Kłamstwa tego NIE-rządu (dalsze aktualizacje!)

Już prawie przyzwyczailiśmy się, że Wojewódzki Inspektor Sanepidu ma gdzieś zdrowie Polaków - ludzi, którzy płacą mu pensję. Dlatego nie opublikował do tej pory listy zakładów dodających sól wypadową do żywności.

Już nas prawie nie dziwi, że Wojewoda z Platformy Obywatelskiej - terenowe przedłużenie władzy Premiera Tuska - niejaki Florek - akceptuje i zatwierdza to narażenie Polaków na utratę zdrowia i życia - poprzez niepodanie im informacji, jakiej żywności powinniśmy unikać.

Już nas prawie nie rusza, że interes producentów żywności i ich dobre samopoczucie - jest ważniejsze od tego, czy będziemy jeść niedopuszczoną do spożycia żywność.

Tymczasem zawsze coś!

Oto Andrzej T., aktualnie jeszcze Wielkopolski Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny - serwuje nam jednym tchem absurdalne kłamstwo (całośc tu: http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Sa-juz-pierwsze-wyniki-badan-soli,wid,14308595,wiadomosc.html):

- Na jednym wydechu mówi:

wyniki przeprowadzonych badań mieszczą się w określonych dla soli jadalnej normach, "z wyjątkiem niewielkiego przekroczenia w jednej próbce zawartości siarczanów".

- za chwilę:

Sól tak produkowana, przechowywana, konfekcjonowana nie spełnia żadnych norm sanitarnych (sic!) i nigdy nie powinna znaleźć w obrocie spożywczym.

Dlaczego pan, panie Andrzeju T., poprzez swoje zaniechania sprowadzający na Polaków zagrożenie utraty zdrowia i życia (za co jest stosowny paragraf) - tak bezczelnie kłamie?

Czy pan, panie Andrzeju T. uważa wyborców za całkowitych durniów, nie potrafiących dostrzec całkowitej sprzeczności (przeciwieństwa)  pomiędzy dwoma zdaniami wypowiedzianymi w tym samym momencie?

Czy może wypowiedź jest prawdziwa i sól nie była badana pod kątem spełniania norm SANITARNYCH, tylko np. radiologicznych, albo przydatności do odśnieżania ulic?

I ostatnie pytanie - od kogo pan bierze pieniądze???? Od państwa przekazującego podatki Polaków, czy od ZPS Łojewski, Amasol oraz Konsalt (albo producentów żywności sypiących sól wypadową do swoich produktów)????

A na koniec - skoro najwidoczniej interes producentów stosujących szkodliwą sól stawia pan wyżej, od zdrowia Polaków - to NA ILE wyceniona została ta różnica???

==============================================

Aktualizacja - wypunktowanie najważniejszych kłamstw prezentowanych w mediach:

- informacja, że sól wypadowa jest odpadem przy produkcji chlorku wapnia - informację taką znajdziemy w Wikipedii. Tymczasem wg danych dostępnych w firmie Anwil - firma ta NIE PRODUKUJE chlorku wapnia.

Wg dostępnych informacji - sól wypadowa w firmie Anwil powstaje jako odpad przy produkcji polichlorku winylu (PCW lub PCV). Jest to substancja silnie rakotwórcza (karcynogenna).

Jak podaje się - przy starszych technologiach produkcji - PCW było szkodliwe przez cały okres "życia" - dzięki nowoczesnym technologiom szkodliwość PCW występuje TYLKO (sic!) na etapie produkcji.

Czyli w procesie, w którym powstawała sól wypadowa.

Dodatkowo - materiały PCW mają w składzie tzw. plastyfikatory, podejrzewane przez naukowców m.in. o wywoływanie bezpłodności u mężczyzn. Nie miałbym odwagi twierdzić, że takie plastyfikatory NIE TRAFIŁY również do soli wypadowej.

W obiektach użytkowych (biurach) stwierdzono nad wykładzinami PCW obecność około 63 szkodliwych substancji, silnie rakotwórczych. Dodatkowo polimer z czasem się rozrywa i stopniowo uwalniany jest do powietrza monomer - chlorek winylu - wdychany przez ludzi. Jest on większym niszczycielem DNA niż promieniowanie radioaktywne.

Oczywiście zupełnie nieistotne jest, że w procesie produkcji uwalnia się właśnie chlorek winylu - który jest gazem i jako taki z całą pewnością znajduje sie również w soli wypadowej. Specjaliści z Anwilu sugerują także obecność silnie żrącego i trującego ługu sodowego - który jest wykorzystywany w procesie produkcyjnym.

Oczywiście występowania tych konkretnych związków w badaniach zleconych przez Wielkopolski Sanepid - nie badano.

- wyniki badań prezentowane na stronach Wielkopolskiego Sanepidu (http://wsse-poznan.pl/) - są praktycznie SKOPIOWANE (a raczej ZERŻNIĘTE) z normy zakładowej Anwil S.A. - normy ZN-ANWIL SA-12:2009 (proszę sobie zobaczyć: https://docs.google.com/viewer?a=v&q=cache:RNRefT-COF0J:www.anwil.pl/download.php?id%3D112+ZN-ANWIL+SA-12:2009&hl=pl&gl=pl&pid=bl&srcid=ADGEESgkoRjd57BlX4PQCr9Fks7Dh4p5H87eFS8e4flfoAVzbTMEkvYIOklqBaig-yWdDHTqnCTf7ya1YLOSod9fNV9EyIFdNTiBV3kRYPG857x2FhxWmg685SL_k95gv3os1Wrukjad&sig=AHIEtbSv_6kgYRCGvlWsYM8Ci55cUUhUvA). I tak - czytamy w "analizie" Państwowego Instytutu Weterynaryjnego (http://www.gis.gov.pl/userfiles/file/Rzecznik/PIW%20-%20wst%C4%99pna%20ocena.pdf), że

- zawartość chlorku sodu co najmniej 96%

- zawartość wody - nie więcej niż 2,5%

- zawartość siarczanu sodu nie więcej niż 4%

- zawartość żelazocyjanku potasu nie więcej niż 30 mg/kg.

Abstrahując od tego, że dane te nie są wynikami badań - bo nie podano FAKTYCZNYCH wartości - a same powyższe dane - gdyby je traktować jako rzetelne - sumowałyby się do 102,5% (przy wartościach maksymalnych normy) - dane te wskazują na PRZEKROCZENIE norm spożywczych - o czym PIW oczywiście zapomniał napisać.

Chodzi o zawartość żelazocyjanku potasu - norma dla soli spożywczej wynosi 20 mg/kg (słownie - DWADZIEŚCIA) - i  nie chce więcej. Oznacza to, że próbki soli wypadowej (w większości z nich poziom żelazocyjanku potasu był powyżej 20 mg/kg) - NIE SPEŁNIAJĄ NORMY DLA SOLI SPOŻYWCZEJ.

Inaczej mówiąc - Andrzej Trybusz łgał jak pies na konferencji prasowej i sól wypadową należy traktować jako szkodliwą - zagrażającą zdrowiu i życiu konsumentów.

Inną sprawą  jest - że w przypadku PIW - jak widać z podanych linków - najprawdopodobniej W OGÓLE nie badano próbek soli, a tylko skopiowano normę dla soli wypadowej.

Opinia dra Burdy (Konsultanta Krajowego w dziedzinie toksykologii klinicznej) w ogóle nie powinna być brana pod uwagę - mimo, że autor zauważa, że na 100 g produktu, zawartość żelazocyjanku potasu wynosi od 0,7 do 2,0-3,0 mg - to sprytny zabieg uwzględnienia zamiast kilograma, stu gramów - pozwala ukryć fakt, że w tym przypadku NA PEWNO norma dla soli spożywczej jest PRZEKROCZONA (wynosi w takim przypadku 2,0 mg/100 g).

Opinia Państwowego Zakładu Higieny (http://www.gis.gov.pl/userfiles/file/Rzecznik/OPINIA%20PZH.pdf) opiera się WYŁĄCZNIE na wynikach badań laboratorium Anwilu. To jakie BADANIA zaprezentował Trybusz na konferencji?
Nie wspominając, że PZH "niechcący" powołując się na CODEX ALIMENTARIUS - "zapomina" podać podstawowy parametr - tj. zawartość NaCl powinna wynosić min. 97% (a w soli wypadowej z Anwilu zgodnie z normą powinna wynieść 96%).
To jest najwidoczniej szczegół niewart wspomnienia - przynajmniej uczciwie napisali, że nie badano zanieczyszczeń organicznych (w sumie NICZEGO nie badan).

We wszystkich przypadkach - nie badano soli pod względem zawartości silnie rakotwórczego chlorku winylu, ługu sodowego...

Sól spożywcza musi spełniać normę PN-C-84081-2:1998.

Za komentatorką Daf (niezalezna.pl) powtarzam warunki polskiej normy:

Sol kuchenna, spozywcza, wymagania w/g normy:
PN-C-84081-02:1998
===================
Wyglad: drobnokrystaliczna
Barwa: biala
Zapach: bez zapachu
Smak : slony
NaCl (chlorek sodu )
w przeliczeniu na sucha mase: min. 99 % (proszę o weryfikację, gdyż gdzieniegdzie podawane jest 97%)
Zanieczyszczenia mech.: brak
Subst. nierozp. w wodzie: 0,05 %
pH 1 % roztw. wodnego: 5 - 8
Subst. przeciwzbrylajaca
E 536 (żelazocyjanek potasu) max. 20 mg/kg
Ca : max. 0,005 %
Mg : max. 0,0005 %
Fe : max. 0,0002 %
SO4" ( siarczany ): max. 0,05 %
KIO3 ( jodan potasu ) : 26 - 52 mg/kg

Zgodnie z CODEX ALIMENTARIUS w skład soli musi wchodzić NaCl w ilości co najmniej 97%.

Powiedzmy, że dopuszczalne wartości (skopiowane od jednego z producentów soli spożywczej) - podane jako zgodne z polską normą są następujące:

zawartość NaCl powinna wynosić min 97%, zawartość SO4 - maksymalnie 1,45%, a zawartość wody maks. 0,5%.

Jak widać - Andrzej T. powiedział pół prawdy (co nie zmienia faktu, że było to kłamstwo).

Otóż - sól wypadowa spełnia przypisane normy - ALE normy określone przez firmę Anwil. Jednocześnie ŻADNA próbka z całą pewnością nie spełniała normy określonej dla soli spożywczej (niezależnie od tego które wartości przyjmiemy za obowiązujące).

Co więcej - próbki soli nie były badane na obecność substancji, które powstają w procesie produkcyjnym - przy którym sól wypadowa jest produktem ubocznym.

W związku z tym - należy stwierdzić, że zaangażowane instytucje - PIW, NIZP-PZH, dr Burda, etc. - biorą udział w zmowie polegającej na zafałszowaniu obrazu informacji przekazywanych do mediów - dotyczących zastosowania soli wypadowej w sektorze spożywczym.

Trudno określić pobudki takiego działania - nasuwa się pytanie, czy powiązania towarzysko-polityczne, lub inne doprowadziły do tego, że Andrzej T. w swoich prezentacjach dla mediów w sposób oczywiście oszukańczy i kłamliwy (poprzez niedopowiedzenie) wskazywał, że badana sól spełnia normy (ale normy dla SOLI  WYPADOWEJ), tymczasem - zgodnie z prawdą - dopowiedział później, że sól taka nie spełnia W ŻADEN SPOSÓB norm sanitarnych.

Czyli innymi słowy - dywagacje dra Burdy, PIW i NIZP-PZH dotyczące tego, czy siarczany oraz żelazocyjanek potasu są szkodliwe - mogą sobie oni kolokwialnie - w DUPĘ WSADZIĆ - jako, że po pierwsze - nie mają pojęcia, jaki jest skład badanych próbek (tak wynika z pism), a teorie dot. tego, ile przeciętny Polak spożywa średnio soli - nie mają się nijak do faktu - że skład soli wypadowej zawiera poziomy składników które są NIEDOPUSZCZALNE dla soli stosowanej dla celów spożywczych.

Nie mają też nasi "geniusze" podstaw - aby twierdzić, że sól taka jest nieszkodliwa - skoro norma określa wyraźnie, jaki skład soli jest dopuszczalny - a więc "nieszkodliwy". Sól, której składniki nie mieszczą się w normie - są więc a contrario - SZKODLIWE. Nasi dzielni więc obrońcy Sanepidu poświadczają więc nieprawdę, bezpodstawnie stwierdzając, że sól wypadowa jest nieszkodliwa (skoro nie spełnia norm).

Analogicznie - pan Andrzej T. mógłby oficjalnie stwierdzić, że np. jogurt z przekroczoną datą trwałości - też jest nieszkodliwy - i dlatego dopuścić sprzedaż takich jogurtów we wszystkich sklepach Wielkopolski. Jest to w oczywisty sposób przekroczenie uprawnień i rzekłbym - działanie bezprawne.

Jeśli ktoś - po przeczytaniu tego tekstu - się wkurzy i mając ze sobą wydrukowany  egzemplarz - pójdzie na policję i zgłosi podejrzenie - że Andrzej Trybusz i wojewoda poznański Florek poprzez ZANIECHANIE publikacji produktów zawierających sól wypadową - narazili zdrowie i być może życie Polaków (dzięki czemu stanęli w jednym szeregu z bandziorami z Amasolu, Konsaltu i ZPS Łojewski) - to uważam, że spełni swoją obywatelską powinność.

A im więcej osób zgłosi się na policję - tym większe szanse, że coś z tym w końcu się stanie.

PS. Niezależnie od mojej krytycznej oceny uczciwości urzędników Sanepidu i zaprzyjaźnionych macherów od badań - należy zauważyć, że zarządzanie aferą solną prowadzili doskonale.

Po dzisiejszej konferencji prasowej w godzinach popołudniowych temat afery z solą wypadową zniknął z prawie wszystkich portali informacyjnych.

Resztki zostały na TVN24 - gdzie kluczową informacją jest reakcja Czech na możliwość występowania trującej soli na terenie ich kraju.

Kluczową informacją jest to - że WSZELKIE PRODUKTY SPOŻYWCZE ZAWIERAJĄCE SÓL WYPADOWĄ MUSZĄ BYĆ WYCOFANE Z OBROTU.

Co dla mnie i dla wielu czytelników jest oczywiste i równoznaczne z publicznym udostępnieniem informacji o producentach i produktach zawierających tę sól.

Dla Inspektora Trybusza to oczywiste (oczywiście) nie jest.

 Aktualizacja - 7 marca 2012

W dniu dzisiejszym odbył się briefing Prokuratury Okręgowej w Poznaniu.

Jak stwierdziła prokurator Magdalena Mazur-Prus - rzeczniczka Prokuratury - w próbkach stwierdzono obecność dioksyn.

Dodała także, że obecność dioksyn stwierdzono w ilościach, które nie stanowią zagrożenia dla życia i zdrowia nawet przy długotrwałym spożyciu.

Niestety Gazeta.pl nie podaje, jakież to są wskaźniki obecności dioksyn, które rzekomo nie zagrażają zdrowiu i życiu.

W celu pomocy Sz.P. Dziennikarzom mały wstęp:

- dioksyny są jedną z najbardziej trujących substancji obecnych w ekosystemie człowieka. Wg WHO dawką szkodliwą już jest 0,004 nanograma/m3 (czyli cztery milionowe miligrama).

Dioksyny są szkodliwe przede wszystkim dlatego - że kumulują się tkance tłuszczowej i upośledzają działanie hormonów - powodują bezpłodność, poronienia, alergie.

Do tego są uważane przez IARC za substancje rakotwórcze (karcynogen z grupy A).

Dioksyny powodują uszkodzenie wątroby, a ponieważ kumulują się w organizmie - długotrwałe ich spożywanie może być śmiertelnie niebezpieczne.

Ok, załóżmy jednak, że w soli wypadowej ilość dioksyn jest nieszkodliwa przy bezpośrednim spożywaniu przez człowieka.

Powstaje pytanie - ile z soli wypadowej trafiało jako element karmy dla zwierząt - produkujących mleko, jaja, lub hodowanych na mięso.

W przypadku takich zwierząt - spożywane w soli (oraz innych składnikach karmy) dioksyny kumulują się np. w mięsie, co powoduje - że przy spożyciu takiego mięsa - ilość dioksyn wiele setek (lub tysięcy) razy zwiększa się w stosunku do zawartości w soli wypadowej.

W związku z tym powstaje pytanie - na jakiej podstawie Prokuratura stwierdziła, że zawartość dioksyn w badanych próbkach jest nieszkodliwa.

Dlaczego też NIE PODANO wyników tych badań, a jedynym "faktem" są opowieści pani Rzecznik?

RYS HISTORYCZNY (druga aktualizacja):

Ciekawą informację można znaleźć w opracowaniach firmy Anwil SA.

Otóż tak "pozytywne wyniki" badania soli wypadowej - po części zawdzięczamy Unii Europejskiej. Dzięki bowiem dotacji z UE Anwil w 2004 zastąpił elektrolizę diafragmową membranową.

Co to oznacza dla nasz, od 2000 roku (co najmniej) nieświadomych konsumentów soli wypadowej?

Metoda diafragmowa wymagała zastosowania azbestu i czteroetylenku węgla.
Niestety jej wadą było to, że azbest i wspomniany czteroetylenek dostawały się do solanki i ostatecznie trafiały do soli wypadowej.

O azbeście pisać nie muszę - wystarczy tylko wspomnieć, że to silnie rakotwórczy materiał, odpowiedzialny także za niszczenie tkanki w miejscu gdzie drobinki się z nią stykają (w naszym przypadku układ pokarmowy - w przypadku inhalacji - pylica, czyli niszczenie pęcherzyków płucnych).

Opary czteroetylenku węgla (za Wikipedią) działają toksycznie przez drogi oddechowe, w cieczy drażniąco działają na oczy, w kontakcie ze skórą i po połknięciu. Czteroetylenek węgla jest związkiem hepatotoksycznym – powoduje uszkodzenie komórek wątroby i w konsekwencji doprowadza do tzw. żółtaczki miąższowej. Stwarza poważne zagrożenie dla zdrowia w następstwie długotrwałego narażenia. Istnieją ograniczone dowody działania rakotwórczego. Działa szkodliwie na organizmy wodne. Może powodować długo utrzymujące się niekorzystne zmiany w środowisku wodnym. Podejrzewa się, że stwarza zagrożenie dla warstwy ozonowej (tzw. dziura ozonowa).