com/home.html]]>

Strona redagowana w języku niemieckim i polskim ma wg jej twórców służyć szlachetnej idei pojednania polsko – niemieckiego.

           Czytam pomieszczone tam artykuły. Jeden opisuje zbrodnie popełnione przez Polaków na Niemcach po 1945 r. Opisane są w nim okrucieństwa popełnianie w „polskich” obozach. Nie ulega wątpliwości, że los Niemców osadzonych w tych obozach był nie do pozazdroszczenia. I nie ulega wątpliwości,  że świeża pamięć zbrodni niemieckich popełnionych na terenie okupowanej Polski nie wyzwalał uczuć współczucia w stosunku do maltretowanych członków niedawnego „narodu panów”. Rzecz jednak w tym, że te obozy i te zbrodnie popełniali funkcjonariusze komunistycznego reżimu. Ci sami funkcjonariusze mordowali też polskich patriotów, którzy przeciwstawili się Sowietom. Niemcy zdają się tego nie dostrzegać i stwierdzają, że to Polacy odpowiadają za zbrodnie UB na Niemcach. W dyskusji pod artykułem możemy przeczytać taką wypowiedź:

„Boże, i my nazywamy się chrześcijanami, zarzucamy Niemcom okupacje. To co my zrobiliśmy z nimi wola o pomstę do nieba. Nigdy bym w to nie uwierzyła, ale w międzyczasie przeczytałam jeszcze jeden artykuł na ten temat. Wstydzę się być katolicką Polką.” (Ania z Krosna Samstag, 30-05-09 09:48)

No proszę, „Ania z Krosna” uwierzyła, że to polscy katolicy mordowali po wojnie Niemców. Komendant obozu UB w Świętochłowicach Salomon Morel byłby zapewne zdziwiony, że jako Polak – katolik mordował niemieckich więźniów.

W artykule „Katyń w oczach wrogów Imperium Obłudy” autorzy dr Marek Głogoczowski i Izrael Szamir odnoszą się do zbrodni NKWD na polskich jeńcach wojennych w Katyniu. Piszą tak: „Wiadomo, że w lesie katyńskim pod Smoleńskiem znaleziono około cztery tysiące trupów – wśród nich byli Polacy i Rosjanie, zabici z rosyjskiej oraz niemieckiej broni, jednak nie jest całkowicie jasne, kogo, ilu, kiedy i kto tam rozstrzeliwał. Istnieje obszerna literatura w języku rosyjskim, polskim, niemieckim i ukraińskim, w której przytaczane są różne sprzeczne dowody i wersje. Jedno wiadomo na pewno, że obecnie temat Katynia rozdmuchiwany jest przez agentów Imperium Americanum, by poróżnić ze sobą Rosjan i Polaków. Gdyby nie to, kto by się zainteresował losami kilku tysięcy oficerów zabitych w wojnie, w której ginęły miliony?”

W końcu autorzy stwierdzają, że zapewne NKWD wymordowało polskich oficerów, ale takie rzeczy to zachowanie normalne w czasie wojny skoro: „Amerykańscy okupanci pod dowództwem generała Eisenhowera zagłodzili na śmierć milion jeńców niemieckich, zaś oficerów SS Anglosasi rozstrzeliwali bez sądu i śledztwa, więc wielu niemieckich oficerów, dla ratowania życia, uciekało do radzieckiej lub francuskiej strefy okupacyjnej.” Do tego: „Między Armią Czerwoną i Wojskiem Polskim był niewyrównany krwawy dług, po wojnie w roku 1920 w polskich obozach zginęło kilkadziesiąt tysięcy wziętych do niewoli sowieckich żołnierzy. (Polska prokuratora nie podjęła, domaganego się przez władze post-komunistycznej Rosji, śledztwa w sprawie śmierci 82,5 tys. żołnierzy Armii Czerwonej w polskiej niewoli. W końcu lat dziewięćdziesiątych Rząd polski oficjalnie przyznał, że z głodu i chorób w obozach jenieckich w 1920/21 roku zmarło około dwudziestu tysięcy żołnierzy radzieckich, lecz obecnie nikt o tym nie pamięta). Choćby z tego powodu wersja o rozstrzelaniu polskich oficerów przez NKWD wydaje się być prawdziwa”. A więc: „Całkiem możliwe, że z pół miliona wziętych do niewoli przez Armię Czerwoną polskich żołnierzy i oficerów rozstrzelano jeden procent. Znany malarz mieszkający po wojnie we Francji Józef Czapski wspomina, że wziętym do niewoli w roku 1939 polskim oficerom proponowano, aby na piśmie odpowiedzieli, czy uważają Związek Radziecki za swego wroga. Wielu z dumą odpowiedziało „tak” i zostało rozstrzelanych.”

Wg tych autorów Sowieci byli umiarkowani w zbrodni – rozstrzelali zaledwie „jeden procent jeńców” i to takich, którzy zdeklarowali się jako wrogowie ZSRR, czyli sami byli sobie winni.

           Z tekstów zamieszczonych na stronie służącej „pojednaniu” można dowiedzieć się, że Polska przesadza podając liczba swoich ofiar w czasie wojny. Owszem, zamordowano 3378 tys. polskich Żydów, ale jeśli chodzi o ludność polską to było „tylko” 1706,7 tys. ofiar.

Możemy też na tej stronie „pojednawczej” przeczytać taką „Modlitwę z wymówką”:

Nie uczyniłeś mnie ślepym

Dziękuję Ci za to Panie

Nie uczyniłeś mnie garbatym

Dzięki Ci za to Panie

Nie uczyniłeś mnie dziecięciem alkoholika

Dzięki Ci za to Panie

Nie uczyniłeś mnie jąkałą, kuternogą, karłem, epileptykiem,

hermafrodytą, koniem, mchem ani niczym z fauny i flory

Dzięki Ci za to Panie

Ale dlaczego uczyniłeś mnie Polakiem?

        Do niej  Internauta wolfram Bonk (Freitag, 29-05-09 15:06   E-Mail) dodaje inną „modlitwę” Polaka:

]]>]]>